Uittreding

Terug in een ander lichaam

De volgende gebeurtenis is ongelooflijk. Of dit waar kan zijn laat ik hier aan u over. Herinneren jullie je de ervaringen die opgetekend zijn in de boeken van Monroe? Op een bepaald moment zat hij eens in het lichaam van een andere persoon, in een ander huis en was hij noodgedwongen te doen alsof hij werkelijk de echtgenoot van de vrouw was, die uiteraard haar man niet meer in zijn gedrag herkende.
Ook kennen we voldoende de uittredingservaringen die dikwijls optreden vlak voor de Bijna doodervaring begint. Misschien las je ook de boeken van Jozef Rulof die op zijn astrale reizen, begeleidt door zijn gids, kon toezien hoe niet overgegane, tijdens hun leven verslaafde entiteiten, probeerden het lichaam in te nemen van iemand die bewusteloos viel van dronkenschap om nog eens die roes te kunnen beleven.
De volgende geposte ervaring is de vreemdste die ik ooit hoorde, maar op basis van wat we weten zou het mogelijk kunnen zijn. Kan iemand die uittreedt bij zijn overlijden het lichaam innemen van iemand die ook net zijn lichaam verlaat omdat hij net gestorven is? Is het ons ook niet bekend dat sommige uittreders die bewust kunnen uittreden hun lichaam bij terugkeer in sommige gevallen bezet door een andere entiteit terugvonden en die moesten vechten om hun plaats weer te kunnen innemen in hun eigen lichaam, zoals ook Monroe eens beleefde? Normaal wordt het lichaam juist daartegen bewaakt door gidsen terwijl iemand uittreedt, maar toch blijkt het niet helemaal zonder gevaar te zijn. Op basis van wat we weten moet de getuigenis wel degelijk kunnen, mits er inderdaad voldaan wordt aan de juiste voorwaarden op het juiste moment. Dit wordt een ervaring die ongelooflijk is, maar waarvan de auteur ten stelligste beweert dat ze echt is. Aan u het oordeel…

Anonieme getuigenis over een Bijna doodervaring

1998. Deze ervaring is opnieuw herschreven na mijn eerste ervaring als “Tom”. Veel is gebeurd tijdens al die jaren en daarom herschrijf ik mijn bijna doodervaring. Mijn ervaring is compleet verschillend dan de gekende bijna doodervaringen. Ik verliet mijn lichaam niet om erin terug te keren, maar keerde terug in een ander lichaam. Tom R. was net van een rotsklip gevallen en was buiten bewustzijn.

Het gebeurde allemaal toen Tom’s lichaam in coma in het hospitaal gebracht werd. Tom was bijna 14 jaar oud. Bij mijn bijna doodervaring werd ik geïntegreerd door de potentiële mogelijkheid om te weten, of ik in dit duidelijk door de geest verlaten lichaam, plaats kon nemen.

Ik ging gewoon naar het lichaam toe, ging er zitten en legde me erin neer. Ik klikte er meteen in vast en het koste me moeite om me opnieuw te bewegen, omdat ik controle diende te krijgen over het lichaam van een ander dat ik nu blijkbaar had overgenomen. “Tom” was gewoon weg en het nog ademende lichaam bleek vacant. Het koste me enorme moeilijkheden om dat lichaam onder controle te krijgen…zelfs de meest doodgewone dingen zoals eten kosten me veel moeite en concentratie tot ik leerde hoe ik dit vreemde lichaam kon besturen. Ik had geen kennis van ook maar iets van Tom’s geschiedenis of van iets uit zijn geheugen. Het koste me ongeveer 7 jaar eer ik kon zeggen dat ik bijna alles onder bewuste controle had en terug normaal kon functioneren.

Eerst keerde ik terug naar Ohio nadat ik als “Tom” de val bleek overleefd te hebben. Ik begon terug naar school te gaan en werd een muzikant van de schoolgroep. Korte tijd later liep ik weg van Ohio met een ander lid van de groep en toen was ik pas 15-16 jaar. Ik besefte dat ik volledig over mijn intellectuele vermogens beschikte, vond werk en een onderkomen in een appartement. Gedurende die tijd was ik ook iemand die lak had aan alle sociale regels. Ook veroorzaakte ik verschillende verkeersongevallen (duidelijk in zijn ervaringen moet hij veel dronken geweest zijn, wat hij bij sommige ongevallen ook toegeeft). Ik gedroeg me als een opstandig kind. In 1966 verhuisde ik naar Los Angeles met 300 dollar en een valies. Een man in Chicago ontfermde zich uiteindelijk over mij en ik deelde een tijdje een appartement met hem. Ik huwde drie maal. Eigenlijk had ik nog steeds een kinderlijk gedrag, ook al was ik zeer intelligent. Ik was excentriek en gedroeg mij ongewoon.

Zoals gezegd duurde het zeven jaar eer mijn bewustzijn zijn plaats hervond. Zeven jaar is ook de periode dat een bijna doodervaarder nodig heeft om zijn ervaring te verwerken. Ik begon toen mijn ervaringen en gedragingen te onderzoeken.

