PMIR

De onbewuste werking van Psi

Werkt PSI zonder we het weten?

De vraag die we in dit hoofdstuk gaan behandelen is de volgende: werkt Psi ook buiten ons medeweten om, dus in ons onbewuste, tijdens de eerste fase van de waarneming? Dat Psi onbewust inwerkt is bekend. Er zijn ook veel laboratoriumtests opgezet om het verschijnsel na te gaan. Rex Stanford is een jong Amerikaans psycholoog. Hij nam van studenten een schriftelijk examen af met een groot aantal vragen. Zowel de vragen als de studenten waren zo verdeeld dat er overal een gelijke moeilijkheidsgraad aanwezig was. Toen kreeg de helft van de studenten een ondoorzichtige omslag om onder het blad te leggen, zogezegd om het schrijven te vergemakkelijken. In de omslag bevond zich echter een blad met de juiste antwoorden. Na het examen bleek dat de studenten die de omslag hadden gekregen statistisch duidelijk beter antwoordden dan de andere!

Op een ander ogenblik zat in de enveloppe een blad papier waarop stond “je bent uitstekend student die een uitzonderlijk resultaat zal behalen!” Ofwel “je bent stom om aan dergelijke moeilijke examens mee te doen!”. Welnu, studenten met een positief gestimuleerd onderbewuste brachten het er beter af dan de anderen.

En wat te denken van volgend voorval?

Een Amerikaans psychiater en psyche-analyst gaf in zijn huis een party waarop enkele vrienden waren uitgenodigd. Tijdens het feestje citeerde hij een gedicht van een Amerikaans auteur: Thomas Lake Harris. Hij citeerde vlot het gedicht, maar toen hij de naam van de auteur wilde opgeven bleef zijn geheugen steken: hij zei “het gedicht is van Thomas… Thomas Lake…” maar de naam Harris kon hij zich niet herinneren, hoewel dat eerder een banale naam is in de Verenigde Staten. De man was daardoor geërgerd en als psyche-analyst zocht hij de reden waarom hij zich die net niet kon herinneren. Nochtans, een tijdje nadien, gingen twee vrienden weg en onmiddellijk schoot hem de naam terug in het geheugen “Harris… dat was het!” Vanzelfsprekend wilde hij de zaak helemaal oplossen De weggegane vrienden waren respectievelijk een man en een vrouw. Eerst belde hij de man op: “Dear Joe, zegt de naam Harris u iets?” “Natuurlijk, antwoordde Joe, vroeger had ik een verloofde die Harris noemde, maar de situatie is zo geëvolueerd dat ik haar zeker niet zou terug ontmoeten.” Toen belde hij op naar de vrouw met dezelfde vraag. Deze antwoordt hem: “Zeer zeker ken ik een Harris, we waren vroeger verloofd maar we hebben het uitgemaakt. En uitgerekend vandaag heb ik hem op straat ontmoet. Ik wilde hem ontwijken maar hij had mij gezien en hij bleef mij achtervolgen. Hij deed zelfs voorstellen de afgesprongen relatie terug aan te knopen. Dat was voor mij zeer onaangenaam!”

