Bezetenheid

Een zwaar geval van agressieve bezetenheid, waarbij ik ook bandstemmen heb kunnen opnemen, is het geval van M.

Plots bezeten

Op een zondagmorgen, zo’n 20 jaar geleden, werd ik al vroeg uit mijn bed gebeld door een vroegere kennis van mij, die beweerde poltergeistverschijnselen te ervaren. Ik had die dag echter heel wat te doen en kon niet direct komen. Toen ze ’s avonds voor de derde maal opbelde vroeg ze dringend om hulp. Iets vóór 22 uur kwam ik bij haar aan. Ik luisterde naar haar verhaal. Ze was heel angstig en echt hopeloos in paniek. Ze  vertelde me dat de kleding die in een koffer uit haar kamer zat, overal in het rond gegooid lag.

Toen ze in de spiegel keek had ze achter zichzelf een onbekend gezicht gezien, dat naar haar grijnsde.

Ze hoorde de hele dag geluiden van geesten, die volgens haar een groot kabaal konden maken.

Af en toe hoorde ze ook stemmen.

Snel zag ik in dat dit een zeer ernstige situatie was waar ikzelf een en ander aanschouwde. Ik zag een pakje Lenormandkaarten op de tafel liggen en ik verwonderde me erover, omdat ik niet wist dat ze in deze dingen geïnteresseerd was.

Ze vroeg: “Het kan toch van die kaarten niet komen, hé? Neem ze maar mee hoor, ik kom er niet meer aan”. Nee, zoiets kon uiteraard niet van kaartleggen komen. Ik vroeg haar of ze zich soms met spiritisme had beziggehouden, waarop ze onovertuigend “nee” antwoordde.

Ik besloot mijn cassetterecordertje aan te zetten met de bedoeling, dat indien er geesten zouden zijn, ik hun stemmen mogelijk ook op band zou kunnen opnemen. Tegelijk kon ik ook ons gesprek opnemen.

Terwijl we aan het praten waren, reageerde ze soms heel plots op iets wat zij bleek te horen, maar ikzelf niet hoorde.

Ze sprak in het plat Gents:  “Is het hier haast gedaan mee ulder lawijt!”. Ze legde uit dat haar geesten de hele dag en nacht kabaal maakten. Eigenaardig was, dat dit nog maar een dag bezig was. Het zou snel blijken dat er meer aan de hand was dan alleen stemmen horen.

Terwijl de opname verder liep, was zij alles aan het uitleggen. Verward vroeg ze of ik soms iets voor haar kon doen om haar te verlossen. Ze zakte plots bewusteloos weg in de zetel en richtte zich onmiddellijk weer op en sprak nu met een gans andere stem. Ze was totaal iemand anders, een man die agressief naar haar en naar mij was.

“Gij gaat mij hier niet wegkrijgen, ze verdient niet beter de slet, we zullen au wel vinden”. Dit was duidelijk ook haar eigen stem niet meer. Dit was  de stem van een andere persoon(lijkheid), die tegen mij en over haar sprak in de derde persoon.

Toen ik naar haar toe stapte om haar te helpen, terwijl de entiteit of andere persoonlijkheid nog steeds in haar was, trok deze zich angstig van mij weg. Dit was duidelijk merkbaar. Ik had mezelf goed voorbereid voordat ik daar aankwam en degene die haar lichaam overnam was blijkbaar bang voor mij, alsof ik die kon wegjagen. Toen ik haar even op het hoofd aanraakte, werd A. spontaan weer zichzelf. Niet veel later zag ze echter de geest op mij afkomen en begon te roepen: “Denis, pas op, er is iemand met een mes!” Ze trok zich angstig terug en bleef waarschuwen, met angst in haar ogen. Haar gezicht draaide mee met wat ze waarnam.

Telkens als ze van persoonlijkheid wisselde, volgde daarop een periode van bewusteloosheid. Iedere keer als ik haar boven op het hoofd aanraakte, kwam ze weer bij of werd ze onmiddellijk zichzelf.

