Kennis onder hypnose of trance

Transpersoonlijke toestanden

Transpersoonlijkheid is een vreemd verschijnsel waarbij iemand het bewustzijn van een andere persoon, dier of begrip kan overnemen en daarbij met die kennis kan antwoorden. Als je iemand onder hypnose vertelt dat hij alwetend is, zal hij in de eerste plaats willen antwoorden uit de kosmische kennis.

Je kunt suggereren dat hij het ergens weet. Indien de trancehypnose echter niet diep genoeg is om zulke transpersoonlijke toestanden te ondersteunen, en hij moet antwoorden, dan zal hij zelf iets fantaseren. Dat liegen doet hij als een poging, zoals een leerling die probeert een antwoord te geven op een examenvraag waarop hij moet antwoorden, maar het antwoord niet weet. Daarom is het belangrijk bij hypnose niets te suggereren. Dan antwoordt de persoon gewoon met “ik weet het niet”.

De toestanden van hypnose die transpersoonlijke ervaringen mogelijk maken, zijn zonder uitzonderingen allemaal zeer goed geslaagde trancetoestanden. Daarbij kan men zich verbinden met alles en er alles over zeggen. Zo begonnen de experimenten van Stanislav Grof ook, totdat hij een eenvoudiger middel vond om in begeleide experimenten dezelfde toestand te bewerkstelligen. Later bleek dat dit middel een zwaar verslavende drug was. Maar de informatie die iemand hier kende en die hij niet kon weten, blijkt dan wel volledig juist te zijn. Iets paranormaals dus. Zo ontstond het begrip transpersoonlijkheid; men verhuist in een ander persoon, voorwerp, kan zelfs de kosmos worden of een cel van het lichaam, en weet daar ongelooflijke merkwaardigheden over.

Hoe dan ook, kennis over hypnose moeten we vooral halen uit het tijdperk waarin hypnose eerlijk en diepgaand bestudeerd werd. Dat was vooral rond 1900. Bij die experimenten zegt men ook dat met hypnose bepaalde paranormale fenomenen mogelijk zijn, maar men zich er wetenschappelijk gezien niet mee kan inlaten, gezien het gewaagde imago van de onderzoeker en de geldende regels van de wetenschap. Dit is gepubliceerd als effectieve uitspraak op een wetenschappelijk symposium voor professionals over hypnose.

De hypnoses die men heden ten dage toepast in de hypnotherapie zijn van zeer ondiep niveau. Je bent nauwelijks in hypnose, eventjes wat meer ontspannen en je hoort alles wat er gezegd wordt en maakt er je bedenkingen bij. Deze hypnoses zijn niet geschikt voor diepgaande bewustzijnsexperimenten.

Betreffende bewustzijn heb ik de experimenten van Stanislav Grof samengevat voor een artikel uit ons tijdschrift dat gepubliceerd werd, zonder het geheel op te blazen. Dat is nu de nieuwe grensverleggende psychologie aan het worden, en het gevolg is dan ook redeneringen zoals Ken Wilber, een hedendaags “Einstein in psychologie”, aanneemt. Wij zijn allen holons, delen van het geheel die door ons ego afgescheiden zijn van de gezamenlijke niveaus.

Synchroniciteiten, dingen die gelijktijdig gebeuren vanuit een zeer diepe onderbewustzijnstoestand, veroorzaken we zelf vanuit die tijd- en ruimteloze visie.

Als je iemand onder hypnose zegt dat hij onwetend is, is het antwoord simpeler; hij zal het niet weten omdat hij onvoorwaardelijk de suggesties van de hypnotiseur als waar aanneemt. Als we uit de experimenten van Stanislav Grof hebben geleerd dat het effectief mogelijk is om in een dieptrance toestand, op suggestie “iemand anders te zijn” en zijn kennis en vaardigheden over te nemen, is het nog maar een kleine stap om ook de trancetoestanden bij het vroegere spiritisme te verklaren, waarbij iemand met een andere stem vanuit het hiernamaals doorkwam. Andere talen verschijnen soms ook zo en men spreekt of schrijft letterlijk vanuit de persoonlijkheid van degene die doorkomt.

      Denis

© 2011 Aura-Oasis – Denis Dhondt