Deze beide personen hadden dus een negatieve ingesteldheid t.o.v. de naam Harris. Dit lag blijkbaar aan de grondslag van het feit dat de psychiater zich die naam niet in het geheugen kon brengen. Een van de meest constante en de best bekende verschijnselen in het parapsychologisch onderzoek is het Psi-missing fenomeen. Wanneer men een ganse klas studenten bijvoorbeeld honderd witte zwarte kaarten laat raden, dan heeft men normaler wijze 50 kans op een juist antwoord. Bij nauwkeurige analyse van de resultaten, bemerkt men echter constant dat bepaalde studenten 55 of 60% juiste antwoorden behalen, maar anderen slechts 45 of 40%! Het spreekt natuurlijk vanzelf dat de negatieve resultaten statistisch gezien even bewijzend zijn voor het voorkomen van Psi-fenomenen als de positieve resultaten! De studenten hebben dit niet meteen door. Wanneer hun ingesteldheid negatief is t.o.v. de parapsychologie dan gaan ze onbewust tegenwerken door verkeerd te raden. M.a.w., ze gebruiken hun Psi-mogelijkheden om te bewijzen dat Psi niet bestaat, en om de resultaten om te keren. De Psi-informatie komt dus aan in het onbewuste, en bij de overgang naar het bewuste wordt de informatie omgekeerd zodat de student, volledig ter goeder trouw het antwoord geeft dat hij meent juist te zijn, maar dat in feite zo gemanipuleerd is dat het tegemoet komt aan zijn diepe psychische ingesteldheid. Ook Prof. Ryzl heeft dit verschijnsel herhaaldelijk waargenomen, men moet er trouwens altijd rekening mee houden wanneer men groepswerk doet. Bij het raden van kaarten door een klas studenten waren de resultaten erg positief, maar een groepje meisjes op de eerste rij scoorde altijd verbazingwekkend negatief. De resultaten werden besproken en de meisjes zegden dat ze erg positief waren t.o.v. de parapsychologie en geen enkele reden zagen waarom ze negatief zouden antwoorden. Niettemin werd besloten de antwoorden van de meisjes systematisch om te keren zodanig dat ook hun resultaten positief waren en konden meewerken aan het prachtig positief resultaat van het geheel. Van dat ogenblik af gingen de meisjes echter juist raden, zodat ze weer tegenwerkten met het geheel van de groep. De conclusie is zeer belangrijk: buiten ons weten om vervormen we onze informatie zo dat we de wereld waarnemen in het perspectief dat we ons fundamenteel gesteld hebben. Bepaalde mensen geloven niet in de parapsychologie en ontmoeten hun leven lang geen enkel parapsychologisch fenomeen! Anderen geloven er wel in en hun ganse leven baadt in het paranormale.

Hierbij wil ik een indrukwekkend woord aanhalen van Père Biondi. “Het is met deze zaken zoals met water op heel lage temperatuur: wanneer een klompje ijs in valt pakt het geheel vast in één seconde! Of zoals met een scheikundige oplossing in labiel evenwicht: één kleine toevoeging en het geheel kristalliseert rond de kern. Wanneer men een mentaal beeld van geloof projecteert, kristalliseren zich rond deze kern alle redenen om te geloven. Wanneer men een mentaal beeld van twijfel projecteert, kristalliseren zich rond deze kern alle redenen om te twijfelen. Een niets, een zuchtje volstaat, een kleine epsilon meer of min om ons wezen te laten uitkristalliseren in God of in het Niets” (IL suffit d’un rien, il suffit d’un souffle, d’une petite epsilon en plus ou en moins pour que notre étre se cristallise en Dieu, ou dans le Néant. C’est sa la puissance de l’esprit sur la matière!)

