Verkorte toelichting ouija en glaasje draaien

Categories:

Aura Oasis Logo

Verkorte handleiding Ouijabord

Vooreerst, deze tekst komt laffelijk nog voor op een andere site van G. Lenting die goed weet dat het mijn tekst is, maar die niet wil verwijderen. Dit zijn echter mijn ervaringen, zodoende moet deze niet doen alsof hij deze ervaringen en wijsheid in pacht heeft. Zijn site zit vol plagiaten van nog 2 anderen die klachten tegen hem hebben geuit. Hij blijft zich echter als de specialist voordoen. Door zo mensen geraakt het paranormale inderdaad charlatanerie. Bovendien is het een moeilijk figuur, geen aanrader dus of oordeel zelf aan de hand van dit plagiaat van menige artikels die ik maakte.

Het Ouijabord, glaasje draaien, kruis of bord.

  • Van het eerste gestuntel met veel willekeurige letters via het ouijabord, tot een periode waarbij we soms controleerbare resultaten kregen.
  • Toch bleek er ook veel informatie niet te kloppen.
  • Zou de theorie van het “onderbewustzijn” dan juist zijn?
  • Of hebben we toch contact met entiteiten?
  • Waarom liegen ze dan soms?
  • Waarom klopt de informatie soms niet en soms wel?

Op deze vragen werd puur uit de praktijkervaring een antwoord gevonden.

Onderbewustzijn of niet?

Een boek legde ons uit hoe het bord ons antwoordde met antwoorden uit ons onderbewustzijn en hoe we zo dus onze eigen ziel konden raadplegen. Dit leek ons evenwel even praktisch en onze nieuwsgierigheid was opnieuw geprikkeld, nu met nieuwe overtuigingen.
De eerste keer dat we het bord hanteerden met de bedoeling vragen aan ons onderbewustzijn te stellen, protesteerde het bord “ben geest”. De geest deed blijkbaar al het mogelijke om de theorie van het onderbewustzijn uit te schakelen, maar kwam niet tot overtuigende resultaten. Het verraste ons wel. We waren echter niets wijzer geworden. Ondertussen hadden we wel al redelijk af en toe goede resultaten met korte teksten en goede contacten.
Spellingsfouten bleken leesfouten of storingen te zijn. De letters liggen op het bord namelijk nogal dicht bij elkaar. Wat we zogezegd “algebra” of koeterwaals noemden waren wel effectief onbewuste spierbewegingen. Nooit zat er dan ook veel kracht achter en aarzelde het glas of de planchette soms om een letter te kiezen. In die gevallen is inderdaad het onderbewustzijn aan het pogen resultaten te boeken om onze drijfveer te bevredigen. Dit leverde echter nooit iets effectief leesbaars op, of hetzij dan toevallig. Zeker nooit complete zinnen of teksten.

Als we kritisch bleven vonden we niet gemakkelijk bewijzen voor iets anders dat de hypothese van het onderbewustzijn degelijk kon uitsluiten. Toch hadden we af en toe informatie over iemand die beweerde overleden te zijn, informatie die we onmogelijk uit ons onderbewustzijn konden geput hebben en die bleek te kloppen met griezelachtige precisie. Dikwijls ging het om informatie die niemand wist en die moest worden nagegaan.

Intussen leerden we hoe we het bord beter konden hanteren en “de geesten” of wat het ook was, beter konden aanspreken om zoveel mogelijk goede resultaten te krijgen.

Bewijzen van voortbestaan

Op een dag verongelukte iemand die ook al met ons enkele keren had meegedaan. Hij was zeer jong overleden. Eerst gebeurden er dingen zoals boeken die uit de kast voor onze voeten vielen, later kwam hij door.
Hij dicteerde ons woorden die we niet kenden. Voorzichtig raadpleegden we de moeder of zij misschien wist wat de woorden betekenden. Het was raak tot en met. Er volgden nog contacten, waarvan 1 met zijn moeder en de antwoorden waren verrassend raak en correct.
Hij ging terug naar zeer persoonlijke gebeurtenissen die alleen of zijn broer, of zijn moeder wisten en het was emotioneel diep raak. Hij gaf een boodschap door voor zijn vader, ook iets geheel persoonlijk. Zijn vader leefde gescheiden, maar later bleek alles te kloppen. Zijn zeer kritische moeder geraakte overtuigd van zijn voortbestaan en kreeg veel meer rust. Vergeten is ze hem echter niet. Ze weet alleen nu zeker dat hij nog voortbestaat.

