Swedenborg. Het atoom volgens zijn gids

Vóór ik in detail ga over wat zo paranormaal is aan het atoom en Swedenborg, geef ik eerst een algemeen beeld van het atoom.

Nog vóór ooit iemand zich verdiept had, in de vraag waaruit alles bestaat, en nog voor iemand de bevestiging vond van het ongelooflijke idee, dat alles zou bestaan uit ondeelbare deeltjes, een idee, dat wel al eens door een vroege filosoof werd voorgesteld, had niemand zich daar verder vragen rond gesteld. Het eerste denkbeeld over atomen wordt toegeschreven aan de Griekse filosoof Democritus, die in de vijfde eeuw voor Christus leefde. Zijn redenering was ongeveer als volgt: stel dat men een heel scherp mes en een stuk kaas heeft. Men snijdt een stuk van die kaas af, snijdt dat stuk doormidden, vervolgens een van de twee kleinere stukken enzovoort. Er zouden dan twee dingen kunnen gebeuren: men komt uit op het kleinste stukje kaas, het kaasatoom, of doet dat niet. Op grond van logische redenen beredeneerde Democritus dat het eerste het geval was en hij gaf die kleinste stukjes de naam ‘atomos’: dat wat ondeelbaar is. Dit was echter alleen een denkbeeld en verder dacht niemand hier dieper over na tot het einde van de 19de eeuw.

Het atoommodel volgens Bohr

Eind 19 eeuw, kwam Bohr met het atoommodel op de proppen. Daarin draaiden elektronen en neutronen tegen zeer hoge snelheid rond een kern van protonen, zo was het atoom opgebouwd. Intussen weten we dat 99,999999999999 % van het atoom uit lege ruimte bestaat. Er gaan ongeveer 1 miljoen atomen in het punt op het eind van deze zin.

Energie en materie

Einstein ontdekte dat materie en energie eigenlijk hetzelfde zijn, maar in een andere vorm. Energie kan omgezet worden naar deeltjes, deeltjes naar energie; E=MC2

Immers, als we naar de radio luisteren gebeurt dit constant. De golven die vanuit een radiozender verspreiden, worden door een antenne van een ontvanger opgevangen en worden daar omgezet in kleine elektrische stroompjes, elektronen. Niets is uitsluitend golf (energie) of deeltje. Zo spreken we van lichtgolven aan de lichtsnelheid, maar van lichtdeeltjes, fotonen, als deze ergens worden waargenomen zoals in de fotocel. In een discussie met Bohr, wilde Einstein aantonen, dat licht deeltjes moesten zijn en hij bewees dat met zijn uitvinden van de fotocel die elektronen losslaan en elektriciteit produceren als er fotonen opvallen.

Die elektronen kunnen maar loskomen als ze botsen met deeltjes. Daarmee, bewees hij dat licht deeltjes waren, maar vond hij ook de fotocel uit, waarvoor hij de Nobelprijs kreeg. Hij kreeg die niet voor zijn speciale en later, algemene relativiteitstheorie, die was destijds wel wiskundig bewezen, maar nog niet beproefd. Praktisch was dat toen nog niet mogelijk.

Toch had de quantumtheorie ook gelijk, want we kunnen immers niets observeren zonder het te beïnvloeden. Als we golven waarnemen, veranderen we ze en worden ze deeltjes. Aan de lichtsnelheid zijn alle deeltjes golven. Maar die conclusie kwam toen weer uit de gevolgen van de relativiteitstheorie waarbij Einstein inzag, dat alles wat zich aan of hoger dan de lichtsnelheid zou bewegen, zich zou omzetten in straling. Omgekeerd, bij vertraging, door botsing, door afremming, door meting (waarneming volgens de quantumtheorie) zijn het deeltjes.

Maar eigenlijk komt onze kwestie gewoon hierop neer, golven en deeltjes zijn een andere verschijningsvorm van hetzelfde. Energie en materie dus. Van materie naar energie en omgekeerd. Dat het atoom echter bestaat uit zeer snelle ronddraaiende deeltjes, is een duizelingwekkend, moeilijk te begrijpen onderwerp. Eigenlijk is materie dus een product van een kosmische golvensoep. Deze ongelooflijke realiteit kan niet meer ontkend worden, net zo min als de omzetting van stof naar energie, getuigen Hiroshima en Nagasaki. Dit was toen nog maar een zeer gebrekkige omzetting van slechts een percentage atomen van heel weinig stof.

