De wetenschappelijke interpretatie
De Bijna Doodervaring

Van niets valt zoveel te leren als van Bijna Doodervaringen. Zeker voor wie dit beleefde zijn de gevolgen ingrijpend. Maar ook sceptici die bereid waren deze ervaringen diep te bestuderen zoals dit het geval was bij Pim Van Lommel (een Nederlandse Cardioloog), Dr. Moody (jawel, ook hij was aanvankelijk scepticus voor hij het eerste boek erover publiceerde!) en vele anderen die een wetenschappelijke verklaring zochten voor het fenomeen werden erdoor bekeerd.. Zij werden geconfronteerd met controleerbare feiten en verrassende wendingen bij hun patiënten en werden ware geloofsverspreiders. Zij geloven dat deze ervaring een diepe spirituele werkelijkheid zijn. Tot die conclusie kwam men voornamelijk omdat de ervaring door geen enkele andere verklaring; zoals zelfs zuurstofgebrek, drugs of hallucinante medicijnen; de waargenomen en gecontroleerde meldingen kon verklaren. Zo merkte Pim Van Lommel bijvoorbeeld hoe een comateuze patiënt had gezien waar men zijn kunstgebit was kwijtgeraakt, toen men dit bij een hartaanval voor een beademing verwijderde. (Symposium over Bijna Dood Ervaringen zoals te lezen in de boekverwerking: “Bijna Dood Ervaringen – symposiumbundel” uitgegeven door Ankh Hermes. Ook voor onze bibliotheek aangekocht en te leen). Maar dit artikel gaat verder dan dit boek en verhaalt hier een samenvatting van vele studies en de bijzonderste consequenties. Het intrigerende aan deze ervaringen is dat er zoveel “onverstoord” spiritueel uit te leren valt, wat niet het geval is bij channelings die een accuratie geven van 20 tot 80%. en die onderlinge verschillen kunnen vertonen door onzuiverheden. Iedere ervaring en studie hieromtrent draagt steeds enkele begrippen bij die volkomen betrouwbare boodschappen zijn voor ons allemaal en die ons de zin van het leven leren begrijpen. Zo is een van de voornaamste lessen dat ons leven dient om te evolueren. Dit betekent voornamelijk Onvoorwaardelijk leren liefhebben. Dit is een van de boodschappen waardoor iedereen die dit meemaakte van overtuigt geraakte.

Wie krijgt een BDE?

Doorheen de hele geschiedenis komen getuigenissen voor; in alle culturen, religies, in alle omstandigheden, op alle leeftijden. “Onder alle omstandigheden” betekent hier dus letterlijk ook omstandigheden die niets met bijvoorbeeld zuurstofgebrek konden te maken hebben omdat dit bij sommige gevallen zeker niet zo was. Bovendien zijn er sommige gevallen o.a. extreme angst, een gewoon doodsgevoel door depressie, en zelfs zomaar plots opkomende BDE’s die niets met een levensbedreigende situatie hadden te maken. Alle BDE’s worden in VOLLE BEWUSTZIJN EN REALITEIT ervaren met zeer diepe en een levenslang nawerkende consequentie in spirituele zin, ook al is de betrokkene medisch gezien dood of in diepe coma.

De BDE is een zo indringende ervaring dat zij het hele leven emotioneel nawerkt op de betrokkene in zo ingrijpende mate dat er vele echtscheidingen uit voortkomen, dat men nog in tranen uitbarst door overweldigende emoties als men na twintig jaar zijn verhaal vertelt en dat de ervaring bijna altijd een wending bracht in het geloof dat er meer is. Ook gaat men anders gaan leven, men leeft meer voor anderen, geeft meer liefde, probeert meer mensen te helpen en is minder aan de materie gehecht. Het zijn die veranderingen die soms de echtscheiding in een goed huwelijk veroorzaken door onbegrip en door het veranderde gedrag en gedachtegoed.

Sedert Moody een boek schreef over 150 beschreven gevallen, zijn tienduizenden studies gedaan en loopt het onderzoek momenteel over de hele wereld. Een onderzoek in de US toonde aan dat daar alleen al 8.000.000 mensen zijn die een BDE hebben beleefd. Ongetwijfeld zullen meer BDE’s gerapporteerd worden in culturen waar men er over te spreken is, dan in streken waar men sceptischer staat. Een mooi voorbeeld daarvan is ook het feit dat in Engeland en de USA zoveel meer “spookmeldingen” voorkomen als in België waarbij bij onderzoek volledig onderaan op de lijst staat (honderd maal minder dan gemiddeld elders ter wereld. Spiritueel scoren wij het slechts in bovennatuurlijk geloof ter wereld. Aan de andere kant breken we ook een record. Wij zijn namelijk wel de hardste belastingsbetalers te wereld. Beide studies verschenen zelfs in de krant. We hebben dus twee records waar we niet fier op hoeven te zijn. Het onderzoek gebeurde natuurlijk op een basis die rekening houdt met de bevolkingsdichtheid en de kleine oppervlakte van ons land.

Samenvattend: de hoofdpunten van de BDE

1. Men hoort een oncomfortabel geluid meestal een gezoem, gerinkel maar ook soms mooie muziek.
2. Men hoort en ziet in sommige gevallen zichzelf dood verklaren.
3. Men bevindt zich buiten het lichaam in volle bewustzijn en weet dat dit geen hallucinatie is. Men weet ook dat men is overleden.
4. Men voelt zich gelukkig in deze nieuwe omstandigheid.
5. Men merkt dat men nog steeds een lichaam heeft maar dit blijkt geen of bijna geen grip te hebben op materiele objecten.
6. Anderen komen helpen, dit zijn altijd overleden kennissen of familie waarvan men hield.
7. Men krijgt de “tunnel en het licht” ervaring en komt voor een ontzagwekkend liefdevol wezen te staan in een euforische beleving.
8. Men ziet de film van zijn leven, waarbij men nu moet ervaren hoe pijnlijk of liefdevol men soms was voor anderen, men voelt tegelijk deze gevoelens die men een ander aandoet. Over dit gedeelte is men meestal niet te spreken. Dit is zeer persoonlijk en blijkbaar zeer ingrijpend.
9. Men moet terug, al heeft men soms de keuze.

