Kennis uit de Kosmische ervaring

Een klein meegenomen inzicht

Twee Kosmische ervaringen

Even over je verhaal Kundalini-ervaring. Het is heel erg mooi en iets om heel erg dankbaar voor te zijn dat je dit hebt mogen ervaren. En zoiets raakt je heel erg diep. Een moment van euforie. Ik heb dat ook jaren geleden ervaren en voor mij was het meer alsof ik in God stapte en dat God mij via mijn ogen alles liet zien, waardoor er een enorme wijsheid naar binnenkwam. (Ik ben anti-godgelovend opgevoed)

Later kwam ik erachter dat het niet zozeer de specifieke Kundalini energie was die dit bewerkstelligde, maar het Goddelijke Zelf. Ik had dat nooit zelf kunnen oproepen. Echter, het is tevens een schouderklopje van je eigen Geest, dat je aanmoedigt verder te gaan en je weg te vervolgen. Het zegt in feite tegen je: goed zo, ga zo door! Het is voor geen één mens mogelijk in 1 keer alles te weten te komen, want dan zou je als het ware verpletterd worden door de grootsheid ervan. Dus om de zoveel tijd krijg je weer een soort ervaring dat je dieper bij de bron brengt, waardoor je steeds meer gaat begrijpen.

Zo ook dat spiritualiteit, niet zo zeer met religie te maken heeft, wel met God! Spiritualiteit is ook niet bepaald New Age. God begeleidt een ieder zelf op dit pad, om de stapsgewijze verlichtingen te ondergaan is er wel een versnelde weg. En dat zit hem niet in alleen chakra-meditatie. Ik heb voor mijzelf ondervonden dat een heel belangrijk onderdeel, of misschien wel één van de belangrijkste onderdelen van Spiritualiteit: Analytische Psychologie is. Wat zeer de moeite waard is, is de Jungiaanse filosofie, alsmede het Atman project van Ken Wilber, Transpersoonlijke ontwikkeling van Roberto Assagioli. Conny Zweig & Jeremiah Abrahms: De ontmoeting met de Schaduw. De Schaduw is een ontdekking van Jung en eigenlijk is men het er nu wel mee eens dat hij de Nobelprijs van de Vrede had moeten winnen daarmee. Zeker nu met alles wat er in de wereld gaande is en men naar de bron van alle ellende zoekt, maar deze steeds niet kan vinden, zit in die materie een hoop wijsheid. Geen andere reguliere vorm van psychologie is in staat hetzelfde te bereiken, omdat het elke keer weer aan de oppervlakte blijft sleutelen, dus het symptoom, maar niet de kwaal.
Jungiaanse psychologie, is soms erg hard en confronterend, maar ja soms is dat juist nodig om de mens van zijn kwaal te genezen.

Goed, misschien zie je dat nu niet of is het te ver van je bed, dat kan en dat is je goed recht. Uiteindelijk wanneer je echt het spirituele pad bewandelt, kom je vanzelf daar waar je wezen moet met de bijbehorende lessen en wijsheden.

Ik wens je echt heel veel succes verder op je weg met de eensmelting in jezelf en vandaar uit met Al-Dat-Is.

S

Enkele beschreven inzichten uit die ervaring

S,

Ik heb dat moment van éénzijn met de Kosmos slechts eens mogen ervaren. Ik leek alles te begrijpen en enkele kleinigheden kon ik meenemen. O.a. een inzicht in de relativiteitstheorie dat me toen erg interesseerde. Dit heb ik ooit eens uitgewerkt en het bereikte een fysicaprofessor die me persoonlijk antwoordde dat mijn idee waarschijnlijk juist was, maar ik het moest uitwerken in een puur wiskundig bewijs. Ik had het uitgewerkt via lange tabellen van berekeningen en vergelijkingen die een grafiek aantoonden die het op deze manier bewees. Dat klopte zeker wel en het kwam erop neer dat ik een soort ruimtetijdskromming ontdekte die juist moest zijn als de relativiteitstheorie juist was. Pas jaren later ontdekte ik dat dit reeds ontdekt was en bekend stond als Dopplereffect in de relativiteitstheorie. De tijd die voor je ligt is trager dan de tijd die verstreken is. Ik heb alles hier nog liggen, een hele map werd het.

