Bezetenheid

Een zwaar geval van agressieve bezetenheid, waarbij ik ook bandstemmen heb kunnen opnemen, is het geval van M.

Plots bezeten

Op een zondagmorgen, zo’n 20 jaar geleden, werd ik al vroeg uit mijn bed gebeld door een vroegere kennis van mij, die beweerde poltergeistverschijnselen te ervaren. Ik had die dag echter heel wat te doen en kon niet direct komen. Toen ze ’s avonds voor de derde maal opbelde vroeg ze dringend om hulp. Iets vóór 22 uur kwam ik bij haar aan. Ik luisterde naar haar verhaal. Ze was heel angstig en echt hopeloos in paniek. Ze  vertelde me dat de kleding die in een koffer uit haar kamer zat, overal in het rond gegooid lag.

Toen ze in de spiegel keek had ze achter zichzelf een onbekend gezicht gezien, dat naar haar grijnsde.

Ze hoorde de hele dag geluiden van geesten, die volgens haar een groot kabaal konden maken.

Af en toe hoorde ze ook stemmen.

Snel zag ik in dat dit een zeer ernstige situatie was waar ikzelf een en ander aanschouwde. Ik zag een pakje Lenormandkaarten op de tafel liggen en ik verwonderde me erover, omdat ik niet wist dat ze in deze dingen geïnteresseerd was.

Ze vroeg: “Het kan toch van die kaarten niet komen, hé? Neem ze maar mee hoor, ik kom er niet meer aan”. Nee, zoiets kon uiteraard niet van kaartleggen komen. Ik vroeg haar of ze zich soms met spiritisme had beziggehouden, waarop ze onovertuigend “nee” antwoordde.

Ik besloot mijn cassetterecordertje aan te zetten met de bedoeling, dat indien er geesten zouden zijn, ik hun stemmen mogelijk ook op band zou kunnen opnemen. Tegelijk kon ik ook ons gesprek opnemen.

Terwijl we aan het praten waren, reageerde ze soms heel plots op iets wat zij bleek te horen, maar ikzelf niet hoorde.

Ze sprak in het plat Gents:  “Is het hier haast gedaan met jullie lawijt!”. Ze legde uit dat haar geesten de hele dag en nacht kabaal maakten. Eigenaardig was, dat dit nog maar een dag bezig was. Het zou snel blijken dat er meer aan de hand was dan alleen stemmen horen.

Terwijl de opname verder liep, was zij alles aan het uitleggen. Verward vroeg ze of ik soms iets voor haar kon doen om haar te verlossen. Ze zakte plots bewusteloos weg in de zetel en richtte zich onmiddellijk weer op en sprak nu met een gans andere stem. Ze was totaal iemand anders, een man die agressief naar haar en naar mij was.

“Gij gaat mij hier niet wegkrijgen, ze verdient niet beter de slet, we zullen u wel vinden”. Dit was duidelijk ook haar eigen stem niet meer. Dit was  de stem van een andere persoon(lijkheid), die tegen mij en over haar sprak in de derde persoon.

Toen ik naar haar toe stapte om haar te proberen helpen, terwijl de entiteit of de andere persoonlijkheid nog steeds in haar was, trok deze zich angstig van mij weg, dit was duidelijk. Ik had mezelf goed beschermd voor ik daar was aangekomen en degene die zich van haar lichaam bediende was blijkbaar bang van mij, alsof ik die kon wegtoveren. Toen ik deze even aanraakte op het hoofd werd A spontaan weer zichzelf. Wat later zag ze echter die geest op mij afkomen en begon te roepen: “Denis, pas op, met een mes, er is daar ene met een mes” en ze trok zich angstig weg…” ‘t is voor u, met een mes, pas op”. Haar ogen staarden naar iets wat ik niet kon zien. Haar gezicht draaide mee met wat ze waarnam, de angst stond in haar ogen te lezen. Telkens nadat ze van persoonlijkheid veranderde volgde daarna een bewusteloos wegzakken. Telkens ik haar boven het hoofd aanraakte werd ze weer zichzelf of kwam ze onmiddellijk bij uit bewusteloosheid.

Nog enkele keren zakte ze weg en kwam dan weer terug als die agressieve entiteit. Ik begon intussen vragen te stellen aan de entiteit, waarom hij haar niet met rust liet en daagde hem uit om te antwoorden via de microfoon van de cassetterecorder.

