Parallelle universa en quantumtheorie

Wie niet geschokt is door de quantumtheorie
heeft er niets van begrepen

Dit artikel is bedoeld voor lezers met een basiskennis van de quantumtheorie en een algemeen begrip van de inhoud.

De quantumtheorie heeft zichzelf al meermaals bewezen. Er zijn natuurlijk nog aspecten ervan die nog niet volledig verklaard zijn, zoals de noodzaak van parallelle universums.

Parallelle (alternatieve) universums, waarin alle andere mogelijkheden van een actie in een ander kopie-universum worden uitgevoerd, terwijl wij er maar één van beleven, zijn in zekere zin observeerbaar door een eenvoudig experiment. Volgens de quantumtheorie moeten alle mogelijkheden geprobeerd worden, waarbij er slechts één werkelijkheid ontstaat. Film een onweer met hoge snelheidscamera’s. Als je de film vertraagd bekijkt, kun je de quantumtheorie in actie zien. Er ontstaan verschillende proefbliksems, waarvan er slechts één volledig wordt gerealiseerd. Hierdoor zie je de andere terugtrekken, want de ontlading vindt plaats door de bliksem die inslaat. Je kunt dit zien, want bij degenen die in aanvang proefbliksems waren, wordt als het ware één in VET overschreven. Dit is de echte flits.

Parallelle universums lijken niet logisch. Als je de hypothese van parallelle universums, zoals tegenwoordig in de deeltjesfysica wordt aangenomen, doortrekt, dan lijkt het inderdaad niet logisch. Alle mogelijkheden zouden dan ergens een werkelijkheid moeten zijn, en zo zouden er dan miljarden werkelijkheden zijn. Er kleven echter bezwaren aan de hypothese van de vele-werelden-theorie. Het kan niet en bepaalde fenomenen zijn er niet mee verklaard.

Wat ik geloof, is dat er proefwerkelijkheden zijn die zich niet verder realiseren, maar waarop wel een beslissing wordt gebaseerd. Ik denk dat, net als bij het voorbeeld van de bliksem, de “mogelijkheden die zich als proef manifesteerden” zich terugtrekken en stoppen om de uiteindelijke werkelijkheid te realiseren en in te slaan. Hierbij lopen de andere werkelijkheden niet verder. Dat is al een stuk logischer en ook objectiever, zoals bij het bliksemvoorbeeld.

Als je het voorbeeld van de bliksem heel simpel bekijkt, dan volgt de bliksem de weg van de minste weerstand. De kans dat een bliksem de weg van de minste weerstand volgt, is inderdaad veel hoger dan een moeilijkere inslag. Zo werkt de quantumtheorie eigenlijk. Je kunt niet zeggen of niet berekenen waar iets zich bevindt, maar je kunt met hoge precisie berekenen hoe groot de kans is dat het zich op een bepaalde plaats bevindt. Dat is hier ook zo bij de bliksem. Stel dat die 90% kans had om op de kerktoren in te slaan, dan zijn er nog andere mogelijkheden, al is de kans klein dat hij de boom neemt die 300 meter verderop staat (er zijn factoren die de meest logische keuze van de bliksem anders kunnen laten verlopen). Zo is het ook aangetoond met het twee-spleten experiment. De deeltjes kunnen dus ook inslaan op plaatsen waar ze normaal niet zouden inslaan, al is de kans veel kleiner.

Meer vind je op Fysica

De ongelooflijke eigenschappen van de relativiteitstheorie en quantumtheorie

De relativiteitstheorie en de quantumtheorie hebben letterlijk ongelooflijke eigenschappen. Velen studeren het, maar kunnen het zich toch niet echt voorstellen. Men leert ermee rekenen en werken en merkt dat het heel precies klopt, maar toch kan men eigenlijk niet geloven dat die tweelingsbroer die een vlucht met de raket neemt en terugkeert, jonger terugkeert dan zijn broer die hier op aarde jaren ouder is geworden. Zo hebben ze opeens een opmerkelijk verschil in ouderdom. Klinkt niet logisch, toch is het zo. (Het experiment met vier atoomklokken, twee op aarde en twee in een vliegtuig dat om de aarde cirkelde, bewees het exacte verschil dat je kon berekenen met de wiskunde van de relativiteitstheorie.)

De quantumtheorie is nog ongelooflijker voor wie ze echt begrijpt. Zo kan de beslissing om een mogelijkheid bij een keuze te kiezen, tot het resultaat van die keuze waargenomen is, waarbij de mogelijkheid van de andere vervalt (het denkexperiment “de kat van Schrödinger”). Dit is intussen bewezen in de proef van Aspect.

Het onvoorstelbaarste is dat ons bewustzijn letterlijk de oorzaken die tot dit resultaat leiden, aanpast bij de oorzaken. (Terug in de tijd dus – volgens ons toch.)

Daarom opperde Niels Bohr (ontdekker en kopman van de theorie) de uitspraak: “Wie niet geschokt is door de quantumtheorie heeft er niets van begrepen.” Filosofische fysica confronteert ons met het feit dat onze realiteit en leefwereld heel anders zijn dan we ervaren. Achter de schermen zit bewustzijn en geen big bang. (De big bang kan er wel geweest zijn, maar niet als verklaring.)

De opvatting die velen delen over de aard van parallelle universa, als zou er een kopie van jezelf rondlopen in ieder ander universum, is vaak verkeerd begrepen en verkeerd uitgelegd. Zelfs door wetenschappers die het logisch ook niet geheel kunnen vatten, maar wel experts zijn op basis van de wiskunde ervan.

Een heel goed en correct boek over beide theorieën is “De dansende Woe-Li meesters” van Gary Zukav. De laatste ontdekkingen die intussen bewezen en verduidelijkt zijn, ontbreken er echter wel in, maar het legt de theorieën zeer goed uit op een begrijpelijke manier.

Let op, er zijn veel new age-werken die de theorie verkeerd begrijpen of misbruiken voor andere gevolgtrekkingen.

      Denis

© 2012 Aura-Oasis – Denis Dhondt