PMIR

En er is nog meer dan dat. Rex Stanford heeft een heel bijzonder parapsychologisch begrip uitgewerkt: de “Psi mediated instrumental response: PMIR”. Dat betekent door Psi bepaald antwoord van het instrument (= het lichaam). We gaan dit begrip uitleggen aan de hand van een voorbeeld:
In New-York city ontwaakt een man. Hij maakt zich klaar zoals elke morgen, scheert zich neemt een ontbijt en vertrekt naar zijn werk. Hij is echter iets verstrooid en mist de oprit naar de autostrade. Hij schrikt op en berekent hoeveel minuten het hem zal kosten om de volgende oprit te nemen en terug te rijden. Hij komt tot de constatatie dat hij zeker een paar minuten te laat zal komen op het werk. Hij neemt de volgende oprit, maar er groeit in hem een plan. Men is op zijn werk tamelijk gevoelig voor te laat komen. Als men een paar minuten te laat komt heeft iedereen het gezien; eigenlijk zou het beter zijn moest hij een paar uur later komen en een geldig excuus geven. Het goede weer hielp mee om het bij die laatste beslissing te houden. Hij blijft dus doorrijden op de autostrade, één uur, één en een half uur en dan vindt hij het tijd om terug te keren en zijn excuus uit te vinden. Hij verlaat de autosnelweg maar het weer is zo aangenaam dat hij nog wat verder blijft rijden, temeer daar hij deze streek nog nooit bezocht heeft. Tenslotte neemt hij toch een vast besluit om terug te keren, en op dat ogenblik bemerkt hij in het mooie landschap een heuvel en een groepje bomen. Hij is al lang aan het rijden, hij besluit even uit te stappen en tot aan de bomen te wandelen. Wanneer hij echter naderbij komt bemerkt hij dat het een soort kerkhofje is waar hij naartoe stapt. En tot zijn totale verbazing bemerkt hij dat gans zijn familie verzameld is op dat kerkhofje! En niemand is verwonderd dat hij daar aankomt! Op dat kerkhofje lag een voor hem nauwelijks bekend familielid begraven, en vandaag had er een kleine ceremonie plaats: die persoon werd uitgegraven om op een andere begraafplaats te worden bijgezet. Iedereen van de familie was verwittigd, alleen was zijn telegram niet aangekomen… Deze man werd dus gemanipuleerd door zijn Psi-informatie. Die manipulatie gebeurde in talrijke, kleine, alledaagse beslissingen: ik rij nog wat verder, ik sla hier nog niet af, ik stap eens uit…

Maar laten we ook eens een fictief, zelf uitgedacht voorbeeld nemen. Veronderstel dat men door een drukke stad heen moet naar de autostrade. Men komt aan de eerste rode lichten en moet stoppen, bij volgende kan men doorrijden, maar als men een ganse keten rode lichten moet passeren dan heeft men vaak de keuze: ofwel remmen, ofwel doorrijden om nog op het randje voorbij te geraken. Er is dus speling van enkele minuten mogelijk bij het doorlopen van de ganse ketting rode lichten. Veronderstel nu, volgen ons voorbeeld, dat men op de autostrade aankomt en enkele kilometer verder wordt men door de politie tegengehouden: de brug verderop is drie minuten geleden ingestort. De spelingen van die enkele minuten ligt volledig in de hand van de Psi-krachten En we mogen wel vermoeden dat iemand die bijvoorbeeld zeer negatief en depressief ingesteld is, met duidelijke tendensen van zelfdestructie en zelfvernietiging, juist op dat ogenblik over de brug zou zijn gereden. U merkt het: we raken hier één van de belangrijkste menselijke problemen, namelijk dat verband tussen de persoonlijkheid en de uiterlijke gebeurtenissen die zich in ons leven voordoen. Een typisch probleem van de astrologie: het verband tussen de dierenriemtekens (het karakter) en de huizen (de uiterlijke gebeurtenissen).

Het belang van dit PMIR verschijnsel kunnen we niet genoeg onderstrepen. Het wordt bewezen door volgend statistisch onderzoek. Men heeft reeds meerdere malen een uitgebreid statistisch onderzoek verricht naar het aantal reizigers dat zich bevond in geaccidenteerde vliegtuigen, bussen, of treinen. Vaak heeft men de mogelijkheid om na te gaan hoeveel mensen er gewoonlijk op de verongelukte lijn zaten, rekening houdende met het aantal reizigers de week voordien op dezelfde dag en hetzelfde uur. Welnu de resultaten waren gewoonweg verbluffend. De verongelukte treinen of vliegtuigen hadden 28% passagiers minder dan gewoonlijk! Dat betekent dat bijna 1/3 van de mensen door zijn Psi was ingelicht of geleid geworden om het voertuig niet te gebruiken!

      Denis

© 2002 Aura-Oasis – Denis Dhondt