Een ander iets dat ik daaruit begrepen had, was dat alles een kleinste maat moest hebben en synchroon moest lopen. Anders zouden we niet dezelfde ervaringen kunnen delen. Mocht die constante niet juist zijn, dan zou een deeltje dat met de lichtsnelheid vertrekt en net door een gaatje in een ronddraaiende schijf vliegt, voor een andere waarnemer botsen. Die berekening kwam uit op de constante van Planck, een gekend getal, maar waarvan men niet weet waarom. Die conclusie begreep de Prof niet goed, omdat ik hem die met tekeningen en berekeningen moest uitleggen. Ik was er zelf echter niet bij toen hij die map had doorgenomen en hij moest het uit de schetsen en berekening begrijpen. Hij kon mijn begrip niet vinden. Het is niet zo verwonderlijk. Ik ben ook zelf niet eens in staat om ook zoiets in een wiskundige formule te krijgen en welke wetenschapper heeft er nu interesse voor iets dat uit een inzicht uit een “Alles is één ervaring” ontvangen is. Tijdens de ervaring leek alles zo simpel, zo eenvoudig begrijpelijk maar ik kon zoals bij die ervaringen bekend is weinig meenemen van al dat bevattelijke. Laat staan onder woorden brengen.

Ook daarvan ben ik zeker omwille van een denkexperiment – het kan niet anders. Het is ook niet toevallig dat dit getal, toevallig de constante van Planck ook exact de maat is van het foton, een massaloos deeltje dat het enige stabiele deeltje is dat bovendien zijn eigen antideeltje is. Elk ander deeltje heeft zijn antideeltje, dat als ze met elkaar in contact komen, elkaar annileren en twee fotonen vrijlaten in een hoek van ong. 90 graden. Waarom dit zo is begrijpt men ook niet. Omdat alles van die fotonen gemaakt is lijkt het me. Elk deeltje is volgens mijn inzicht een interferentie van twee fotonen die zich aan ons kenbaar maakt als materieel deeltje. En nog steeds zoekt men achter “het” deeltje dat de bron is maar men vindt niets dat wiskundig klopt. Het lijkt me logisch “het foton”-het niets en het alles. Daarom is God, of het Holistisch bewustzijn ook Licht zoals het voorkomt in bijna doodervaringen, maar dan wel als levende bron en eenheid. De drijvende kracht, de energie is liefde.

Het had de naam bewezen te zijn, dat bewustzijn voortkomt uit materie. In ons geval onze hersenen. Dit is niet zo, het is niet meer dan een metafysische stelling die wetenschappelijk gecamoufleerd is. Volgens de zeer goede, krachtige wetenschappelijke experimenten met transpersoonlijkheid van Stanislav Grof (zijn geboortetrauma’s achterwege gelaten, waarmee ik het moeilijk heb) bewijst hij echter dat de materiele wereld het product is van het bewustzijn. Dit verklaart veel van wat we nooit zullen begrijpen als we in materie blijven hangen.

Zijn publicatie in 1997 in een wetenschappelijke tijdschriften waaronder Journal of psychoactive drugs is bijgevoegd (wegens zijn vele op waarheid gecontroleerde experimenten bij proefpersonen met LSD) Stanislav Grof en Ken Wilber delen op dat punt gelijkaardige stellingen die erg weinig verschillen. Het zijn gewoon Holisten zoals ik het eigenlijk zelf ook begrepen heb.

Wegens de grootte van het bestand is die publicatie niet beschikbaar op deze website.

      Denis

© 2002 Aura-Oasis – Denis Dhondt