Ideaal daarvoor was een element met zeer veel elektronen, die bovendien nog zo onstabiel mogelijk was en toch nog wat houdbaar. Men moest er genoeg bij elkaar krijgen om een kritische massa die een plotse kernreactie start, mogelijk te maken, door het samenvoegen van twee halve hoeveelheden, die mekaar nog niet voldoende bombardeerden met elektronen en neutronen die vervallen. Dit moest dus zo gemakkelijk mogelijk vervallen en zoveel mogelijk kans geven dat deeltjes andere deeltjes van andere atomen losslaan en zo een kettingreactie gevend, waarbij de energie vrijkomt waardoor het ook straling verspreidt als het een deeltje verliest. Gezien plutonium het element was met het meeste deeltjes dat onstabiel was, was de kans daarmee ideaal.

Bij het opjagen van elektronen, door ze bijvoorbeeld naar een hoge frequentie te transformeren (snelheid, gezien constante van Planck), worden energie omgezet in golven. Dit gebeurt bijvoorbeeld als je GSM zendt.

Ondenkbare inzichten

Toen het atoommodel werd verhuld, was dit een geweldige vordering en groot inzicht voor de wetenschap. Het luidde het begin in van een nieuwe tijd, een tijd met een kennis van atoomenergie die vroeg of laat, eigenlijk wel eens fataal zal zijn. Met de Cubacrisis stonden we zeer dicht bij een internationale kernoorlog. Toen heeft het maar een haartje gescheeld. Zie de naar de gereconstrueerde feiten die waarheidsgetrouw in film werden verwerkt. Niets van “Thirteen days” is fictie.

Swedenborg

Swedenborg (geboren in Stockholm 1688) was zomaar geen zeer intelligente geleerde. Hij studeerde Latijn, Grieks, verschillende andere, geologie, metallurgie, astronomie, wiskunde, economie. Hij vond ondermeer de hoorn voor slechthorenden uit. Hij had een geweldig gerespecteerde intelligentie. Hij had mediamieke en helderziende gaven. Hij beweerde dat hij daarbij vaak contact had, met zijn overleden broer en andere overledenen. Toen de koningin hem sarcastisch uitdaagde haar groeten aan haar overleden broer te doen, kreeg hij van hem, een mededeling terug voor de koningin. Die fluisterde hij in haar oor. De koningin reageerde geschokt en verklaarde aan andere aanwezigen, ‘dat alleen God en haar broer konden weten wat hij haar daarnet vertelde’. Hij bestudeerde 20 jaar lang andere dimensies. In een goed gedocumenteerd geval, En van zijn beroemdste voorvallen is de brand van Stockholm.

Zijn zien op afstand van de brand.

Hij was in 1759 in Götenborg op een eetfestijn waar hij zeer overtuigd een brand in Stockholm aankondigde, 300 km daarvandaan. Hij zei dat de brand net zou stoppen aan zijn woning. Niemand geloofde hem eigenlijk, maar hij repte zich ernaartoe. Alles wat hij had gezien bleek correct. Dit was een mooi staaltje “zien op afstand”. Maar wat mij persoonlijk het meest intrigeert is zijn beschrijving van het atoom dat hij kreeg van zijn contacten met zijn overledenen. Die kreeg hij voornamelijk tijdens zijn uittredingen. “De mens, kan zijn lichaam verlaten en is dan nog steeds in leven, in dezelfde vorm die hij voorheen was. Het leven na de dood gaat zo voort” In verschillende volumes beschreef hij wat hij zijn “Buitenlichamelijke ervaringen” noemde.

Vroege quantumfysica

Een van de merkwaardigste onthullingen die hij kreeg was een ongelooflijk inzicht betreft het atoom, zoals in de hedendaagse quantumfysica. Terwijl Newton dacht, dat atomen alleen beweging kregen van externe krachten, beweerde Swedenborg dat atomen bestaan uit deeltjes die constant in beweging zijn, buitenste zijn heel kleine, van binnen grote in een bijna lege ruimte (de proton is vele malen groter dan het daartegen nietig elektron en neutron). De zo opgebouwde atoom was constant in een draaiende beweging in een krachtveld van roterende energie die als een spiraal ronddraait (de gekende spin, waardoor deze baan van het elektron ook in een bol gaat roteren rond de atoomkern). Die deeltjes zouden aan een ongelooflijke hoge snelheid ronddraaien, zo snel, dat het atoom de eigenschappen vertoont van een solide vast voorwerp. Bovendien zou die atoom niets anders zijn dan een andere verschijningsvorm van pure energie. Door die bewegingen zouden atomen ook bewegen (Browse beweging) Voor die tijd is dat ongelooflijk correct inzicht, waarvan men pas recent meer en meer gaat inzien dat een atoom gewoon energie is, die zich materieel vertoont, gewoon onvoorstelbaar gedurfd en correct. Bovendien tart dit beeld de logica dat voor die tijd denkbaar was. Dit inzicht, kan alleen als hij die kennis mediamiek had doorgekregen.

      Denis

© 2002 Aura-Oasis – Denis Dhondt