Zelfmoord
De stap uit het leven
Het is altijd een zware schok voor de familie als iemand zelfmoord pleegt. Vaak blijft men over met vele vragen en kan men hoogstens vermoeden wat redenen zouden kunnen zijn.
In ieder geval moest het voor degene die de daad beging, de gemakkelijkste oplossing zijn. Men kon de beproevingen van het leven niet meer aan of men heeft zichzelf slot gevoerd in het leven.
Naast de moeilijke emotionele verwerking die de familie te wachten staat zit men vaak met veel vragen. Had men zelf iets kunnen doen? Heeft men er geen schuld aan?
Zelfmoord is echter geen goede oplossing. Vaak heeft men niet kunnen zeggen wat de moeilijkheden waren, heeft men geen persoonlijk afscheid kunnen nemen en merkt men al gauw dat de poging mislukt is. Men is er immers nog maar niemand merkt hem/haar op.
In vele gevallen verloopt een bijna doodervaring van zelfmoord niet geheel identiek zoals bij doodsoorzaken. Het is een taboe, men blijft men veel dingen worstelen die men nu niet meer kan oplossen en ziet toe hoe men de levens van de nabestaanden geheel of gedeeltelijk geschaad heeft.Vaak moet men onmiddellijk terug wat verklaart waarom zoveel pogingen mislukken, maar als er teveel lichamelijke schade is, kan dit niet meer.
Sommige zelfmoordenaars gaan niet meteen over naar gene zijde. Hierdoor blijven ze vaak ronddolen tot ze later kunnen overgaan.
De vermoeide geest neemt zijn levensruimte weer in, maar is nu alleen. Niemand hoort hen en men wordt niet opgemerkt maar is er nog.
Men merkt dat men nu zelf aan de basis ligt van veel leed die men bij anderen veroorzaakt en dat is een van de redenen die de overledene in de omgeving van zijn gewone leefruimte houden. Meestal wordt dat niet opgemerkt. Alleen onder bepaalde omstandigheden.
Omdat er ongetwijfeld mensen zijn die zelf met zo’n situatie geconfronteerd zijn, wil ik het hier niet nog moeilijker maken om te verwerken. Toch kan wat hulp van uw zijde baten. Het is natuurlijk afhankelijk van wat men kan en wat men begrijpt van de toestand van de overledene.
- Probeer vergiffenis te schenken, want velen dolen rond de personen die ze het meest verwoest hebben en proberen ze duidelijk te maken dat ze dit zo niet wilden. Helaas worden ze niet gehoord.
- Probeer ze los te laten zodat je hen de vrijheid geeft over te gaan.
- Weet dat je elkaar ooit weerziet en praat er op die manier tegen. Zij kunnen u immers wel horen.
- Aanvaard uiteindelijk de situatie in begrip. Zit geen jarenlange vragen te herhalen. Ze pijnigen uzelf en ze zijn lastig voor degene die de fatale daad beging.
- Kijk of lees veel informatie over bijna doodervaringen. Dit kan de toestand verduidelijken.
Als je iemand kent die hen kan helpen ontdekken hoe ze nu wel kunnen overgaan, dan kan hen dit helpen. Natuurlijk speelt het ook een rol of er nog onuitgesproken problemen meespelen.
Zo kan het zijn, dat iemand die zijn drugsschuld niet meer kon betalen, hiermee anderen in moeilijkheden stak die nu zelf gevaar loopt en waarvoor men zich schuldig voelt. Dit is slechts een voorbeeld maar het gaat wel om iets dat ons zo onthuld is geweest en dat klopte.
Anderen blijven rond hun geliefde hangen die zo fataal de relatie brak.
Als ze overgaan zullen ze vaak snel terug moeten reïncarneren. Helaas moeten ze de beproevingen waarvoor ze nu niet slaagden, herbeginnen. Denk dus na voor je zelf zoiets doet. Je ontsnapt niet echt aan het leven. Ook kan je blijven zitten met woede die je op bepaalde personen wil uitwerken.
Naast hoe je zelf geconfronteerd kan worden met een gezinslid dat zelfmoord pleegde, kan het ook zijn dat je geconfronteerd wordt met een aanwezigheid in een huis dat je inneemt en waar zo’n fatale daad is gebeurd. De geest is dan nog niet overgegaan. Je bent er dus niet alleen. Ook kan zo iemand met heel veel energie van een persoon weglopen zodat iemand onverklaarbaar vermoeid is.
Wie hulp of info zoekt voor een geval van zelfmoord, kan contact opnemen.
We hebben vroeger ook vaak nog contact gemaakt met overledenen en een verklarend gesprek mogelijk gemaakt, maar deze optie kan slechts bij enkelen lukken.
Denis
© 2012 Aura-Oasis – Denis Dhondt