Vragen Stellen aan de Entiteit

Nog enkele keren zakte ze weg en kwam dan terug als de agressieve entiteit. Ik begon ondertussen vragen te stellen aan de entiteit, waarom hij haar niet met rust liet, en daagde hem uit om te antwoorden via de microfoon van de cassetterecorder.

Het stond vrijwel vast dat A. de diagnose MPS (Meervoudige Persoonlijkheidsstoornis) of DIS (Dissociatieve Identiteitsstoornis) zou krijgen bij een psychiater. Ze was alleen thuis, het was bijna middernacht, en ik dacht na over wat er voor haar gedaan kon worden. Ze had dringend persoonlijke begeleiding nodig. Ik kon echter niet bij haar blijven en uiteindelijk begreep ze dat ik weg moest. Ik beloofde haar zus te contacteren, die op dat moment niet bereikbaar bleek. De volgende dag was haar zus verbaasd haar in zo’n toestand aan te treffen. Ze schrok toen ze haar frituur in de oven vond, iets wat ze daar zelf niet geplaatst had.

Noodzaak voor Opname

Gezien de ernst van de situatie zat er niets anders op dan haar te laten opnemen. Ze was immers alleen en het was heel ernstig. Er was weinig met haar aan te vangen. Ik kon natuurlijk niet bij haar blijven overnachten en haar alleen laten was ook geen optie. Ik belde nog tevergeefs naar enkele kennissen uit haar adressenboek. De enige die ik kon bereiken was haar vriendin, die het niet kon geloven. Ik ging naar huis nadat ik had beloofd haar terug te bellen.

Toen haar zuster de volgende dag terugbelde, kon ze het eerst ook niet geloven. Ze zei dat er inderdaad iets serieus mis was, iets wat er een paar dagen ervoor nog niet was. A. werd zoals verwacht opgenomen in de psychiatrie. Via spiritistische weg kon ik geen hulp voor haar zoeken, omdat de psychiatrische opvang dat gewoonweg niet zou dulden.

Problemen na Spiritisme

Zeven maanden later nam ik opnieuw contact met haar op. Ze was intussen even uit de instelling ontslagen. Ze biechtte op dat ze zich toch aan spiritisme had gewaagd, waarna de problemen waren ontstaan.

Geluiden en Stemmen

Bij een ander geval, dat van M.X, had ik ook geluiden kunnen opnemen. Ik was zeer verrast om het geluid van een neuriënde vrouw op de tape te vinden. Na navraag garandeerde de vrouw me dat ze zelf nooit neuriet, hoewel ze soms last had van een neuriënde entiteit. Tot mijn verbazing had ik diezelfde entiteit gedurende talrijke seconden opgenomen. De vrouw die aan de KUL werkte was nuchter en niet gek, maar ze had last van stemmen en voelde zich vaak seksueel aangevallen, waarbij niemand iets kon zien.

Meer Opnamen

Bij A. was het anders. Op de opname was duidelijk te horen dat A. normaal reageerde op geluiden die ikzelf niet hoorde, maar die wel via de taperecorder waren geregistreerd. Zo stond er inderdaad kabaal op de band vlak voordat ze uitriep dat het lawaai moest stoppen. A. werd daarna duidelijk overgenomen door iemand anders die haar gebruikte om mij te bedreigen.

Er waren meerdere stemmen te horen op de opname waarop zij soms grof antwoordde. Het merkwaardigste was dat hier en daar een derde stem te horen was terwijl zij tussendoor tegen mij praatte. Die stemmen had ik niet gehoord tijdens de opname, maar zij blijkbaar wel. Die opname was indrukwekkend en het is jammer dat ik dit niet op video heb vastgelegd.

Bij een recenter gelijkaardig geval slaagde ik erin een korte video te maken. Gezien de herkenbaarheid kan ik die om privacyredenen niet plaatsen.

Conclusie

Het was bijzonder om stemmen die iemand hoort ook op cassette op te nemen. Dat dit kan vervestig je niet met diagnoses zoals psychose, schizofrenie, DIS of MPS. Ook zijn de poltergeistachtige gebeurtenissen niet te verklaren.

Denis Dhondt