Doodgewoon of paranormaal?

Vreemde voorvallen

Het moet bijna 30 jaar geleden zijn. Ik was al een aantal jaren zoekende en experimenterend met het paranormale maar ik zat er nog niet zo overtuigd in als nu. Ik had wel alle boeken verslonden maar ik zou nog veel leren. Vooral uit eigen ervaringen.
Die periode stond mijn hobby fotografie nog op de eerste plaats. Zoals met alles waar ik me voor inzet, deed ik daar erg mijn best voor en ging er heel diep in. Ik had op aanwijzing van een familielid mooie foto’s kunnen maken van 2 vriendinnen met een beetje punk-uitstraling. Ze waren heel creatief en de foto’s hadden iets speciaals.
Op een dag zou ik van een van hen foto’s nemen op haar kamer die ze volledig naar haar persoonlijkheid had ingericht. Dit gaf een prachtige adolescente karakterweergave.

Ze woonde nog bij haar ouders in een redelijk hoog rijhuis. Ze waren er nog niet zo lang naar verhuisd. Haar kamer was 2 verdiepingen hoger. De venster keek uit op een oude straat met een tramlijn.
Toen ik de foto-apparatuur nog aan het installeren was, viel er een kader met een van haar zeer talentvolle tekeningen van de muur. Zonder veel woorden werd die gewoon terug gehangen.
Toen kort erna een tweede kader van de muur viel begon ik me toch af te vragen of de haken en de kaders wel goed vasthielden. We controleerden de bevestigingen van beide kaders en behoudens een serieus gedaver konden die niet van de stevige haak in de nog dikke muur uit ouderwetse volle stenen. We waakten erop of er niet teveel trillingen waren telkens er een tram of zwaar vervoer passeerde. Destijds waren trams, bussen en vrachtauto’s nog niet zo snel en zwaar als nu en de muur hield zich heel trillingsvrij.
Ik herinner me ook nog, dat toen ik klaarstond om de eerste foto te nemen, er plots een derde kader van de muur wipte en op haar bed viel.

Dit leek toch een verklaring te moeten hebben maar we dachten dat het het gevolg moest zijn van het verkeer. Anders leek er immers geen verklaring mogelijk. Je moest de kaders omhoog tillen opdat ze eraf zouden kunnen. Het geheel werd bekeken als een soort ongelooflijk toeval waarbij geen enkele kader of glas beschadigd was geraakt.

Op het moment dat zo’n dingen voorvallen kijk je even verbaasd maar is er nog geen verdenking dat dit wel eens iets paranormaals zou kunnen zijn en enkele dagen later trek je de schouders op en veegt dit weg.

Bij een andere kennis, een oudere man ditmaal, hing een heel mooi antiek uurwerk. Dit werkte nog en werd gebruikt als de klok in de huiskamer. “Elk jaar valt ze eens enkele weken stil” zei hij geamuseerd. Het blijkt dat dit uurwerk dan telkens geen technisch probleem vertoont en dat de uurwerkmaker er niet veel kon aan doen, hij kon die niet blijvend laten lopen. “Het is telkens rond dezelfde periode” voegde hij er nog bij, duidelijk het vreemde feit als bijkomende humoristische eigenschap bijvoegend. Daarna zou ze dan weer ineens gaan lopen, weer eens een jaar. Het was een ernstige, heel nuchtere man die je letterlijk kon geloven. Zo kende ik hem.
Ook hier herhaalde dit voorval zich al vele jaren en hierbij kwam een gedachte op, alsof het uurwerk vermoeid kon zijn of een tijd niet in balans te hangen was, want die dingen moesten wel recht hangen, maar dat wist iedereen toen wel. Ook toen leek het paranormale nog steeds iets dat zich ver van mijn bed afspeelde en niet zomaar vanzelf in eigen ervaring.
Later dacht ik echter nog terug. dat het waarschijnlijk wel paranormaal moest zijn en dat dit vaker gebeurde rond de datum van een overlijden. In die tijd waaruit het uurwerk stamde was dat immers een kostbaar stuk precisiemechaniek dat je niet zomaar in ieder huisje zag. Men keek toen wel op de kerktoren en luisterde naar de klokken.

Ook dit voorval leek vooral merkwaardig maar ook hier gaat men dit rationaliseren.

