Fox klopgeesten New York 1848

De gezusters Fox – Hydesville New York 1848
De ware feiten

Soms worden paranormale feiten op basis van de mogelijkheid van iets soortgelijks te produceren geklasseerd als fraude.

Neem nu de klopgeestfenomenen bij de familie Fox die het tijdperk van het spiritisme inluidden. Sceptici of sceptische mentalisten grijpen dit stokpaardje aan om heel het spiritisme en alle spokerij te bekladden en hiermee een kruisvaart tegen het paranormale te voeren. Maar ze blunderen, want de werkelijkheid, zoals die in hun eigen woordenboek staat, klopt niet. Het besluit is compleet fout.

Door dit voorbeeld te gebruiken, beschamen ze zich nu dubbel want deze “specialisten” blijken het hele verhaal niet te kennen.

Toen de familie in Hydesville, New York in 1948 in de woning ging wonen hoorde men er zeer krachtige klopgeluiden die aandacht wilden trekken. Ik maak het verhaal hier kort voor deze pagina van aura-oasis, maar het is een hele geschiedenis.

Ze merkten dat de klopgeluiden konden antwoorden op vragen, ja en nee maar uiteindelijk konden ze ook het alfabet afgaan en zo woorden spellen. Zo kwam men tot een conversatie, de eerste spiritistische communicatie tussen mens en geest ooit. De geest beweerde een vermoorde marskramer te zijn die in de kelder was begraven. Opgravingen in de kelder leverden niets op. Heftige sceptici grepen dit aan en voerden een hevige heksenjacht naar de Fox familie. De gezusters Fox die uiteindelijk het medium werden, geraakten aan de drank.

Toen de familie Fox later in grote financiële problemen was geraakt en hierdoor ernstig in het nauw werden gedreven, werd door sceptici een groot bedrag aangeboden als ze wilden bekennen dat ze de fenomenen zelf veroorzaakten. Voor het broodnodige geld bekenden ze, als onder dwang. Ze kwamen met een ongelooflijk belachelijke verklaring af voor de luide klopgeluiden. Ze zouden deze geluiden veroorzaken door het knikken van botten in knieën en voeten. Vele jaren laten wilde ze deze bekentenis weer intrekken maar dat werd verhinderd. Als “gefolterde heksen” hadden ze bekend.

Voor sceptici stopt het verhaal hier echter op een bevredigende finish voor hen.

Het was echter nog niet gedaan. 56 jaar later stortte in de kelder van de spookwoning een muur in. Het bleek een dubbele keldermuur te zijn. Achter die ingestorte muur werd het lijk gevonden van een vermoorde marskramer, Charles. B. Rosna, samen met zijn doos en koopwaar. Hij bleek inderdaad vermoord te zijn door een overgesneden keel zoals hij spiritistisch gespeld had. De klopgeluiden waren dus echt geweest.

Deze volledige gebeurtenissen staan oa. in de originele Gale encyclopedie of occultism and parapsychology. Hierdoor is de authenticiteit van de klopgeestfenomen in de woning in Hydesville bevestigt. De bekentenissen van fraude zijn hiermee weerlegd. Deze bron is vrij origineel en zonder weglatingen van het staartje aan de geschiedenis van de feiten. Volgens deze zeer gefundeerde bronnen vond men immers de marskramer. De feiten waren dus zeker niet in scene gezet maar klopten ongetwijfeld. Voor meer bronnen zie het fragment uit The Gale encyclopedie zoals dat staat op http://www.answers.com/topic/the-fox-sisters
The Gale encyclopedies zijn te downloaden via usenet. Ze zijn uitgeroepen tot de beste online encyclopedie met nauwkeurig nagetrokken bronnen.
Zie ook History of Spiritualism – Arthur Conan Doyle.

Hiermee is het ongelijk bewezen van het onvolledige verhaal die sceptische strijders en mentalisten tegen het paranormale, zo graag aangrijpen. Eigenlijk is het een blunder dat ze net dit aanhalen want ze bewijzen hiermee net hun ongelijk door het volledige verhaal te weerhouden of door onvoldoende kennis van de feiten. Er zijn zo nog gevallen. Harry Houdine bewees ooit fraude door een stok uit een lade te halen. Na zijn dood bekende zijn handlanger dat hij er de stok had moeten verbergen om hen als fraudeurs te kunnen beschuldigen. Wie zijn nu de fraudeurs?