Het stond vrijwel vast, A. had wat men MPS of DIS zou noemen. Ze was alleen thuis, het was bijna middernacht en ik dacht na wat er voor haar kon gedaan worden. Zij had dringend een persoonlijke begeleiding nodig. Ik kon echter bij haar niet blijven en tenslotte zag ze in dat ik moest weggaan. Ik beloofde haar zus te contacteren die op dat moment niet bereikbaar bleek. De dag erna was haar zus verwonderd haar in zo’n toestand te vinden. Ze zag hoe ze schrok toen ze haar frituur in de oven vond welke zij daar niet geplaatst had.

Gezien de ernst van de feiten zat hier niets anders op dan haar te laten opnemen, ze was immers alleen en het was heel ernstig. Er was met haar weinig aan te vangen. Ik kon natuurlijk niet bij haar blijven overnachten en haar alleen laten was ook geen optie. Ik belde nog tevergeefs naar enkele kennissen uit haar adressenboek. De enige waar ik terecht kon was haar vriendin die het niet kon geloven. Ik ging naar huis, nadat ik beloofd had van haar terug te bellen.

Toen haar zuster de dag erna terugbelde naar mij, kon ze het ook eerst niet geloven. Ze zei dat er inderdaad iets serieus mis was, iets wat er een paar dagen ervoor niet was. Ze werd zoals verwacht opgenomen in de psychiatrie. Ik kon dus ook via spiritistische weg geen hulp voor haar zoeken, om de doodgewone reden dat de psychiatrische opvang dat gewoonweg niet zou dulden.

Zeven maand nadien contacteerde ik haar terug. Ze was intussen even uit de instelling ontslagen. Ze biechtte me op dat ze zich toch aan spiritisme had gewaagd, waarna de problemen ontstaan waren.

Stemmen

Bij een ander geval, dat van MX aan de KUL, had ik ook geluiden kunnen opnemen. Ik was toen zeer verrast om daar het geluid van een neuriënde vrouw, op de tape te vinden. Ik had dat toen nagetrokken, maar de vrouw van de KUL garandeerde me dat ze zelf nooit neuriet. Wel had ze soms last van een neuriënde entiteit. Tot mijn verbazing had ik diezelfde entiteit gedurende talrijke seconden opgenomen. Ik wil hier nog even aan toevoegen dat de vrouw die aan de KUL werkte een doodnuchtere vrouw was, die helemaal niet gek deed of er niet normaal uitzag, maar wel last had van stemmen en zich frequent seksueel aangevallen voelde overdag. Daarbij voelde ze zeer duidelijke zeer echte seksuele handtastelijkheden alsof er haar echt iemand lastig viel, alleen kon niemand iets zien. Ze had ondertussen ook geleerd het voor anderen goed te verbergen want ze werd vaak pestend betast toen ze net met mensen bezig was.

Bij A was het anders. Op die opname was het heel duidelijk dat A normaal reageerde op geluiden die ikzelf niet hoorde, maar wel geregistreerd waren via de taperecorder. Zo stond er inderdaad kabaal op de band, net vóór ze uitriep dat het moest gedaan zijn met hun lawijt! A werd daarna duidelijk plots overgenomen door iemand anders die haar gebruikte om mij te bedreigen.

Ook waren er meerdere stemmen te horen op de opname waarop zij soms grof antwoordde. Het merkwaardigste was, dat hier en daar een derde stem te horen was, terwijl zij tussendoor tegen mij aan het praten was. Er stonden dus degelijk stemmen op, die ik niet had gehoord tijdens de opname zelf maar die zij blijkbaar wel hoorde. Die opname was echt wel indrukwekkend en het is heel spijtig dat ik dit niet op video heb, want ik heb toen een en ander meegemaakt wat ik nog nergens gezien heb.

Bij een recenter geval slaagde ik er wel in een korte video te maken. Gezien de herkenbaarheid kan ik die om privacyredenen niet plaatsen.

Het was toen wel heel bijzonder dat ik stemmen die iemand hoort ook had opgenomen op cassette. Dit klopt niet meteen met een diagnose psychose, schizofrenie, DIS, MPS. Ook zijn de poltergeistachtige gebeurtenissen niet te verklaren.