Bijna doodervaring wel of niet wetenschappelijk verklaard
Het originele wetenschappelijk rapport
Het verscheen in veel kranten: “Wetenschappelijke verklaring gevonden voor de bijna-doodervaring.” Gezien de eigenschappen van de bijna-doodervaring had ik enkele bezwaren, tot ik daarna ontdekte dat er geknoeid is met de vertaling van het originele artikel en men het helemaal niet over de bijna-doodervaring heeft!
Blijkbaar berust de verklaring op een interpretatiefout bij het vertalen van het originele artikel. Dit vermeldt immers “een verhoogde hersenactiviteit bij hartstilstand tot ongeveer 30 seconden vlak voor de dood.” Het is hier duidelijk zo bedoeld in het originele artikel en het is verdraaid geraakt. Er staat nergens dat de spirituele betekenis van “bijna-doodervaring” ermee verklaard wordt. Dit is heel wat anders dan de toestand vlakbij de dood (Amerikaans uitgedrukt “near-death state”). Men spreekt ook niet van de bijna-doodervaring. Dit is er duidelijk bijgevoegd door vertalers of de bekendmakers van het bericht voor de journalistiek. Ik citeer uit Proceedings from the National Academy of Sciences of the United States of America.
Citaat: “The brain is assumed to be hypoactive during cardiac arrest. However, the neurophysiological state of the brain immediately following cardiac arrest has not been systematically investigated. In this study, we performed continuous electroencephalography in rats undergoing experimental cardiac arrest and analyzed changes in power density, coherence, directed connectivity, and cross-frequency coupling. We identified a transient surge of synchronous gamma oscillations that occurred within the first 30 s after cardiac arrest and preceded isoelectric electroencephalogram. Gamma oscillations during cardiac arrest were global and highly coherent; moreover, this frequency band exhibited a striking increase in anterior–posterior-directed connectivity and tight phase-coupling to both theta and alpha waves. High-frequency neurophysiological activity in the near-death state exceeded levels found during the conscious waking state. These data demonstrate that the mammalian brain can, albeit paradoxically, generate neural correlates of heightened conscious processing at near-death.”
Ziezo, dit lijkt me opgelost. Fout bij het vertalen. Het moet zijn “bij de toestand nabij de dood” en kan door om het even wat veroorzaakt zijn. Zou het een opzettelijke fout kunnen zijn?
Ik bespreek het artikel even zoals ik dit ook naar de krant stuurde:
Bijna-doodervaring van 1 rat Onderzoekers constateerden vlak voor de dood een verhoogde hersenactiviteit bij 9 ratten. Gemiddeld heeft 15% van wie teruggehaald wordt uit de dood een bijna-doodervaring. Het gaat hier dus om ongeveer 1 rat. Ik vraag me af waaruit men concludeert dat de korte verhoogde hersenactiviteit een bijna-doodervaring zou zijn? Zo ja, waarom hebben die andere 8 ratten dan ook een verhoogde hersenactiviteit?
Hoe verklaar je dan de bijna-doodervaringen bij mensen waarbij er geen tijd was om een verhoogde hersenactiviteit te produceren? Zo zijn er bijvoorbeeld ook mensen die in een slag “dood” waren door een blikseminslag en toch overleefden.
Hoe verklaart men dat iedereen dezelfde ervaring beleeft, inclusief het ontmoeten van overleden verwanten? De hoeveelste “wetenschappelijke verklaring” voor de bijna-doodervaring is dat intussen? De andere zijn stuk voor stuk weerlegd omdat ze niet kunnen en nu lijkt deze verklaring bovendien nog als twee druppels water op een van de eerste verklaringen ooit, namelijk dat de ervaring zou kunnen worden veroorzaakt door zuurstofgebrek in de hersenen bij het sterven. Dit kon niet, omdat er veel mensen waren met een BDE die nooit zuurstoftekort hadden gehad.
En hoe verklaart men dan de uittreding, waarbij men tijdens volledige flatline (totaal geen hersenactiviteit dus!) intussen handelingen ziet die men in zijn toestand absoluut niet kon weten, zoals details over de handelingen van de medici.
Er zijn tienduizenden mensen over de hele wereld bestudeerd en uiteraard stuit dat op sceptici. Een experiment met 9 ratten, is dat niet gewoon te belachelijk om die ervaring te verklaren? Die mensen hebben het gemiddeld zo’n 7 jaar lastig om hun ervaring een plaats te geven in hun leven. 70-80% raakt gescheiden, bijna allemaal veranderen ze hun belangen in hun leven en zijn niet meer bang voor de dood…
Denis
© 2013 Aura-Oasis – Denis Dhondt