Ik begon mij ook te verdiepen in wiskunde en natuurkunde. Mijn kunsten met elektronica lieten me toe een comfortabele levenstijl te genieten. Ik drukte mijn verward bewustzijn uit door te schilderen en nota’s over mijn leven neer te schrijven. Dit alles is ongeveer 24 jaar geleden en ik ben nog steeds excentriek, een expert in elektronica, computer en netwerktechnologie. Ik hou van expressie en geloof dat dit een ware gift is van de mensheid. Ik schreef veel neer over mijn bijna doodervaring, over de dialogen met een vriend die ook een bijna doodervaring had.

Enkele vragen

Hoe ervoeren je ouders dat? Ze wisten dat Tom na zijn val 20% kans had om te overleven en minder dan 20% om ook nog het bewustzijn terug te krijgen. Ik ging toen in een lichaam dat 14 jaar oud was. Zij erkenden dat ik anders was na het ongeval, maar geloofden dat dit door het ongeval kwam. Je beweert dat je in de ruimte hing, wat bedoel je hoe leefde je dan? Ik had niet echt een vorm, ik had wel bewustzijn.

Wat gebeurde er met het bewustzijn of de ziel van het kind? Door verlies van bloed en zuurstof verliet de geest het lichaam. De geest leeft echter voort na de vorm. Men kan loskomen van het lichaam zoals zovele uittreders hebben ervaren.

Eigen bedenkingen

Ook al komt deze ervaring van een goede bron die gespecialiseerd is in het verzamelen van bijna doodervaringen en ook al klinkt de ervaring mogelijk, toch lijkt ze me niet erg waarschijnlijk. Het zou evenwel kunnen.
Hier is een kritische beschouwing zeker op zijn plaats. Daarom poste ik in een nieuwsgroep over Nabije doodervaringen en uittredingen een oproep om te zien of er nog mensen zijn die iets dergelijks hebben meegemaakt, ook al is het maar een tijdelijke bezetting van een ander lichaam tijdens een uittreding.

Als we nu stellen dat deze ervaring verzonnen is, wil dit dan ook zeggen dat ze niet zou kunnen? Blijkbaar kan een uitgetreden persoon in sommige zeldzame gevallen, een bewusteloos lichaam wel degelijk bezitten tot de rechtmatige eigenaar terug is. Indien bij een zwaar ongeval de geest van de 14-jarige inderdaad naar het licht is en het lichaam nog levensvatbaar is, moet het dus ook mogelijk zijn om erin te treden en erin voort te leven.

Tenminste als de reanimatie en het langdurend lijdend herstel lukt. Het lijkt mij daardoor anderzijds niet erg interessant om in een zo beschadigd lichaam te gaan intreden. Dit biedt maar weinig perspectief. Kan de schrijver van dit verhaal een aardgebonden entiteit zijn, die door een alcoholverslaving terug een lichaam wilde? Door het verhaal heen lijkt alcoholisme mee door het leven te zijn gegaan. Zelfs zeer kort na het betreden van het lichaam begon de nieuwe “Tom” reeds aan de drank. Het is ook daardoor dat hij zoveel auto-ongevallen had. Kan het zijn dat hij aardgebonden was door een alcoholverslaving en daardoor opnieuw terug in een lichaam wilde? Van Jozef Rulof weten we immers dat dit een persoon werkelijk aardgebonden kan houden.

Er ontbreekt ergens een stuk in het verhaal, namelijk wie hij zelf eigenlijk was en hoe hij tot zijn bijna doodervaring kwam. Hoe is hij in dat hospitaal verzeild geraakt? Waarom praat hij daar niet over en waarom poogde hij dan niet zijn kennissen en zijn familie terug te bezoeken; ook al is het te verwachten dat ze hem niet zullen geloven? Zou jij ze dan tenminste niet willen terugzien? Er wordt niets over verhaald.

Ondanks het feit dat hier heel veel bedenkingen mogelijk zijn, is het belangrijkste van dit verhaal; of het nu waar is of niet; de filosofische vraag of zoiets werkelijk mogelijk is. Kan men bij een bijna gelijktijdig overlijden overstappen naar een ander lichaam dat in zijn reanimatie slaagt?

De persoon zegt van zichzelf zeer anti-maatschappelijk en excentriek te zijn. Is het mogelijk dat iemand dit zover drijft om een beschadigd lichaam vol zware verwondingen en in comateuze toestand eens te gaan proberen? Was dit misschien een uitdaging zoals een gewaagde benjisprong? Was de persoon er zich van bewust dat eens hij in het lichaam zat, hij er niet zo gemakkelijk weer uit zou kunnen?

Een bijkomend verdacht feit aan het verhaal is dat je hem nergens hoort klagen over zijn strijd die hij geleden heeft in dat lichaam, om te overleven, om adem te halen, om de pijn te trotseren. Zijn ergste bekommernis was blijkbaar het lichaam besturen.

Ingezonden getuigenis Tom x…

      Denis

© 2003 – 2004 Aura-Oasis – Denis Dhondt