Er zijn veel mensen die zich niet alleen voelen, maar eerder constant in gezelschap. Ze voelen zich vaak bekeken, worden aangeraakt of geknepen, zien schaduwfiguren in hun ooghoeken, horen geluiden alsof iemand aanwezig is, of krijgen nachtelijk bezoek.

Men zou in eerste instantie kunnen denken aan een plaatsgebonden geestelijke aanwezigheid, maar vaak is dit niet het geval. Verhuizen lost het probleem niet op zoals bij een spookhuis; de aanwezigheid reist mee en is voor anderen niet waarneembaar op dezelfde manier. Daardoor worden de slachtoffers vaak psychiatrisch beoordeeld.

Bekend zijn de “onzichtbare vriendjes” die kinderen hebben. Hoewel dit vaak als een psychologisch verschijnsel wordt gezien, kunnen kinderen deze vriendjes soms echt zien en horen. Wanneer een beschrijving later wordt teruggevonden en het blijkt iets te zijn wat het kind niet kon weten, ontstaat vaak verbazing.

Net zoals kinderen onzichtbare vriendjes hebben, kunnen volwassenen deze ook hebben. Voor volwassenen worden deze vaak gezien als beschermende geesten waarmee men kan praten en die men om dingen kan vragen. Hierdoor ontstaat een vriendschappelijke band en laat men hen toe. Het idee dat deze geesten beschermend zijn of een soort engelen zijn om ons door het leven te helpen, is echter niet correct.

Een getekende illustratie door een psychisch tekenaar kan soms het personage weergeven dat bij iemand aanwezig is, samen met een bijbehorende foto waarop de figuur is teruggevonden.

Soms kan de geestelijke aanwezigheid hinderlijk zijn. ’s Nachts kan men aanrakingen of geluiden ervaren die het leven moeilijk maken. In andere gevallen is er een geest blijven kleven die men zelf heeft toegelaten. Vaak wil men deze niet kwijt omdat er één goede bij zit die men wil houden, maar dit is een misvatting.

De redenen waarom overledenen aan iemand blijven kleven variëren. Dit kan door een persoonlijke wens zijn, een geest die agressie wil uiten, of een geest die zich seksueel aangetrokken voelt. Soms is het een vriend die zelfmoord heeft gepleegd.

Waarom een geest bij een bepaald persoon blijft, is soms onduidelijk. EVP-opnames kunnen helpen meer te weten te komen. Bijvoorbeeld, een meisje dat een ander meisje beschreef dat verdwaald was in een natuurgebied, of een soldaat die telkens een pijnscheut bij het hart voelde waar hij neergeschoten was. Deze ervaringen kunnen fysieke symptomen zoals rode plekken op de huid achterlaten.

Ook spiritistische ervaringen kunnen leiden tot contact met geesten. Soms blijkt een geest die beweerde overleden te zijn nog in leven te zijn, zoals in het geval van een vrouw die lid werd van een paranormale vereniging en beweerde zelfmoord te hebben gepleegd. Helderzienden kunnen soms geesten beschrijven die zij niet kunnen kennen, wat de aanwezigheid bevestigt.

Het is moeilijk om van geesten af te komen via psychologische of psychiatrische wegen. Bezetenheid door geesten vereist andere methoden dan exorcisme of rituelen zoals wijwater en wierook.

Mensen met meerdere persoonlijkheden kunnen door meerdere geesten worden gebruikt, wat zich kan uiten in psychiatrische stoornissen zoals MPS (multiple persoonlijkheidsstoornis) of DIS (dissociatieve stoornis). Slechts een deel van de mensen met geestelijke aanwezigheid ervaart hinder. Toch kunnen zichtbare fenomenen zoals bewegende lakens aantonen dat er meer aan de hand is dan psychiatrische problemen.