Mechanisch quantum

Wetenschappelijk

Onze wetenschap is redelijk ver gevorderd. Men heeft kennis van het ontstaan van ons universum door de Big Bang, we kennen de samenstelling van het atoom, we weten hoe de chemische stoffen onze hersenen doen werken en welke invloed ze uitoefenen op ons bewustzijn en andere verstrekkende gebieden.

Men verkeert in de mening dat men op deze mechanistische manier uiteindelijk alles zal kunnen verklaren en hoe we in feite van bij de Big Bang materie geworden zijn en ons daarna verder hebben ontwikkeld zoals een ingenieuze machine want dat is wat we zijn. We zijn het product van onze genen en onze persoonlijkheid is daaruit ontstaan. We zijn uit dode stof beginnen leven en zijn door toevallige mutaties complexe biologische organismes geworden.

De machine

Het Universum

Men heeft het heelal verklaart als een gelijktijdig ontstaan van materie, met gelijktijdige schepping van ruimte en tijd. Dit vanuit een heel erg nietig punt dat geëxplodeerd is. Dit puntje was iets oneindigs klein in een toestand zonder tijd en ruimte. Maar toch is er iets gebeurd, ook even klein, iets dat zich afspeelde op miljoensten van een seconde en vanuit dat punt zo ook ruimte produceerde.

Onmiddellijk werden enorm hete deeltjes gevormd, zowel materie als antimaterie. Op een complexe manier is dit evenwicht tussen deeltjes en antideeltjes verstoord en zijn er op een bepaalde manier materiedeeltjes overgebleven die na afkoeling ons Universum vormden. (nu blijkt dit niet mogelijk door onderzoek in Cern en dus is er geen materie ontstaan bij de Big Bang)

Het atoom

Ook het atoom is een soort mechanisme bestaand uit een complexe mix van zeer nauw liggende onderdelen met erg precieze fysieke eigenschappen, de subatomaire deeltjes. Eigenlijk is een atoom voor 99,99999… % leegte. Kleine deeltjes zoals neutronen vliegen er zo ongestoord doorheen.

Het probleem met subatomaire deeltjes is dat ze bijna geen levensduur hebben, fracties van een sec.

Atomen worden heden als vanzelfsprekende dingen beschouwd met ieder deeltje zijn aparte eigenschappen en wetmatigheden. Het atoom is een grote leegte ook al lijkt het steenhard. Het atoom bestaat uit een ongelooflijke complexe structuur tussen verschillende deeltjes met aparte karakter die in een precieze wiskundige formatie heel exact hun juiste plaats en evenwicht innemen en blijven bewegen met enorme snelheid.

Maar dat is toch allemaal vanzelfsprekend? Of niet?

Men zoekt naar de oeronderdelen die al de andere kunnen deeltjes kunnen maken en komt uit bij quarks. Er zijn echter 6 soorten met elk aparte eigenschappen en alleen met een juiste combinatie van slechts enkele juiste soorten kan je dan bijv. een meson, pion of kaon verkrijgen om een baryon te vormen die een soort hadron is. Tenminste, als de juiste quarks in het exacte aantal met elkaar bijeenhoudt. Daarvoor is er een soort lijm nodig, de gluon. Lijkt me nogal complex, vooral omdat alles ook zo precies moet zijn en omdat er al zoveel deeltjes gevonden zijn dat men het de deeltjeszoo noemt. Daarom wou men een soort basisonderdeel vinden waar alle andere deeltjes uit opgebouwd zijn, de quark. Er blijken dan eigenlijk 6 soorten nodig te zijn.

Kortom, het bolletje dat we atoom noemen is voor 99,999…% leeg maar een heel complex bewegende mechanische mecano.

De wetenschap acht met deze theorie samen met de singulariteit het hele heelal te verklaren.

Als we de redenering omdraaien en in plaats van naar steeds kleinere bouwstenen te zoeken (die beïnvloed zijn door het onderzoek met de versneller en de botsingen), eens het heelal en zijn atomen eens van het begin in elkaar knutselen zien we dat het zo simpel niet is.

Als je dus als je over subatomaire deeltjes beschikt en die toevallig op de juiste tijd en plek schikt kan je een atoom vormen? Maar let wel op als je die quarks of wat dan ook vindt. Hun levensduur is bijna niets tenzij ze bijeengehouden en stabiel gehouden worden in het atoom. Immers, ook al vormen ze een subatomair deeltje en worden ze samen met de andere juiste onderdelen een proton, bedenk dan dat dit deeltje ook slechts heel kort leeft als het niet in evenwicht wordt gehouden door eenzelfde hoeveelheid elektronen. Als je ooit zoekt naar een quark weet dan dat een quark nooit ergens alleen kan bestaan maar alleen als die vergezeld is van minimaal 1 andere.

