Contact na de dood

Een eigen ervaring

Er was iemand die beweerde een haunted mobilhome te hebben en stemmen opnam door haar recorder op voice activated recording te plaatsen. Die opnames stuurde ze mij door vanuit Mexico en zo haalde ik er de eerste stemmen uit. In die tijd waren internationale contacten gewoner omdat internet nog jong was. Jackie Colligan heeft nu een eigen site, maar dezelfde kwalitatief sterke resultaten haalt ze toch niet als we toen regelmatig ontdekten. Opnames van bandstemmen in stille modus hoor je nu op Video’s met laatste EVP’s

Er hangt nog een bijzondere ervaring vast aan een deel van de stemmen. Lang geleden deed ik regelmatig spiritisme en werd ik gevraagd bij een vrouw die haar overleden moeder wilde contacteren. Dit lukte niet goed en we besloten een tweede sessie te proberen. (Echt iemand vragen is een zeer moeilijke kwestie, normaal komen er alleen diegenen die aanwezig zijn. Ik had dit ook op voorhand gezegd.) Ze kreeg een verpletterende migraine en ik besloot haar te healen. Ik legde mijn hand op haar hoofd, concentreerde me en gaf haar energie. Binnen een minuut was ze haar migraine kwijt, waar ze zeer van onder de indruk was. Vaak is dat immers moeilijk plat te krijgen. Ik kon er in die periode wegens nekklachten goed over meepraten.

Van het een kwam het ander en naast haar studies als dierenarts had ze ook acupunctuur gevolgd. Dit interesseerde me, mogelijk zou dit wel kunnen helpen tegen mijn chronische pijn. Ze zei dat ze wel eerst haar boeken weer eens wilde inzien. Lange tijd hoorde ik niets meer van haar.

In die tijd experimenteerde ik met een heel goed uitziend ouijabord voor de computer. Anders dan de gebruikelijke rommel. Dit had echter nog nooit gewerkt en zeker is dat zo al moeilijk in je eentje. Maar ineens begon dit toch te schrijven en de tekst hield het programma bij zodat ik me daar geen zorgen over hoefde te maken. Het bord beweerde “X” (de dierenarts) te zijn. Dit kon toch niet, zo’n jonge vrouw? Bovendien had ik haar nog niet zo lang geleden aan de telefoon gehad. Ze beweerde via de ouija op de computer zelfmoord te hebben gepleegd.

Ik zocht een manier om er iets van te weten te komen, want het was helemaal geen kennis van mij. Eerder een toevallige kennis met wederzijdse opties. Wel was ze ook lid geworden en kwam naar enkele lezingen, maar als organisator en voorzitter had ik niet veel tijd om veel tegen haar te zeggen.

Toen ik haar na het ouijabord opbelde, nam een man op en bleek ze inderdaad overleden te zijn door zelfmoord. Via ouija, weken na elkaar, ontspon zich een hele redevoering waarbij ik vooral naar bewijs zocht dat zij het wel degelijk was en niet iemand anders of mijn onderbewustzijn die dit helderziend ontving. (Ik deed voor haar nog helderziendheid op een boek dat haar vader had geschreven.) Ze begon ook zacht door te komen via bandstemmen (EVP).

Zelf had ik met regelmaat van de klok op verschillende tijdstippen van de week migraine. Toen moest ik echt plat in de zetel gaan liggen van de helse pijn en leek het alsof ik iets voelde op mijn hoofd. Stelde ik me voor dat iemand me daar zacht aanraakte? Het heeft lang geduurd eer het doordrong dat zij het mogelijk kon zijn. Zij beweerde het te zijn. Het hielp echter niet.

Ik snapte hierbij opeens ook het verband met wat ik bij haar deed en waarmee zij mij beloofd had te helpen. Maar goed, geen bewijs hield me terughoudend. Een zeer helderziende vriend van mij kwam later naar de vereniging. “Er staat iemand bij je, een vrouw.” Ze zegt me dat “je niet moet blijven zoeken naar bewijs.” Ze zegt me dat ze dierenarts is. Dit was natuurlijk wel al een aardige aanwijzing dat ze rond mij was, want mijn vriend wist niets van haar en zeker niet dat ze dierenarts was. Wel was hij sterk helderziend. Zo sterk dat men hem platbelde en hij er vrij snel een afkeer van kreeg en het niet meer wilde doen. Ook had ik tot vervelens toe zitten zoeken naar bewijs van haar identiteit langs ouija.

Op een morgen had ik weer migraine waarmee ik wakker werd. Mijn vrouw streek me over de rug, althans zo dacht ik. Dit was zeer duidelijk en zeer echt. Maar ik moest dringend opstaan met een hevige migraine om een dringend medicijn in te nemen, want het was menens. Ik draaide me even voorzichtig om naar haar toe bij het opstaan. Toen zag ik verwonderd dat er niemand in bed lag en dat ze al eerder was opgestaan! Wie had me dan aangeraakt? Dit was weerom gebeurd als ik migraine had.

Als ik dit nu zo vertel, klinkt dit allemaal logisch te volgen, maar in die periode en met veel tijd ertussen was dit echt niet opvallend en had ik het niet door. Pas nadien snapte ik het, vooral toen het bord dit nog eens zei dat zij dat was. Dit viel dus ook erg passend ineen.

Aandoenlijk was het toen ze via bandstemmen vroeg: “Denis, wat moet ik nu doen?” Ik hielp haar overgaan naar het licht. Toen dat gebeurd was en ze me ervoor bedankte, stopte het ouijabord voor de computer en vertikte het om nog ooit weer eens zo te werken. Er kwam niets meer door.

      Denis

© 2013 Aura-Oasis – Denis Dhondt