Bovendien bleven na de verhuis van de Fox-familie de fenomenen voortduren en waren 100den andere personen getuige, waaronder bijzonder befaamde onderzoekers en wetenschappers.

Ik citeer de gebeurtenissen van Rochester, zoals opgetekend en voeg er het bewijs bij die het vinden van de beenderen en de marskramersdoos bewees. Dit door bekendmaking in de Boston Journal op 22 nov 1904 en New York Times op 23 nov 1904:

Boston Journal
November 22, 1904
ROCHESTER, N.Y., 1904: The skeleton of the man supposed to have caused the rappings first heard by the Fox sisters in 1848 has been found in the walls of the house occupied by the sisters, and clears them from the only shadow of doubt held concerning their sincerity in the discovery of spirit communication.
The discovery was made by school children playing in the cellar of the building in Hydesville known as the “Spook House,” where the Fox sisters heard the wonderful rappings. William H. Hyde, a reputable citizen of Clyde, who owns the house, made an investigation and found an almost entire human skeleton between the earth and crumbling cellar walls, undoubtably that of the wandering pedlar who it was claimed was murdered in the east room of the house, and whose body was hidden in the cellar.
Mr. Hyde has notified relatives of the Fox sisters, and the notice of the discovery will be sent to the National Order of Spiritualists, many of whom remember having made pilgrimage to the “Spook House,” as it is commonly called. The finding of the bones practically corroborates the sworn statement made by Margaret Fox, April 11, 1848.

“There was discovered a pedlars tin box as well as the bones, and this box is now preserved at Lillydale, the central country head-quarters of the American Spiritualists, to which also the old Hydesville house has been transported.”
from The History of Spiritualism by Arthur Conan Doyle

De doos van de marskramer zoals die in de kelder gevonden is
Ik voeg een citaat bij uit de optekeningen:

John D. Fox then signed the following statement: “I have also heard the above statement of my wife, Margaret Fox, read, and hereby certify that the same is true in all its particulars. I heard the same rappings which she has spoken of, in answer to the questions, as stated by her. There have been a great many questions besides those asked, and answered in the same way. Some have been asked a great many times and they have always received the same answer. There has never been any contradiction whatever.
“I do not know of any way to account for those noises, as being caused by any natural means. We have searched every nook and corner in and about the house at different times to ascertain if possible whether anything or anybody was secreted there that could make the noise and have not been able to find anything which would or could explain the mystery. It has caused a great deal of trouble and anxiety.
“Hundreds have visited the house, so that it is impossible for us to attend to our daily occupations; and I hope that, whether caused by natural or supernatural means, it will be ascertained soon. The digging in the cellar will be resumed as soon as the water settles, and then it can be ascertained whether there are any indications of a body ever having been buried there; and if there are I shall have no doubt but that it is of supernatural origin.”
The digging could not be resumed until summer.

Then, at a depth of five feet, they found a plank, along with charcoal and quicklime, and finally hair and some bones, which were pronounced by medical men to belong to a human skeleton. The rest of the skeleton was believed to be found 56 years later. According to a report of the Boston Journal, November 23, 1904, some parts of a rough wall built one yard from the true wall of the cellar fell down. Excavations were made by the owner of “the spook house” and an almost complete human skeleton was found. It was thought that the murderer first buried the body in the middle of the cellar, then became alarmed, dug it up, and buried it in the space between the two walls.

As the murder victim’s spirit continued to communicate with the Foxes in 1848, Mrs. Fox’s hair turned white as a result of the disturbances in the house. The phenomena soon assumed the character of formal haunting. The sound of a death struggle, the gurgling of a throat, and the heavy dragging of a body across the room was heard night after night. Finally the family could not stand it any longer and moved out. But the raps continued in the house even after they left, and one night more than 300 people conversed with the invisible entity.

      Denis

© 2011 Aura-Oasis – Denis Dhondt