Paranormaal onderzoek

Paranormaal onderzoek door wetenschappers

Paranormaal onderzoek is het wetenschappelijke onderzoek naar psychische voorvallen, mediums en paranormale fenomenen. Veel onderzoek werd bijgehouden, waarbij men door kansberekening de gemiddelde percentages vaststelde van hoeveel kans op toeval normaal is tegenover de resultaten die zich bij het testen van een bepaald paranormaal fenomeen voordoen. Neem bijvoorbeeld verschillende eigenschappen van een poltergeistgeval en spokerij. Om een eenvoudig voorbeeld te geven: poltergeistfenomenen ontstaan plots en duren meestal kort.

Kennis en onderzoek

Er is meer onderzoek en kennis nodig, zoals de lessen die men gedurende 150 jaar heeft geleerd uit voorvallen, nauwkeurig onderzoek, beroemde cases en onderzoekers. Dit omvat meer dan alleen spokerij. Paranormaal onderzoek richt zich vooral op telepathie, helderziendheid en psychokinese (zoals de dobbelsteenproeven van Rhine). Men onderzocht ook leven na de dood, maar aangezien men niet kon uitsluiten dat de verkregen verschijnselen niet door helderziendheid of psychokinese voorkwamen, slaagde men er toen niet in dit te bewijzen. Andere onderzoeken konden niet in laboratoriumomstandigheden volgens kansberekening worden onderzocht, maar werden kwalitatief onderzocht, zoals spiritisme en leven na de dood. Deze methodes zijn echter niet bewijskrachtig genoeg om op wetenschappelijk niveau als sluitend te worden beschouwd.

Noodzaak van diepgaander onderzoek

Er is tegenwoordig veel bekend over wat er gebeurt en in welke toestand je komt na het overlijden, en het is nodig om meer te weten om hier diepgaander onderzoek naar te doen, bewijzen te vinden of iemand te helpen. Er is veel te leren uit spiritistische communicatie en beroemde voorvallen in de geschiedenis van het paranormale. Kennis van uittredingen en bijna-doodervaringen is zeer noodzakelijk, maar ook kennis van de invloed van ons eigen bewustzijn is vaak essentieel en wordt ernstig onderschat door degenen die deze sterke feiten niet kennen. Zo kan een hypnotiseur brandblaren doen verschijnen op zijn proefpersoon, en die komen alleszins niet van een “demon”.

Natuur van psychose en paranormale gelijkenissen

Het is ook goed iets te weten over de natuur van mensen met psychose, waarvan de aangehaalde feiten soms op paranormale gelijken. Dit kan, maar is niet zonder meer te geloven. Iemand die paranoïde is, zal misschien denken dat men hem paranormaal betovert met voodoo.

Verdwijnen van boekenmarkt en instituten

Nu de boekenmarkt en de wetenschappelijke paranormale onderzoekers en instituten geleidelijk verdwijnen of afnemen, blijven alleen nog de moeilijker toegankelijke archieven van onderzoek en instituten zoals SPR en ASPR, het Rhine Institute, het Monroe Institute, Moody, gevallen zoals Kulagina, Enfield, enz.

Historische context van paranormaal onderzoek

Dit type onderzoek stamt uit de tijd dat er werd geïnvesteerd in parapsychologisch onderzoek na lange studie van de feiten. Geabonneerd op de regelmatig uitgegeven journaals met de laatste bevindingen en voorvallen bleef je op de hoogte van alle fenomenen over een groot gebied. Tegenwoordig is het bestuderen van het paranormale volledig op eigen kosten.

Noodzaak van kennis en begrip

Ik vind het nodig dat men de geschiedenis kent en geleerd heeft van meerdere speciale gevallen. Soms doet één enkel geval een bepaalde theorie keren. Betreft geesten zijn er vele theorieën, van demonen tot beschermengels, en vele kiezen op basis van de verschijnselen. Zo concluderen velen dat het om een demon gaat bij bepaalde kenmerken. Persoonlijk geloof ik niet in die dierlijke, afzichtelijke duivels uit de hel. Wel zijn er lage entiteiten, zoals je ook primitieve mensen hebt.