Later, met iemand die nieuw lid was bij onze vereniging, en bij wie ik spiritisme probeerde om contact te krijgen met een familielid, bleek het niet zo goed te gaan. De gevraagde figuur bleek zich daarvoor te willen uitgeven maar was iemand anders. Geen enkele persoonlijke vraag kon juist beantwoord worden. Intussen wisten we dat dit vaak zo was. Eenzame geesten zoeken contact, maar niet gevraagd, komen ze soms ook af op het bord. Als ons onderbewustzijn antwoordt, waarom slaagde het dan niet om oude herinneringen van deze geesten naar boven te halen van overledenen die we allen goed kenden?

Gevaren

Af en toe had ik al opgemerkt dat soms heel vreemde dingen gebeurden na het ouijabord. Voorwerpen bewogen, We hoorden soms ’s nachts voetstappen na spiritisme enz. Op een nacht hoorde ik zelfs voetstappen van de hall komen tot naast mijn bed. Dit was griezelig echt. Het werd nog echter toen plots vanaf de bedrand de dekens werden weggerukt. Ik voelde duidelijk het deken een beetje optillen en over mijn lichaam schuiven. Dit gebeurde terwijl mijn vrouw aan de andere kant rustig voortsliep. Ik vertelde het haar niet, maar ik heb nachten geen oog durven dichtdoen, zo onder de indruk was ik door die angstwekkende ervaring. Het waren dus echte voetstappen en in de halfduistere schemering van het straatlicht dat langs de dakvenster binnenschijnt, was niemand te zien geweest.

Psychokinetische na-effecten

Een andere keer, toen mijn vrouw opnieuw was opgestaan en ik dacht dat ze later opnieuw in bed was gekropen, had ik heel zeker en heel duidelijk gevoeld, hoe het deken opgetild werd, hoe iemand in bed kroop (de matras zakte in als bij een normaal gewicht), even zeer duidelijk met de hand langs mijn rug wreef en dicht tegen me kwam liggen. Ik dacht dus dat het mijn vrouw was en had daarom geen angst gehad. Ik draaide me om, maar er was niemand. De avond ervoor hadden we spiritisme gedaan.
Er was in het bed duidelijk een teken te zien van een contour van een lichaamsvorm in de ingevallen bedlakens. Ik ging direct mijn vrouw beneden zoeken, maar deze was op deze weekenddag al goed in de keuken aan het werk.

Bezetenheid

Ook ging ik op zoek naar andere ervaringen. Ik maakte trancheseances mee, tafeldansen en toen ik eens toekeek bij een sessie, waarvan ik iedereen goed kende, vroeg een onervaren deelneemster plots of de entiteit even bij haar binnen kon komen. De adem stokte me wat in de keel, want dit was een heel gevaarlijke vraag die niet voorzien was. Van de ene minuut op de andere verbaasde de vrouw zich hoe haar hand en arm vanzelf een balpen had genomen en teksten ging schrijven op papier. Automatisch schrift. Ze had dit nooit gekund. Ze juichtte enthousiast en onder de indruk. “Dat doe ik niet” dat gaat vanzelf, mijn arm schrijft vanzelf!”. Het verraste haar duidelijk en ze vond het heel leuk en een hele beleving. Maar ze kon ook de stem plots horen van de geest. Een stem die haar nooit meer losliet en haar telkens dingen commandeerde die ze naar zijn zin moest doen omdat hij het zo graag had. Deed ze dit niet, dan hield de stem haar ’s nachts wakker.

Diagnose psychose!

Ze geraakte er nooit meer vanaf. Van de entiteit mocht ze geen contact meer maken met ons, alhoewel ik zeker was dat we die naar het licht konden leiden en haar van haar immense kwelling konden afhelpen. We waren geconfronteerd met een van de verschrikkelijkste gevaren van spiritisme. Gelukkig had ik er zelf geen schuld aan. Ik had enkel toegekeken op deze sessie waarbij ook harde klopgeluiden te horen waren geweest. Toch had het ook een goede kant. We bleken op dezelfde manier dus ook stemmen en dus ook de entiteiten te kunnen weghalen van mensen met Multiple Persoonlijkheids Syndroom, schizofrenie en psychose. Het lukte niet altijd om de meestal meerdere entiteiten weg te halen, meestal bleek alles te draaien rond een “leider”, een hard figuur die naar zijn zeggen het lichaam nodig had om “ook te kunnen leven”. In zijn toestand van uittreding kon hij alleen waarnemen en nergens ook in deelnemen. “Ik wil ook kunnen leven” voegde hij eraan toe.

Daar gaat de onderbewustzijntheorie

De theorie van het onderbewustzijn stortte slechts enkele keren volledig in met een heel speciale gebeurtenis.

