Ouijacontact via de computer
Onverwacht bezoek
Het was nodig om mijn bureel eens op te ruimen. Terwijl ik bezig was met het opruimen van al de paranormale paperassen, datadiskettes, mappen en zoveel meer over het paranormale, vielen mijn ogen op een mapje dat ik in de tijd bijna vergeten was.
Ik bladerde er even in en zo laaiden mijn herinneringen op naar die toch wel bijzondere ervaring. Met de kennis en ervaring die ik op de moment van dit schrijven, 16 jaar later, méér had, werd de map weer bijzonder om in te kijken. Ik ontdekte nieuwe merkwaardige elementen waarvan ik toen niet doorzag hoe merkwaardig ze waren.
Het was allemaal zo’n 17 jaar geleden begonnen toen ik, doordat ik toen al bekend was om mijn interesse en kennis van alle paranormale fenomenen, ter hulp werd geroepen bij een vrouw die een zelfstandig universitair beroep had. Het beroep noemen zou al kunnen verraden wie het is als iemand dit verhaal ontdekt. En persoonlijke gegevens moet ik beschermen.
Het ging erom om een paranormaal contact te maken met haar overleden moeder. Ik werd er goed ontvangen en er waren nog mensen met paranormale kennis bij. Ik had duidelijk gezegd dat ik alleen kon proberen en het slagen niet kon garanderen. Zo ging ik enkele keren bij haar en hoorde ik dat ze ook acupunctuur had gestudeerd.
In die tijd had ik veel nekklachten en heel veel migraine, waarbij men mij erg vaak thuis moest komen spuiten tegen de pijn. Ik vroeg haar daarom of ze dit niet wilde proberen bij mij. Ze beloofde het me, maar ze zou eerst haar studie nog eens doorlopen want dit was jarenlang geleden. Ze zou me iets laten weten. Intussen zag ik haar soms in de jonge Aura-Oasis verenigingszaal bij voordrachten door gastsprekers over het paranormale. Ik had die vereniging toen pas zelf opgericht nadat ik zelf in andere paranormale verenigingen was geweest.
Toen ik na een lange tijd niets van haar had gehoord, beschouwde ik de acupunctuur als een loze belofte en rekende ik er niet meer op. Het laatste wat ik hoorde, was dat ze wat persoonlijke problemen had, waaronder een inbraak met vernieling. Dus ja, ik rekende er niet meer op en het leek alsof ik werd afgescheept. Ik dacht er niet meer aan en het raakte vergeten.
Toen ik na enkele maanden nog eens op een avond enkele computerprogramma’s probeerde, vond ik ook nog diskettes met een programma dat ik zelf wat had aangepast en dat het mogelijk zou moeten kunnen maken om via de computer een soort ouija te doen. Dit zou alleen kunnen lukken als er tenminste iemand kon antwoorden. Ik had dit programma al meermaals geprobeerd, maar ik had er nooit resultaat mee gehad. Af en toe probeerde ik nog eens opnieuw. Dit was toen 1995.
Tot mijn verwondering lukte het me met het programma om automatisch letters aan te duiden. Dit leek iets tussen automatisch schrift en ouija, maar met het voordeel dat de letters ook meteen door de computer werden bijgehouden en je die tekst kon afprinten. En het waren die bladen die in de map zaten.
Ik was enthousiast want dat was naar mijn weten nog nooit iemand gelukt en ook bij mezelf dus niet. Maar goed, ik kreeg contact en er kwam een overledene door. Ik vroeg de naam en tot mijn grote verwondering was de opgetekende naam die van die vrouw die acupunctuur zou doen om me te helpen. Maar was ze dan zo jong plots overleden? Ik kon het me moeilijk voorstellen en ik durfde ook niet te bellen. Hoe ongelooflijk alles me ook overkwam, verscheen op het scherm “zelfmoord”. Ik twijfelde daar sterk aan en het zou niet de eerste keer zijn met spiritistisch contact dat het iemand anders zou blijken te zijn. Een tweede vraag die ik me hierbij stelde was in hoeverre ik dit niet onbewust stuurde, vooral omdat ik dit alleen deed.
