Ghosthunting

Wie zijn ontdekkingsreis al zo lang als ik doet zou fenomenen zoals uittredingen, bijna doodervaringen hebben weten bekend raken, als verschijnselen die tot het paranormale behoren. Ben je jonger en geïnteresseerd dan behoren deze verschijnselen al meer of minder tot je bekende basiskennis. Misschien merk je wel nog andere vreemde dingen op, zoals ik er ook wel opmerk, maar misschien ben je net als ik aarzelend om ermee naar buiten te komen omdat er nog niets over gepubliceerd is dat een goed houvast heeft.

Voordien was het vooral spiritisme, psychokinese en helderziendheid. Hier en daar deden zich fenomenen voor die aan geesten deden denken en enkele daarvan zijn echt fenomenaal geweest.

Wat zo merkwaardig treft in die ontdekkingstocht is een samenvallend inzicht. Met de eerste voorzichtige publicaties zoals “uittredingen” van Monroe en “Leven na dit leven” van Moody en de studie van Ian Stevenson “20 gevallen die wijzen op reïncarnatie”, werd de mogelijkheid herboren voor nieuw verder onderzoek en alle bleken ze juiste bevindingen te zijn.

In essentie betekent het dat de mens eigenlijk geest is, en ook tijdelijk even kan zijn naast zijn lichaam. Dit wijst terug bevestigend in de richting van “geesten bestaan” en naar spiritisme. Als Monroe aarzelend schreef dat zijn uittreding opgemerkt werd en zijn experimenteel knijpen gevoeld werd als een aanraking, zelfs een blauwe plek achterlatend, verklaart dit immers ook de verschijnselen die meer gemeld worden, maar die door velen naar fabelland worden verwezen.

Zo sluit de paranormalogie zoals puzzelstukken aan elkaar. Ik ben blij die periode meegemaakt te hebben. Ze is bevestigend en doordat ik lang zeer intensief bezig geweest ben met het paranormale en het verenigingsleven, ben ik frequent gecontacteerd en daardoor geconfronteerd geweest met paranormale fenomenen waarvan ik af en toe zelf een verpletterende onbetwistbare getuige heb mogen van zijn. Zeldzaam maar onbetwistbaar en soms indrukwekkend ongelooflijk.

Rond ieder verschijnsel bouwt zich een theorie uit rond wat we ervan leren. Het fascinerende is dat de verschillende theorieën van verschillende voorzichtige geuitte getuigenissen, perfect lijken aan te sluiten en hierdoor elkaar te bevestigen. Zo hebben uittredingen en bijna doodervaringen een gemeenschappelijk domein, terwijl ze onafhankelijk van elkaar gepubliceerd werden. Het bestaan van geesten volgt eruit. Het is wel duidelijk dat we deze niet moeten zien als duivelse demonen. Voor wie geen details in de meldingen ontgaat zijn er blijkbaar ook schaduwwezens die hongerig naar ons trachten te grijpen. Dit is wel iets waar niemand zich zorgen moet over maken omdat ze maar in bepaalde toestanden blijken voor te komen.

In tegenstelling met veel wetenschappelijke verklaringen van bepaalde gewaarwordingen, sluiten deze laatste moeilijker in elkaar en vereisen ze ingewikkelde verklaringen. Zo zijn de nachtelijke bezoeken, wetenschappelijk gezien puur het gevolg van de toestand waarin ze frequent voorkomen, nl slaapverlamming. Uittredingen en dus zichzelf zien liggen, worden beschouwd als autoscopie, een psychiatrische storing. Geesten zien, horen, voelen tijdens niet bedwelmde toestand, als psychose. Deze verklaringen passen echter nergens als een puzzel aansluitend aan elkaar.

Ghost Hunting is nu een rage van vooral jonge selfmade onderzoekers. Een EMF meter hoort daar zeker bij. Liefst een model met alarmerende beeper en flitsende lichteffecten. Maar het is nu eenmaal het handelsmerk geworden waarmee de “echte” ghosthunter zich bewijst. Om het allemaal nog echter te maken, hoort daar een hele uitrusting materiaal bij om nog een professionelere aanblik te geven.
Er is ook een positieve kant aan: een infraroodcamera en geluidsopnames hebben zich al bewezen en zijn het uiteindelijk, soms wel waardevolle pronkstuk van een geregistreerd resultaat. Dat vind ik dus wel goed dat er nu al talrijke dingen op video en audio vastgelegd zijn.

Wat me echter het meest gemeld wordt, en het minst bekend is omdat de psychiatrie dichtbij op de loer ligt, zijn “stemmen” en vooral “duidelijke aanrakingen, tot en met hele voelbare lichamelijke aanwezigheden”.
Hoewel heel veel voorkomend is dat ook zo’n fenomeen dat velen al beleefd hebben en meerderen frequent maar dat ook nog schoorvoetend en niet openlijk gemeld wordt. Nochtans zijn daar veel overeenkomende kenmerken aan. Ik heb het niet op amper voelbare strelingen of lichte temperatuurverschillen, al kunnen die natuurlijk. Ik heb het vooral op de zeer duidelijke onbetwistbare aanrakingen die iemand alleen persoonlijk kunnen overtuigen. Als je dat meegemaakt hebt, kan je een ander daar niet van overtuigen , laat staan een juist beeld van vormen.

De ijver van de goed geinstalleerde ghosthunter heeft hier ook al vruchten opgeleverd gezien er al duidelijke aanrakingen met sporen toevallig gefilmd werden. Duidelijke geschiedkundige en aan een gebeurtenis gebonden geluiden bleken al meermaals op de video opgenomen te zijn.
Ik spreek hier van fenomenen zoals iemand die zijn eigen draagtas in zijn gezicht gesmeten werd zonder hij die zelf aanraakte, en het voorkomen van een straatorkest in de opname vanuit een spookkasteel met braakliggend terrein errond.

Dus die dingen lijken te kunnen… Vaak blijken de gefilmde wel gebonden te zijn aan al verdachte spooklocaties. Maar ook af en toe komen ze gewoon op de slaapkamer of overdag op bezoek en ik zou niet te vlug alle waarnemingen, geluiden en aanrakingen die duidelijk zijn, naar het land van de fantasie verbannen, al zou dat met vage natuurlijk wel kunnen. Maar als men er duidelijk melding van maakt is het meestal meer dan een vaag waarschijnlijk gevoel…

	 Denis  

© 2006 Aura-Oasis – Denis Dhondt