Telkens als we Ouija hanteerden werd iemand uit de groep heel moe. Meestal was dat het medium of liever gezegd iemand uit de groep die ervoor gebruikt werd.
Later vonden we een zeer goed medium dat zeer krachtige en snelle resultaten bereikte, bijna ongelooflijk snel en krachtig. Deze vermoeide zich bijna niet en de resultaten waren veel beter en met minder spellingsfouten of kleine storingen. In vele gevallen vlogen we soms van de planchette omdat het zo snel ging dat we niet konden volgen. Soms ging het zelfs zo snel dat we bijna niet konden volgen om de letters tijdig te noteren of lezen ook al keken we met drie-vier toe. Eenmaal hoorde ik een verhaal van een andere groep dat hun glas bij “glaasje draaien” was gaan zweven boven de tafel. Dit zou minutenlang enkele centimeters boven de tafel gezweefd hebben. Iets waar ik wel wilde in geloven, maar wat ik toch liever eerst zelf wou zien. We probeerden meermaals de planchette alleen te laten bewegen, maar als niemand die aanraakte bleek dit niet te lukken.

Op een avond, het was al redelijk laat, besloten ik en mijn vrouw op mijn aandringen het bord nog eens kort te gebruiken. Ze was echter erg moe. Het ging niet zo goed, waarschijnlijk wegens haar vermoeidheid en het feit dat zijn eigenlijk als medium gebruikt werd. Op een bepaald moment viel ze in slaap en lag met gesloten ogen, en met haar hoofd op de tafel.

Ik liet de planchette los.

Met mijn linkerhand hield ik normaal de planchette vast terwijl ik met de rechter de letters noteerde. Maar toen zag ik iets, iets dat ik nooit meer ga vergeten!
De planchette begon licht te bewegen, steeds harder en ik liet ze doen. Ik noteerde de letters. Er kwam zo’n kracht en snelheid op de planchette dat het onmogelijk was om alle letters zonder haperen te kunnen noteren. Hier en daar ontbrak wegens de snelheid een letter, die ik of niet gezien had wegens het schrijven, of niet tijdig had kunnen opschrijven. Ik moet hierbij vermelden dat ik anders al goed getraind was in die snelheid omdat die snelheid vaker voorkwam. Wat geschreven werd, was dan ook een onleesbaar geheel van letters zonder komma’s, spaties, punten en hoofdletters. Je wist niet waar de zin begon of ophield. Je wist niet waar er letters ontbraken. Ik had een halve bladzijde tekst.

DE PLANCHETTE HAD MEER DAN 10 MINUTEN GEHEEL ALLEEN ZONDER AANRAKING GESCHREVEN! Dit is maar een keer gebeurd. Deze ervaring vergeet ik nooit. (Dus, beste sceptici, u heeft weerom gelijk, dit is moeilijk herhaalbaar, het gebeurde slechts eenmaal in 10 jaar en was het geen hallucinatie?) Maar ik weet dat het allemaal zeer echt was.

Mijn vrouw stelde zich na het stilvallen van de planchette recht en kwam even kijken wat we nu al hadden. Ze vroeg me waar die laatste tekst vandaan kwam. Ze wist niet eens dat ze had geslapen en ze had een black-out gehad. Intussen had een entiteit waarschijnlijk haar energie gebruikt want ze was ernstig uitgeput. Zijzelf kon ook onmogelijk de letters gezien hebben die de planchette aanduidde, dar ze met de ogen dicht op de tafel lag. Zelfs met de ogen open zou dat niet mogelijk geweest zijn, omdat men dan te veel op dezelfde hoogte van het bord kijkt in plaats van er boven op en het zodoende onmogelijk is om te zien waar de planchette precies stond. Na moeizaam puzzelen en ontcijferen hadden we een tekst die over het leven na de dood ging. Een tekst die uitgetypt en zonder alinea’s een halve blz. in beslag nam. De tekst was ook af. Behalve ontbrekende letters, spaties en lettertekens was hij ook vrij van spellingsfouten. Hij was uitverteld toen de planchette was stilgevallen. Een ding was echter compleet zeker: daar ging met absolute zekerheid de mogelijkheid van een “onderbewustzijntheorie” de mist in. Sceptici kunnen zeggen dat we misschien te moe waren, maar ik niet. Ik heb heel duidelijk gezien dat de planchette zeer snel en zeer krachtig alleen schreef! Nu bleven slechts twee mogelijkheden over, of psychokinese gecombineerd met helderziendheid, of de theorie van de overleden aardgebonden geesten. Overgegane geesten konden slechts zelden bereikt worden.