Een collega sprak over het rookgedrag van zijn vader en hoe hij altijd een berg gerolde sigaretten op de schouw had klaarliggen. Hij rookte soms ook een pijp. Toen hij overleed, hadden ze pijpenrek boven op de kamer gehangen. Daarin hingen verschillende modellen pijpen die hij ook rookte.
Wekenlang lag één pijn ’s morgens echter op de grond. Hij vertelde hoe je ze vaak kon horen vallen en hoe ze er uiteindelijk een dweil onder gelegd hadden voor het geluid.
Dit was een merkwaardig voorval en men had er nog in volle ongeloof, de wacht bijgehouden om te kijken hoe deze eruit kon vallen. Nooit had iemand deze echter zien vallen, maar het ging zo nog een tijd door.
Ook hier wordt die waargebeurd voorval anekdotisch vermeld en legt er niemand een link dat dit mogelijk een teken zou kunnen zijn dat hij er nog was.

Een vriendin van ons had niet eens het gevoel dat er iets paranormaals aan het gebeuren was, toen haar oma, waarbij ze inwoonde, ’s nachts bleek te zijn thuisgekomen uit het ziekenhuis. Ze begreep echter niet goed hoe ze ’s nachts naar huis was gekomen, zeker niet aangezien ze terminaal ziek was en er nu veel beter uit zag. “Ben je nu genezen?”. Deze antwoordde bevestigend en ze praatten nog ong. 30 minuten waarbij haar oma herhaaldelijk had gevraagd of ze niet mee ging met haar. “Maar waar ga je dan naartoe?” maar dat wilde ze niet antwoorden. “Het is er veel beter”, maar meer wou ze er niet over kwijt.
De volgende morgen hoorde ze dat haar oma was overleden. Ze begreep haar ervaring niet en hoe die nog bij haar had kunnen komen. Ze had ze levensecht waargenomen en gesproken.

Een andere collega had een zwaar dermatologisch probleem waardoor hij pukkels had. Geen enkele zalf of dermatoloog had hem kunnen helpen. De man ging op een dag een pintje drinken in het café in zijn buurt om het gezelschap. Dat was een volkscafé met de vaste klanten. Op een dag stond er een vreemd uitziende man die niemand kende in het café en die sprak hem aan. “Je hebt een volière thuis en daar zit een tropische vogel in”. Ja, antwoordde mijn collega, zich afvragend hoe die dat kon weten. “Die tropische vogel draagt een ziekte, doe die weg en je huid zal genezen”. Verstomd stond hij te kijken hoe deze dat kon weten. Hij besloot het dus te proberen en idd. zijn probleem was daarna snel verdwenen…
Als hij dat vertelt, vertelt hij dat duidelijk nog steeds verwonderd, want die dingen kunnen toch niet hé…

Ik kan zo nog een tijdje doorgaan met éénzame ervaringen die gewoon schouderophalend van de tafel geveegd worden. Niet omdat ze niet gebeurden, maar omdat men er gewoon niets van begrijpt. Zo moeten er beslist heel wat mensen zijn met ervaringen die het zich niet kunnen voorstellen dat ze ooit iets paranormaals zouden beleefd hebben. Dit kan immers subtiel aan je voorbijgaan.

Natuurlijk heb ik meer meegemaakt en vernomen van betrouwbare getuigen of mensen die me er speciaal voor contacteerden. Zelfs keiharde bewijskrachtige en zeer overtuigende zaken waar twijfel onmogelijk was, maakte ik dankbaar mee gedurende de meerdere tientallen jaren dat ik het paranormale bestudeer. Ik wil maar zeggen dat er vele kleinere onverklaarbare waarnemingen zijn die al paranormaal zijn en niet zomaar een toevallige rariteit of anekdote.
Een toeval is altijd mogelijk, maar als er 3 kaders van de haak getild worden in je bijzijn en die er goed aanhangen terwijl er geen trillingen zijn, dan moeten ze er beslist wel afvliegen door een oorzaak en is dat absoluut geen “toeval van 3 keer een vallende kader”.
Zeg ook niet te snel dat iets een illusie is. Zelfs woorden als “massahallucinatie” worden in de mond genomen alsof het bekende dingen zijn die vaak voorkomen maar eigenlijk bestaat dat niet eens.

Als je zoals ik, gekend bent om voor deze zaken open te staan, vertellen meerderen soms eens een anekdote die onverklaard bleef.
Het paranormale kan soms heel gewoon lijken, zeker voor wie er niet in gelooft.
Wie er wel in gelooft moet echter kritisch genoeg blijven en alleen soortgelijke voorvallen zoals hier enkele gegeven zijn, als mogelijk paranormaal overwegen. Het is vaak gemakkelijker bij voorvallen die door meerderen en herhaaldelijk zijn waargenomen en waar iedere mogelijke verklaring is onderzocht tot het onredelijke toe. Toch wil ik besluiten dat het paranormale meer voorkomt dan je zou denken. Ik wil er nog aan toevoegen dat je geen paranormale ervaringen moet gaan zoeken op paranormale beurzen en dergelijke. Zo gaat het niet.

      Denis

© 2011 Aura-Oasis – Denis Dhondt