Een andere persoonlijkheid in iemand lichaam.

Naar aanleiding van een geval dat begin 2004 het nieuws haalde waarbij een vrouw die bij haar overlijden net terug tot leven kwam, vond ik nog andere gevallen. Die vrouw was dus overleden en tijdens haar overlijden glipt een andere persoonlijkheid in dat lichaam binnen. De vrouw sprak over “haar” en liet geluiden horen van de vrouw die het lichaam daarvoor bewoonde maar waarvan ze beweerde dat ze overleden is. De vrouw die er nu in zit had een totaal andere stem en sprak een andere taal met een plaatselijk accent. Ook had ze hele andere karaktertrekken en beweerde dat ze totaal iemand anders was die dit lichaam nu bewoonde. Hieronder geef ik een goed gecontroleerd voorbeeld van nog zo’n geval.

“In 1954 overleed een driejarig jongetje, Jasbir Lal Jat, aan waterpokken. Voor hij de volgende dag kon worden begraven, kwam het lijk weer tot leven. Het duurde echter enkele weken voordat het kind weer kon spreken, maar toen hij dat deed, merkten zijn verbaasde ouders dat hij een totaal andere persoonlijkheid had gekregen. Jasbir was een tamelijk saai, stil jongetje geweest maar nu was hij opeens een stuk levendiger. Hij beweerde dat hij de zoon uit het gezin van een brahmaan was (een kaste die hoger was dan die van zijn huidige gezin) en in het dorp Vehedi had gewoond; voortaan weigerde hij ook maar iets te eten dat niet door een brahmaanse was bereid. Hij zei dat hij door vergiftigde snoepjes versuft was geraakt, van een kar was gevallen en daarbij zijn schedel had verbrijzeld, waarna hij aan de gevolgen ervan was overleden. De familie van Jasbir nam een sceptische houding aan, in de veronderstelling dat de ziekte zijn geest had aangetast. Zijn ouders kwamen echter op andere gedachten toen er in 1957 een brahmaanse uit Vehedi naar het dorp van Jasbir kwam en hij haar onmiddellijk als zijn tante herkende. Ze nam hem mee naar Vehedi, waar hij – net als Spanti Devi en Swarnlata – tal van bijzonderheden van zijn vroegere woonplaats herkende en een heel gezelschap rondleidde. In zijn vroegere leven had hij Sobha Ram geheten, en zijn gedetailleerde kennis van dat vroegere leven overtuigde iedereen ervan dat Jasbir en Sobha Ram een en dezelfde persoon waren. De beschuldiging over de vergiftigde snoepjes werd nooit op bevredigende wijze opgehelderd – er werd beweerd dat Sobha Ram aan waterpokken was overleden.” (Stevenson).

Het fascinerendste punt van dit geval is natuurlijk dat Jasbir al drie jaar oud was toen hij `stierf’ en door Sobha Ram werd `overgenomen’, die op hetzelfde moment was overleden. Dit zou betekenen dat Sobha Ram in staat was geweest Jasbirs lichaam binnen te glippen voordat dit hersendood was, om vervolgens voor zijn leven te vechten. Zonder gedetailleerde onderzoekingen als van Stevenson en professor Bannerjee kan geen enkel geval van reïncarnatie als bewezen worden beschouwd; een geval dat er op het eerste gezicht overtuigend uitziet, kan anders vaak als een ballon worden doorgeprikt.

      Denis

© 2005 Aura-Oasis – Denis Dhondt