Leren door ervaring

Doorheen de jaren leerden we dat het wel degelijk vooral verloren zielen waren. Niet hypothetisch gefilosofeer, daar we het zeker wisten uit onze eigen ervaring. Er gebeurde nog af en toe iets dat op dezelfde manier niet te verklaren was met een andere theorie dan leven na de dood.
De sterkste resultaten haalden we met een psychotische vrouw in de nabijheid, en met iemand die ons vast medium werd hoewel ze bijna geen ervaring had, maar waarmee we altijd heel sterke resultaten haalden.
Daar we echter al hadden kennis gemaakt met de vele gevaren en misleidingen, spotterijen en misverstanden van pubers die hun toekomst proberen te voorspellen, wat de overledenen evenmin weten als wij, besloten we het bord alleen nog te gebruiken bij mensen waar iets aan de hand was dat vermoedelijk met entiteiten te maken had. We ervaaren snel, dat de resultaten altijd veel indrukwekkender waren dan wanneer we puur experimenteel en voor de proef het ouijabord gebruikten. Daar iedereen op de duur hogere en betrouwbaardere eisen stelt, samen met de ervaringen van de soms zeer beangstigende post-psychokinetische naverschijnselen en het geval van de plotse bezetenheid, wisten dat we ons ook heel goed moesten beschermen en we heel goed moesten opletten wat we vroegen. We leerden dat we de verloren overledenen die op het aardse zijn blijven hangen naar het licht konden leiden door hun kennissen erbij te roepen die hen dan konden meenemen. We leerden ook waarom dit zo was. Dit verloste menigeen van “stemmenhoren” en vreemde persoonlijkheden die zich soms meester van hun lichaam maakten. Volledige genezing was eerder zeldzaam daar er meestal meerdere entiteiten bleken samen te zijn en er wel altijd een bij was die niet weg wou!

Hoewel ik deze ervaringen moeilijk op papier kan uitdrukken ga ik het proberen, samen met wat we leerden en hoe je met het bord effectief goede resultaten bereikt. Mijn ervaringen en hetgeen ik gezien heb kan ik uiteraard niet tonen. Wel namen we soms tegelijk met succes ook bandstemmen op. Deze heb ik nog. Sommige zijn zeer duidelijk, andere zeer diep in de ruis vervlochten. De merkwaardigste is een geneurie van een lied dat minuten bleef aanhouden.

Voor wie interesse heeft in het ouijabord en andere vormen van spiritisme, ging ik een handleiding geven, instructies en voorzorgen uitleggen om het veilig te gebruiken en ook uitleggen hoe men er werkelijk productieve successen mee haalt.

Bij een sessie die ik alleen deed, sprak ik met de entiteit een paswoord af. Toen ging ik naar een andere groep en zonder zelf mee te doen, bleek het paswoord eruit te komen.
Dit herhaalde ik nogmaals bij nog een andere groep en het lukte terug.

Onderbewustzijn? Psychokinese?

Dit wordt steeds moeilijker om het op deze manier te verklaren. Het is ook steeds zeer ontroerend geweest hoeveel mensen we kunnen overtuigen hebben van het voortbestaan van hun geliefde en waardoor we hun leed zeer sterk konden drukken. Niet ik had hun overtuigd, maar hun ervaring. Trucjes? Nee, we gingen vaak zelf weg van het bord en lieten na de start vaak de mensen zelf de planchette aanraken.
Omdat aan deze reeks 10 jaar ervaring is verbonden en het uitwerken en terug opzoeken van de gegevens heel wat werk zal vragen, zal deze ware uitgeschreven ervaring verschijnen in ons tijdschrift en op de ledentoegang van onze website. Het wordt evenwel een boeiend stuk voor iedereen die niet weet hoe Colombus het ei rechtzette, of liever hoe je met succes resultaat haalt uit de planchette en het bord. Alleen kwamen hier geen trucjes van pas, enkel ervaring!

Waarschuwing

Ik moet echter blijven waarschuwen voor de niet te onderschatten gevaren. Gevaren die er zijn bij mensen met onvoldoende ervaring. Omdat me veel mensen vragen waarom het bij hen niet lukt en wat ik moeilijk begrijp, bij mij gaat het vanzelf, ben ik bijna verplicht een handleiding te geven boven het vrij geëxperimenteer met alle gevolgen vandien. Probeer ook niet met een negatieve of kritische ingesteldheid, het zal dan niet of nauwelijks werken.

Dit is wel mijn ervaring en niet die van een Nederlander die deze tekst en andere onbeschaamd overnam en zich toe-eigent. Ook weet ik van anderen dat ze er nog tegen ingingen, een zelfs met herhaaldelijke rechtspraak.

Meer over ouija

	 Denis  

© 2005 Aura-Oasis – Denis Dhondt