Stomend naar de catastrofe

Van industriële revolutie tot keerpunt

Op 21 dec 2012 is er een verjaring waarop de uitlijning van ons zonnestelsel precies samenvalt met die van onze platte melkwegschijf. Van dan af duurt het weer meer dan 5126 jaar eer dit nog eens gebeurt.
Het was een prestatie dat de Maya’s die kennis bezaten om tot zo’n inzicht te komen, een berekende precisie die niet verbeterd kan worden. Mogelijk is die kennis nog ouder en is ze overgeleverd van de voorouders. Dat is zonder meer een opmerkelijke prestatie.

Zieners zoals Nostradamus, Edgar Cayce en andere zoals verschillende geziene toekomsten uit bijna doodervaringen, zien rond de eeuwwisseling van 2000 een massa natuurrampen die gedeeltelijk door de mens veroorzaakt zouden zijn.

In de praktijk blijken we niet alleen voor de gevolgen van de opwarming van de aarde te staan, maar dreigt er zich steeds meer tektonische spanning onder onze voeten op te bouwen. Dit wil zeggen dat de grote aardplaten op het punt staan zware aardbevingen en vulkaanuitbarstingen te veroorzaken.

In die profetieën zitten ongetwijfeld opmerkelijke realistische eigentijdse veranderingen. We leven in luxe en technologische vooruitgang die we beschaving noemen. We denken dat het tij niet meer kan keren en we alleen maar verder vooruit kunnen gaan zoals de laatste 100 jaar.

Met de ontdekking dat atomen veranderen van toestand door warmte en daardoor uitzetten, startte de eerste bruikbare krachtbron onze industriële revolutie. Door stoom in een cilinder te blazen kon deze via een stang een wiel bewegen. De eerste stoommachine startte de opgang van onze fabrieken. Men had nu een krachtbron die het werk eerst gedeeltelijk voor de mens kon doen, later steeds meer en meer. Nu gebruikt men een kraan om een steen op te rapen. We kunnen ons de labeur niet meer voorstellen die het bouwen van kastelen op bergtoppen moeten gekost hebben.

Gebaseerd op die stoomtechnologie kwam snel vervoer en elektriciteit. Het is allemaal nu nog steeds op hetzelfde principe gebouwd, alleen gebruiken we nu rechtstreekse brandstof om onze cilinders van onze ciliners te vullen. Kolen of hout kunnen dit niet meer vervangen. Wel kunnen we nog elektriciteit opwekken met hout (zogezegde groene energie) of kolen. Een lagere uitstoot van CO² levert echter alleen een windmolen.
Zonnepanelen maken kost evenveel energie dan er uit geput wordt gedurende zijn levensloop, dus dat bespaart ook niets.

Die stoomtheorie gaat zover dat ze het basisprincipe is geworden van zelfs kernenergie. Daar worden brandstofstaven warm doordat de onstabiele elektronen elkaar beschieten en zo hitte vrijmaken die omgezet wordt in stoom. Een kerncentrale is dus een grote stoommachine. Om de brandstof zuiver genoeg te krijgen omdat er voldoende neutronen vrijgemaakt zouden worden om andere atomen uit hun evenwicht te krijgen, is een hele zuiveringsinstallatie nodig. Tegenwoordig maken we verrijkt uranium of plutonium. Zonder teflon zou het zuiveren van uranium weinig opleveren. Teflon is een fantastisch product met zuurvrije en slijtvaste eigenschappen. Het is speciaal uitgevonden om als eerste de atoombom kunnen maken die de oorlog moest beëindigen in plaats van Japan en Duitsland. Het is onmisbaar geworden en wordt gemaakt van… olie.

Nu we uitkijken naar elektriciteit als vervanger van onze olie, missen we een belangrijke eigenschap: opslaan van elektrische energie. De batterijen die noodzakelijk zijn voor bijv. auto’s, fototoestellen, gsm’s en draagbare computers zijn alle producten op basis van Lithium. De wereldvoorraad Lithium kan nooit de vraag doorstaan. Ze mindert elke dag. Een elektrische auto wint zijn kostprijs van de batterijen pas terug na 100.000 km en ze gaan max. 150.000 km mee of max 5000 oplaadbeurten. Hun capaciteit vermindert steeds waardoor er steeds minder kilometers gereden kunnen worden, waardoor je meer moet laden.Bovendien produceer je elektriciteit ook grotendeels door het stoomprincipe die dan evenwel een generator aandrijft. Eigenlijk is het rendement van geproduceerde energie tegenover gebruikte energie, slecht. Nog veel slechter als deze eerst in batterijen wordt opgeslagen. Je verliest zeker de helft.

Men breekt zich de kop om nieuwe brandstof te vinden om onze huidige luxe en industrie te kunnen behouden. Intussen verwarmt CO² blijkbaar onze aarde op catastrofale manier. Dit is al onomkeerbaar.
Door de grote automatisering en het snelle productie en wegwerpproces, geraken onze grondstoffen ook nog eens op. Vele grondstoffen zijn al zo goed als uitgeput. Ook bedreigen wereldspanningen de zo noodzakelijke bronnen van zowel olie als coltram. Laatste is onmisbaar in onze elektronische systemen en er is maar één bron in de wereld. Deze ligt in het onstabiele Afrika.

Samen met het feit dat dit voor wereldspanningen zorgt met de kans op een ontsporing, lopen onze woningen steeds vaker en verder onder water als ze door een storm niet vernietigd worden. De bevolkingsexpantie die in 2050 ong. 9 miljard zou zijn, zorgt ook voor ontgroening van onze planeet. Zonder hout hadden we nog plastic maar dat is ook een olieproduct. Maar met 9 miljard is er te weinig drinkwater en voeding.

We moeten leven in het besef dat de grote aardbeving in Californië van 1909 maar een voorsmaakje was van wat nu in dat gebied dreigt dat intussen volstaat met buildings. Deze aardbeving is nu al 30 jaar over tijd en zal dus meer spanning ineens lossen.

Ook bestaat een vrees dat de zonne-uitbarstingen die in 2012 hun maximum bereiken, veel van onze broze elektronische toestellen zullen defect maken. Denken we alleen maar aan de GPS, satellieten en internet en je kan denken welke gevolgen dat heeft.

Zijn we onze aarde aan het opleven? Zoals bacteriën op een dag hun verzadiging bereiken en uitsterven omdat hun eigen levensbron verdwijnt?

Ik denk echter dat 21 dec 2012 gewoon een astronomisch keerpunt is en geen apocalyps. De verandering van onze aardse omstandigheden gebeurt gelijkmatig en door toedoen van de mens. Een ding staat vast, onze huidige voortgang kunnen we niet blijven handhaven.

Eeuwig doorgaan kan zeker niet. Ooit is er nog eens een uitbarstende supervulkaan die ons een nieuwe ijstijd bezorgt.Dat kan wel nog heel lang duren, maar ooit gebeurt het wel maar het kan nog 20.000 jaar duren.

Toch is het een prestatie dat men al voorzag op wereldwijde overstromingen, poolverschuiving (bezig), natuurrampen en vulkaanuitbarstingen (of tsunami indien onderzee).

      Denis

© 2011 Aura-Oasis – Denis Dhondt