Toen ik mijn stoute schoenen aantrok en naar haar familie belde, hoorde ik dat ze inderdaad overleden was. Ik waagde het voorzichtig te vragen of ze toch niet zichzelf iets had aangedaan. En blijkbaar dachten ze aan de andere kant van de lijn dat ik haar beter kende, en ze zeiden me dat dit inderdaad zo was gebeurd.
Daarop volgden verdere experimenten via het paranormale programma met de computer om verdere dialoog te verkrijgen. Omdat ik, ondanks dat dit klopte, toch nog toeval kon zijn, moest ik toch ergens een hard bewijs kunnen verkrijgen dat ik kon natrekken, om te weten of het niet iemand anders was en of ik het zelf niet stuurde. Bewijs was moeilijk omdat ik weinig wist van haar. Zo duurde de communicatie vele weken tot maanden. Ik bleef steeds hardere bewijzen zoeken, wat moeilijk was om uit te zoeken want ik moest het ook kunnen natrekken en het betrof natuurlijk dingen die ik niet uit mezelf wist. Dit zou geen bewijs zijn uiteraard. Ik sprak echter een paswoord af dat een anagram was van haar echte naam. Op latere groepsessies waar ze doorkwam, begon ze met dit paswoord, ook al deed ik niet mee in de kring en wisten de anderen het niet.
Op een activiteit van de vereniging kwam een helderziende vriend van me ook eens even luisteren naar de gastspreker. Tijdens de pauze aan de bar stond hij bij mij toen hij zich plots liet ontgaan dat er een vrouw met een bepaalde beschrijving op één meter van me stond en hij haar zag. Mijn vriend was sterk paranormaal begaafd, maar toch moet je altijd alles controleren; niet alles is tot in detail juist. Bovendien zijn er wel meer die zogezegd iemand zien.
Maar terwijl ik mijn vriend aankeek omdat hij mijn aandacht had getrokken, zei hij ineens: “Ze zegt me dat je niet moet blijven zoeken achter bewijzen dat zij het is.” Dit was al wat sterker. Dit was inderdaad een obsessie van mij geworden. Ik wilde zekerheid dat het geheel niet mijn fantasie was, noch dat het iemand anders zou zijn. “Ze zegt me nog meer,” zei hij. “Ze zegt dat ze … beroep had.”
Dit sloeg alles. Dit kon door het bijzondere beroep absoluut geen gok zijn. Dit was de nagel op de kop.
Ik keek nog eens naar de datums van de moeizaam verkregen dialogen in de map. Het was meer dan 16 jaar geleden. Er was toen nog wel wat meer gebeurd dat een aanwijzing vormde dat er iemand bij mij was geweest, maar dit is te veel om in deze blog te delen. De inhoud van de map geeft me nu nieuwe aanwijzingen tegen mijn destijdse twijfels in dat dit werkelijk gelukt was en zij het was.
Achteraf gezien is het heel logisch dat ze bij mij kon zijn. Ten eerste raak je na een zelfmoord meestal aardgebonden. Je leeft in uitgetreden toestand voort. Als je in de aandacht wil proberen komen bij mensen, maak je ze bang. Ze had nergens kans ergens met iemand te kunnen communiceren en ze had me ook nog een belofte gedaan die ze dus niet meer had kunnen nakomen. Daarom was ik de aangewezen persoon bij wie ze een kans had.
Na nog een reeks andere experimenten die lukten, hielp ik haar naar het licht. Vanaf toen werkte het computerprogramma niet meer. Spiritisme bleef ik wel verder doen, maar in een groep.
Update
Toen ik later bij mensen thuis problemen met geesten ging oplossen die niet waren overgegaan nam ik bijna altijd gelijktijdig EVP op. Ineens hoorde ik haar stem en ze was duidelijk bezig mij bij te staan om de vastzittende geest over te helpen. Dit was een heldere goed verstaanbare EVP. Na deze opname gebeurde het telkens weer als ik bij mensen ging om te gaan helpen. Zo gingen ze heel vlot over tenzij de geest echt weigerde wat je dan ook hoort op EVP. Je kan ze niet verplichten en dan is het wachten.
Denis
© 2011 Aura-Oasis – Denis Dhondt