Verbeter: Men leert niet veel van het paranormale door naar de hedendaagse ghost hunter-series te kijken die, nadat hun apparatuur is opgesteld, snel onmiddellijk resultaten hebben. Zo gemakkelijk gaat het ook niet. Nog niet zo lang geleden waren alle orbs of lichtbollen, geesten. Hele sites vulde men ermee. Aan de andere kant zijn er wel foto’s die paranormale fenomenen vertonen, maar dit mogen geen stofjes of vochtdruppeltjes zijn die het flitslicht weerkaatsen. Maar ze bestaan zeker en het is afhankelijk van de omstandigheid ook. Alleen de foto is vaak niet genoeg. Meestal is er meer nodig als je paranormaal onderzoek beperkt tot ghosthunting. De geschiedenis moet achterhaald worden, getuigen gezocht worden zonder beïnvloeding, moet onderscheid gemaakt worden tussen angsten, poltergeist of spokerijen en dien je de motieven te kennen teneinde het probleem op te lossen. Als er geen bekende geschiedenis is of er geen aantekeningen zijn van voorvallen met de precieze details, dient best een nieuw dossier aangelegd te worden. Toch zijn er heel veel wanna-be personen die wat apparatuur kopen en dan maar uitkijken naar “cases”. Meteen zijn ze specialisten maar kennen niets van de geschiedenis van het paranormaal onderzoek, noch de grote namen en zeker niets van de basiskennis parapsychologie die de rode draad door alles is. Psychisch is men meestal ook niet en ze beweren dat dit niet nodig is. Ook begrijpen ze niets vanuit het oogpunt van de entiteit en kennen geen dialogen die de entiteiten treffen en interesseren. Provocatie is niet zelden ongezien om ze kwaad te maken en zo iets uit te lokken voor video of geluid. Men is op zoek naar avontuur… Er zijn er die mij contacteren om te vragen waar zo’n locaties te vinden zijn, maar hier vind je er als ghosthunter-amateur zo goed als geen. Alles is van een eigenaar, verboden toegang, bezet of gebruikt en als er al zoiets is loop je er niet alleen maar loop je meerdere groepjes tegen het lijf wat de onderzoeksresultaten twijfelachtig maakt. De meeste gekende locaties zijn niet toegankelijk op deze manieren, noch zijn ze leeg zoals voor de series wel gebeurt. Ideaal zou natuurlijk een vervallen gebouw zijn met grote geschiedenis waar meerdere voorvallen plaatsvonden. Ah, en er is wel elektriciteit nodig voor de apparatuur… Er is zo’n nood aan zo’n locaties dat er speciale ghost huntertours tegen betaling georganiseerd worden. Zo gaat het dus ook niet…

Echte paranormale onderzoeken vs. ghost hunter-series

Men leert niet veel van het paranormale door naar de hedendaagse ghost hunter-series te kijken, waar na het opstellen van apparatuur onmiddellijk resultaten lijken te worden behaald. Zo gemakkelijk gaat het echter niet. Nog niet zo lang geleden werden alle orbs of lichtbollen gezien als geesten. Hele websites vulde men ermee. Aan de andere kant zijn er wel degelijk foto’s die paranormale fenomenen vertonen, maar dit mogen geen stofjes of vochtdruppeltjes zijn die het flitslicht weerkaatsen. Maar ze bestaan zeker, afhankelijk van de omstandigheden. Alleen de foto is vaak niet genoeg.

Meestal is er meer nodig als je paranormaal onderzoek beperkt tot ghosthunting. De geschiedenis moet achterhaald worden, getuigen gezocht worden zonder beïnvloeding, en er moet onderscheid gemaakt worden tussen angsten, poltergeisten of spokerijen. Je dient de motieven te kennen om het probleem op te lossen. Als er geen bekende geschiedenis is of er geen aantekeningen zijn van voorvallen met de precieze details, dient een nieuw dossier aangelegd te worden.

Wanna-be ghost hunters

Er zijn veel wanna-be ghost hunters die wat apparatuur kopen en dan maar uitkijken naar “cases”. Meteen achten ze zich kenners, maar ze kennen niets van de geschiedenis van paranormaal onderzoek, noch de grote namen en zeker niets van de basiskennis parapsychologie die de rode draad door alles is. Psychisch zijn ze meestal ook niet en ze beweren dat dit niet nodig is. Ook begrijpen ze niets vanuit het oogpunt van de entiteit en kennen geen dialogen die de entiteiten treffen en interesseren. Provocatie is niet zelden ongezien om ze kwaad te maken en zo iets uit te lokken voor video of geluid. Men is op zoek naar avontuur…

Lokaties en toegangkelijkheid

Er zijn er die mij contacteren om te vragen waar dergelijke locaties te vinden zijn, maar als ghosthunter-amateur vind je er zo goed als geen in België en heel weinig in Nederland. Alles is eigendom van iemand, verboden toegang, bezet of in gebruik. Als er al zoiets is, loop je er niet alleen, maar kom je meerdere groepjes tegen wat de onderzoeksresultaten twijfelachtig maakt. De meeste bekende locaties zijn niet op deze manieren toegankelijk, noch zijn ze leeg zoals in de series vaak gebeurt. Ideaal zou natuurlijk een vervallen gebouw zijn met een grote geschiedenis waar meerdere voorvallen plaatsvonden. Oh, en er is wel elektriciteit nodig voor de apparatuur… Let op, je mag niet inbreken in privélocaties en dat wordt zo gezien. Je kan dus gearresteerd worden en dat gebeurt wel eens. Ook kan iemand met hond het pand onderzoeken en de hond vind je meteen.

Commercialisering van ghost hunting

Er is zo’n nood aan dergelijke locaties dat er speciale ghost huntertours tegen betaling georganiseerd worden. Zo werkt het dus ook niet…

      Denis

© 2011 Aura-Oasis – Denis Dhondt