De eerste wetenschappelijke studies

Dr. Kenneth Ring deed naar aanleiding van Moody’s boek de eerste grootschalige wetenschappelijke studies die gepubliceerd werden in 1980. Daarna volgden Carlis Osis, Haraldson, Michël Sabom, Sarah Kreutziger, Elisabeth Kübler Ross, Craig Lundahl, Bruce Greyson, Ian Stevenson; ongeveer in deze volgorde.

De statistische resultaten van de onafhankelijke onderzoekingen vertonen zulke merkwaardige gelijke getallen dat hier onmogelijk nog toeval mogelijk is. Samen genomen vormen zij zeker een bewijs dat er meer is na dit leven. Iets wat niet hoeft gezegd te worden aan iemand die dit meemaakte, behalve enkele zeldzame uitzonderingen, meestal dan met negatieve BDE.

Duidelijk blijkt dat BDE ervaringen in het aanvangstype, uittreding, tunnel, ontmoetingen; meer voorkomen dan degenen die verder gingen. Duidelijk is zeker dat iedereen het meeste praat over “het vredige gevoel”.

Hart-reanimatie-patiënten met BDE’s wisten tot in details exact te vertellen hoe alles met hun lichaam verlopen was, soms met meer details dan de animatieploeg ervan bewust was, of wisten alles van iets anders dat ze hadden waargenomen zoals wat angstige familieleden deden en dachten. Bij een onderzoek door een enquête bleek bij hartpatiënten die geen BDE hadden gehad maar 20% juist te raden naar de gevolgde procedures.

De Na-effecten van mensen met een BDE

1. Een vast geloof in leven na de dood
2. 80% gelooft in reïncarnatie
3. men is niet meer bang om te sterven (wel nog van wat soms voorafgaat)
4. Velen worden spiritueel maar wijken af van religie. (wie voorheen heel kerkelijk was heeft daar ineens een andere mening van onjuistheid over)
5. Een indrukwekkende stijging in psychische en paranormale gevoeligheid
6. Een meer positieve kijk op het leven en op de omgang met anderen
7. Men wordt zoekend
8. Men heeft veel minder interesse in materiële dingen
9. 50% krijgt problemen in zijn/haar relatie/huwelijk
10. De meesten gebruiken minder drugs of alcohol
11. Bijna allen roken niet meer!
12. Men kijkt minder naar TV maar let meer op de actualiteit
13. Een toegenomen interesse in alternatieve geneeswijzen
14. Een toegenomen interesse zichzelf te ontwikkelen
15. 75% veranderde van beroep en ging mensen helpen

(Studies Ring en Atwater 1998)

Reeds geuite alternatieve verklaringen

• Zuurstofgebrek (bezwaar: niet iedere BDE had te leiden aan zuurstofgebrek)
• Drugs en medicatie (Ook niet altijd het geval)
• Hallucinatie (Men weet dat men geen hallucinatie had, dat het echt was. Dit is t.o.v hallucinaties niet het geval)
• Wensvervulling (Er zijn ook negatieve BDE’s)
• Een herleving van de geboorte (Hypothese maar waarom ontmoet men dan altijd overledenen)
• Depersonalisatie (Komt weinig voor bij personen boven de 40 jaar.)
• Autoscopie (Wat we uittreding noemen, maar dan de psychiatrische term voor “zichzelf zien”. Dr Gabom, Gabbart en Twemlow bestudeerden deze mogelijkheid maar vonden extreme verschillen.)
• Flashbacks (Meestal zijn de levenspanorama’s bij een BDE in gestructureerde volgorde en gaan ze over moraal, wat ze niet doen bij gewone flashbacks die vaak alleen bij trauma voorkomen en negatief zijn, bijvoorbeeld een verkrachting. Ook voelt men bij het levenspanorama wat er omgaat bij degene waarmee je omgaat. Je begrijpt ook zijn motiven. Gewone begrippen van goed en kwaad gelden niet, je beoordeelt jezelf op basis van kennis van beide standpunten. Er is een nadruk op twee belangrijke dingen in het leven, leren en onvoorwaardelijke liefde geven)
• Een overlevingdrang van het stervende brein (bezwaar, vele bde worden ervaren tijdens een volledige flatline (er is dus geen enkele hersenactiviteit meer) en de hersenen kunnen dus niet functioneren)

Fysieke aspecten van het stervend brein

Dr. Fenwick, een wereldvermaarde specialist terzake bestudeerde deze mogelijkheid in 1996. Geen enkele andere specialist heeft die opleiding en ervaring als hij, en zitten qua kennis meestal beperkt gebonden aan hun psychologisch opleiding met eventuele ervaring. M.a.w. hadden de meeste geen baanbrekend bewezen onderzoek zoals hij als reputatie. Hij onderzocht deze mogelijkheid maar kwam tot de bevinding dat het duidelijk is dat een stervend brein juist integendeel een mindere conceptie van de realiteit moet hebben en dus geen indringende ervaringen kan opleveren zoals die waargenomen bij BDE’s. De ervaringen zouden gedesoriënteerd zijn.

      Denis

© 2002 Aura-Oasis – Denis Dhondt