Tekens na euthanasie

Het probleem bij beloftes na euthanasie

Een vriendin van D. had een terminale kanker. Al was ze niet oud ging ze sterven. D. deed soms mee in onze spiritistische kring. Ze vertelde erover en ze zei dat ze voor euthanasie gekozen had. De datum stond al vast.

Ze zou proberen een teken geven als er iets was na de dood. Ik zei tegen D. dat ze dan wel een bepaald teken moesten afspreken. Ik vertelde van een waar gebeurde geschiedenis waar ook zo’n afspraak was dat men het glas van de luchter ging proberen breken. Dat was gebeurd na zijn overlijden.
Dus besloot ze ook zoiets, om een glas te breken. Ze sprak het af.

Toen de dag der euthanasie aanbrak, was dat eigenlijk nog vroeg. Misschien kon ze nog maanden leven. Het was werkelijk wel wat “uit het leven stappen”.

Toen ik ergens spiritisme deed, sprong ineens iemands glazen koffiepot geheel in stukken, zomaar zonder aanraking en zonder hete koffie. D. was niet bij die sessie. We dachten er niet aan dat dit een poging tot een teken kon zijn.

Een tijdje later sprong bij mij thuis een dikke glazen onderlegger van meer dan 2 cm dik, zomaar in 3 stukken. Deze lag gewoon zo op de tafel toen die vanuit het midden met een knal uit elkaar vloog, zonder aanwijsbare reden. Zoiets krijg je zomaar niet kapot en ik meldde dit aan D. Mogelijk was dat een teken. Maar waarom gebeurde zoiets dan bij mij en niet bij haar?

Op een dag deed M. terug mee spiritisme en kwam M. door. Het bleek dat ze ook een paswoord hadden afgesproken bij spiritisme en dat klopte. De euthanasie gaf haar echter geen bijna doodervaring waardoor ze hier bleef hangen en bij D. zou huizen.
Ze had blijkbaar nog een taak die ze nu niet meer kon doen, nl. afscheid nemen van haar broer waarmee ze niet zo goed overeen mee bleek te komen.
Andere controlevragen op de identiteit klopten met juiste gegevens. Euthanasie gaf haar ondanks haar slechte prognose een gevoel van zelfmoord en mogelijk hierdoor zat ze nog vast. Moet ze nu nog proberen haar broer te overtuigen dan is dat een bijna onmogelijke opdracht.

Later werd ook de afspraak die D. en M. gemaakt hadden, nagekomen. Een mooi blauw glas van een mooi servies brak plots in stukken. Dit blauw had een bijkomende betekenis. Het was het lievelingskleur van M.
Deze twee feiten samen duiden op een redelijke manier dat ze er nog is, maar dat te vroege euthanasie verkeerd was. Ze kon blijkbaar ook niet zomaar bij het licht. Men blijkt verplicht zich aan de beloftes te houden die wijzen op een voortbestaan na de dood.

Een andere nagekomen afspraak na de dood vind je hier.

      Denis

© 2011 Aura-Oasis – Denis Dhondt