Retropsychokinese

Retro-Psycho-Kinese

U leest het inderdaad goed. Inwerken op processen die zich reeds hebben voltrokken. Deze laatste misschien wel fabelachtige ontwikkeling stoelt nochtans op sterke steunpilaren. Wereldwijd is momenteel onderzoek aan de gang naar beïnvloeding van reeds gebeurde en geregistreerde processen. De studie noemt “The RetroPsychoKinesis Project” en is een serieuze studie van talrijke Universiteiten op Wereldniveau.

Gevolgen van de renoverende Fysica

Vanuit de fysica; meer bepaald de Quantumtheorie, zijn processen vereist die kunnen terugwerken naar het verleden. Het hypothetische deeltje de Tachion is een deeltje dat daar verantwoordelijk wordt voor geacht. Alhoewel dit deeltje onvindbaar is en waarschijnlijk niet bestaat, gebruikt men het wel als werkhypothese om de wiskundige verklaringen mee te vervolledigen. Maar we hebben het hier nu niet over fysica. Wel toonde de natuurkunde in het atoomonderzoek aan dat er een mystieke verwantschap bestaat tussen het subatomaire en het bewustzijn. Een van de consequenties daarvan is tevens dat het bewustzijn zelfs verantwoordelijk moet zijn voor de causale verbanden van een waargenomen object. Dit betekent dat de oorzaak moet veranderd zijn door de waarneming.
Door een slimme proef slaagde Prof. Wheeler die reeds verschillende renomaties heeft erin in 1989 een experiment op te stellen dat dit zwart op wit bewees. (Ik bezit deze wetenschappelijke documenten en wie er meer wil over weten kan deze bevragen). Daarmee staat het momenteel vast dat een waarneming, zelf de oorzaak, in het verleden dus, verandert. Het NU bepaalt het verleden en de toekomst. Misschien moeilijk vatbaar voor onze rationeel denkende geest, maar momenteel een hardgemaakte hypothese waaraan niet meer te twijfelen valt.

Terug naar de parapsychologie

Vanuit deze stelling besloot men vanuit fysica enkele parapsychologische experimenten te doen. De proef bestond namelijk uit het volgende experiment. Een gekend parergisch talent die reeds eerder beproefd was kreeg een koptelefoon op het hoofd. Hij moest proberen meer geluid rechts te horen dan links.
Door de koptelefoon hoorde hij echter niet zijn favoriete muzikant maar niets anders dan een aantal klikken. Meer wist de persoon niet. Hij moest proberen meer rechtse klikken te horen dan linkse. Dit experiment slaagde perfect. Zulke proeven had men vroeger nog gedaan; alleen nu was deze schijnbare PK proef volledig anders opgezet.

Men had hem laten luisteren naar een cassette die reeds was opgenomen. Niemand had evenwel naar deze cassette geluisterd, maar deze was opgenomen door de klikken van een geigerteller die de botsingen registreert van deeltjes. Eigenlijk waren er twee tellers. Een links en een rechts. Dit werd geregistreerd op een chartrecorder (het vel papier met de schrijfstift en op cassette opgenomen. Nu is het zo dat bij een radioactief verval altijd evenveel deeltjes vrijkomen in iedere richting. Vergelijk het met een gloeilamp: het licht dat deze lamp geeft is links van de lamp hetzelfde als rechts. Nu is dit bij Quantumprocessen zoals een radioactief verval een absolute precisie, alhoewel ieder deeltje afzonderlijk zowel naar links als naar rechts kan ontsnappen.

Alhoewel niemand naar de gegevens heeft gekeken (het bewustzijn schept de waarneming en van zodra deze gedaan is wordt dit een feit), moeten er na de proef op de cassette evenveel linkse tikken als rechtse te vinden zijn. Dit is ook zo bij de chartrecorder. Nu had de proefpersoon deze resultaten wel kunnen beïnvloeden. Er stonden meer rechtse dan linkse tikken op en men berekende de kans dat dit kon gebeuren. De verschillen waren zo indrukwekkend significant, dat de wereldbol van fysica-professoren en parapsychologen uit hun slaap werden geschud. Dit kon niet! Quantumprocessen werken met een absolute precisie als men alle deeltjes bij elkaar neemt, alhoewel één enkel deeltje 2 wegen op kan. (Het foton van de lichtgevende lamp kan dat ook, maar alle samen geven ze precies evenveel licht links als recht.)

Wat dit betekent

Dit was de eerste maal dat men een PK-experiment uitvoerde op iets dat al was gebeurd. Dit betekende dat de proefpersoon de processen van het atomair verval had beïnvloedt. Getuige daarvan was de chartrecorder waar nu de resultaten werden op bekeken. De proefpersoon had dus niet alleen de cassette meer laten tikken rechts; maar hij had ook invloed uitgeoefend op een oorzakelijk proces dat zich in het verleden had afgespeeld. Het parapsychologisch onderzoek, dat meer en meer versmolten geraakt met de fysica, biologie, en psychologie zette een soortgelijk onderzoek op. Dit is een internationale link van Universitair onderzoek waar iedere gerenommeerde Universiteit op de wereldbol in is terug te vinden. (Bv: Stanford, Harvard, Canterbury, Utrecht (Prof. Bierman de laatste vervanger van Prof. Tenhaef).

Van parapsychologie naar mystiek en spiritualiteit

Het feit dat deze experimenten succesvol slagen, maakt een mystieke overgeleverde kennis, over het NU als schepper van de werkelijkheid, letterlijk waar. Wie daar goed over nadenkt kan niet ontkomen aan het feit dat dit een zekere spirituele consequentie heeft.

Onze werkelijkheid wordt nu gevormd, ja, zelfs de oorzakelijke verbanden van de feiten die we in het NU meemaken. Ik hoef hier geen verdere uitleg te geven, maar laat dit liever aan jezelf over. Zo kom je beter tot een verstrekkend inzicht en tegelijkertijd kom ik hier niet met een te persoonlijke conclusie voor de proppen. Feit is wel dat de proeven voldoende zijn herhaald en op wereldniveau worden verder gezet.

      Denis

© 2002 Aura-Oasis – Denis Dhondt