Ongewenste psychokinese

Vanuit onze eigen geest

Uit een inzending…

Ik weet dat ik zeer psychisch ben. Telkens als ik ’s avonds op de straat kom, valt de straatverlichting uit. Dit is echt waar en geen grap. Is dit nu toeval of zijn er nog mensen die zulke dingen meemaken?

Antwoorden

Er kwamen verschillende antwoorden van mensen die iets dergelijks ook beleefden; hieronder noem ik er een paar op:

• Ditzelfde gebeurt met mijn broer, en hij voelt zich er extreem paranoïde door. Net of iemand dit opzettelijk doet. Hij verliet de stad om hem ergens te verbergen.
• Ik ken ook enkele mensen die iets dergelijks meemaken, bij beiden gaat het om het dragen van een uurwerk. Geen van beiden kunnen een uurwerk langer dan 48 uur dragen zonder dat het stilvalt. Heeft iemand zo al iets gehoord?
• Het licht rechtover mijn huis en het licht op het pad, gaan telkens uit vlak voor ik daar geraak. Als ik daar gepasseerd ben gaan deze weer aan. Ik heb altijd verondersteld dat het te maken had met de leidingen die te dicht tegen de muur lagen.

Een eigen toevoeging: het fenomeen is bekend. Uri Geller was destijds ook zo iemand. Telkens hij het labo binnenkwam waar er proefnemingen met hem zouden gebeuren, ging er iets stuk. Meestal bleken de storingen voort te komen uit kromgebogen registratienaalden of storingen bij elektro-mechanische apparatuur.

Er is ook een zekere beroemde fysicus (Eddington), waarvan men wist dat in het labo altijd iets van gevoelige apparatuur stuk ging telkens hij daar binnenkwam. Zijn medewerkers wisten dat, en maakten telkens zorgvuldig dat de apparatuur af stond. Dit fenomeen is zo bekend geworden omdat hij een beroemde personaliteit was, dat dit zelfs in de wetenschappelijke annalen van de boeken en documenten die van zijn studiecentum afkomstig waren af en toe vermeld staat als anekdote. Ik ben wel zeker dat dit verhaal echt is. Staat in een of ander fysicaboek vermeld, maar meer herinner ik me niet meer, ik deed wel een poging dit terug te vinden…

Sommige mensen blijken bepaalde dingen aan te trekken, en andere af te stoten. Zo zijn er ook mensen die bepaalde toestellen nooit lang kunnen houden. De meest voorkomende storingen zijn van elektronische aard. Hoe kleiner de componenten, hoe gemakkelijker ze blijkbaar vatbaar zijn voor spanningen en psychische krachten. Stress en emotie zijn blijkbaar krachtige energieën.

Het volgende is een feit: Terwijl men steeds poogt om computercomponenten steeds kleiner te maken. Maar bij het verkleinen van computerelementen, wat in principe tot op moleculair niveau moet kunnen, krijgt men te maken met Quantumeffecten. Dit betekend dat theoretisch alles moet werken, maar de processor een eigen leven gaat leiden, door de optredende Quantumeffecten van het atoom. Bij Quantumeffecten speelt het bewustzijn van de waarnemer mee in de functie van het atoom.

Ik wil enkel aantonen dat de psyche wel degelijk een invloed kan uitoefenen op ‘vooral’ elektronica! Dat moet wel als sommige personen het vermogen blijken te bezitten psychokinetisch te zijn. Soms komen ook vermeende geestfenomenen voor bij iemand die onder zware stress staat.
Rhine onderzocht destijds al iemand die beweerde de val van dobbelstenen te kunnen beïnvloeden. Men ontworp speciale ronddraaiende korven met tientallen dobbelstenen in om proefnemingen mee te doen. Zo ontstonden de eerste sterke bewijzen dat het kon. Later ging men met toevalsgenerators onderzoeken op basis van atomair verval. Totaal onvoorspelbaar dus… Meer vind je zeker als je zoekt naar “psychokinesis” en “Retro-Psychokinese”. Bij het laatste worden zelfs reeds gedane proefnemingen beïnvloedt, die nog niet bekeken zijn, maar statistisch exact juist moeten zijn als je vele proeven tegelijk doet. Hier komen ook quantumtheorie en psychokinese samen. Volgens de quantumtheorie moet de waarnemer immers, hoe ongelooflijk ook, een rol uitoefenen op een waargenomen feit. Het is dan ook zo dat men zelfs vanuit de fysica zulke experimenten deed, ook met sterke positieve bevestiging die geen toeval meer kan zijn.

Hoe maak je dan het verschil tussen spontane psychokinese en poltergeisteffecten?

Inderdaad. Indien er geen aanwijzingen of verdenkingen zijn dat deze voorvallen rond een bepaald overleden persoon draaien (bijvoorbeeld de foto van je pas overleden vader valt af en toe van de muur), dan is het inderdaad moeilijk uit te maken. Ik moet hier wel zeggen dat zulke spontane fenomenen altijd meegaan met de persoon terwijl geestfenomenen aan een voorwerp, in een huis, rondom een verwant, rondom de moordenaar enz. plaatsvinden. Ook is bij de laatste niet steeds iemand onder stress, tenzij de stress uiteindelijk door de fenomenen door angst wordt geboren.

Bij spontane psyhokinese is het omgekeerd. Zware stress doet dingen bewegen. Zoals bij de meeste stressgebonden situaties zoals bijvoorbeeld migraine komen de spontane psychokinetische aanvallen vaak NA een extreme stresssituatie voor en zelden tegelijkertijd. Dit is typisch en ook zo gekend in de psychologie. Hieraan kan je dus een verschil merken alhoewel dit niet altijd zo duidelijk hoeft te zijn.

Er zijn echter wel proeven die kunnen uitwijzen of er een geest aanwezig is. Die kunnen het aanwezig zijn echter soms wel aantonen, maar nooit uitsluiten. Dat is een proef waaraan ik de voorkeur geef: opnemen van bandstemmen (EVP): iemand antwoord op een vraag. Als er geen stem opstaat wil het niet zeggen dat er geen geest aanwezig is.
Een andere gekende proef is die van Vanderdonck uit zijn boek “Het E-syndroom”. Wie met een van deze fenomenen zit en de test wil doen, leest dit boek echter beter niet, daar anders de test niet meer zuiver kan werken. Er zou suggestie werkzaam kunnen zijn. Ook de proefnemer moet zich onbevooroordeeld kunnen opstellen.

      Denis

© 2002 Aura-Oasis – Denis Dhondt