De nieuwe theorie zegt dat die quarks eigenlijk maar een voorkomen zijn en in werkelijkheid ribbels van ruimtetijd. De string. De stringtheorie vereist echter 11 dimensies en multiversums (vele wereldentheorie). Dit lijkt me wel wat fantastisch dat er duizenden ikken zouden rondlopen op evenveel werkelijk andere bestaande universa… In ieder geval, het kleinste deeltje verdwijnt in de mist en is dus eigenlijk geen deeltje.

Ziezo, verklaard, je ziet wel hé…

Wat ik bedoel is dat de wetenschap zich tot doel stelt uiteindelijk alles te verklaren doordat ze alles als een soort mechaniek beziet welk natuurkundige regels volgt.
Wij zijn een machine en ons bewustzijn een gevolg daarvan. Iets dat geen machine is, is onwetenschappelijk en dus onmogelijk. Ons karakter is bepaald door ons DNA… puur mechanisch dus. Ons bewustzijn is slechts het gevolg van een levend geworden pak moleculen bepaald door onze genen. Onze vrije wil is dus een illusie want volgens de wetenschap wordt alles wordt in de hersenen geregeld door biochemische processen. Het bewustzijn en dus ook het beleven van het leven heeft dus geen enkele zin. Zo ver staat onze wetenschap al.

Maar ik denk dat de wetenschap zo gaat vastlopen ook. Ofwel lost men een probleem op door het zowat naar een mistige verklaring te draaien die eigenlijk niet kan. (bv. de Big Bang en het daardoor ontstaan van ruimte/tijd maar ook materie en energie. Ik zeg niet dat ze geheel fout is maar zoals ze stellen kan het gewoon niet aangezien je daar eigenlijk niets mee kan doen ontstaat uit niets.
Ook zijn bepaalde redeneringen absurd maar men gebruikt ze als wetenschap. Zo is ons bewustzijn dus een gevolg van de machine “lichaam” die het gevolg is van de genen. Ons bewustzijn ontstaat dus uit morsdode molecules die toch beginnen leven maar in een andere wetenschap kan zoiets absoluut nooit. Een toevallige combinatie van morsdode stoffen kan al de vereisten die nodig zijn voor leven nooit doen ontstaan. Het toeval zou dan immers op een magische manier betoverd zijn. De evolutie is bestaand door puur toevallige mutaties waarbij de sterkste overleven. Daar dan bovenop moet het organisme ook nog eens toevallig zichzelf kunnen voortplanten. Om zoveel “toevallige” eigenschappen te voldoen is onze planeet gewoon niet oud genoeg.

Goed, met kan dan wel stellen dat de Big Bang dus gewoon een hypothese is en de verklaring ervoor nog in het duister tast, maar dan mag men ze zo lang niet als waar verkondigen. Wel heeft er natuurlijk iets plaatsgevonden want onze zon zou anders zo heet niet zijn.

Er zijn natuurlijk nog wazige gebieden te verkennen in de wetenschap maar de wetenschap doet alsof ze daar overal antwoord op heeft en indien ze het niet heeft, het wel te verklaren zal zijn met mechanistische wetten, ook al gaat het om een levend wezen. Geestelijke eigenschappen of kunsten moeten volgens hen naar het rijk der fabeltjes moeten verwezen, ook al zijn er heel veel getuigen voor.
Hoe minder we iets met deze mechanische (of chemische of elektrische “mechaniek”) kunnen verklaren hoe meer wilde wetenschap er in omloop is die een wetenschap wil worden maar er totaal geen is. Zo probeerden psychiaters al 100den jaren een “dokter” te worden en hebben ze dit duister onverklaarbaar mysterie nu aan chemie in de hersenen toegeschreven. Niet langer meer elektrisch dus en ook niets meer met ons bloed te maken zoals daarvoor.

Evolutie en bewustzijn

Ook atoomfysica tast in een duister gebied en om verder te kunnen onderzoeken moet men al langsom meer gigantische invloeden op “deeltjes” uitoefenen om hun natuur te kennen. Misschien creëert men ze zo wel zelf.
Het is bijv. ook heel moeilijk mechanistisch (materialistisch) te verklaren hoe een virus op het idee komt om zich te gaan transformeren (mutatie) naar een andere functionele virus met geheel ander uiterlijk zodat het ons immuunsysteem te slim af is. Alhoewel een virus een combinatie van een aantal molecules leeft die dus. Het virus boort zich immers doorheen de cel die ze wil overnemen en vervangt bepaalde molecules van onze 3 miljard deeltjes van ons DNA waardoor de code van de cel veranderd en het virus zich zo kan kopiëren. Blijkbaar heeft het virus ook weet van ons afweersysteem want eens ze herkend worden en door ons systeem onschadelijk worden gemaakt, zoekt het een andere camouflage waardoor het virus weer iets onschuldigs lijkt dat het immuunsysteem niet kent.
Je hebt ook bijv. dieren, vissen, insecten die zich ongelooflijk kunnen camoufleren. Ze nemen als het ware het patroon automatisch op van hun omgeving zodat ze zo goed als onzichtbaar zijn. Sommige vissen slagen daar zo goed in dat ze niet te onderscheiden zijn van hun ondergrond, wat die ook is. Hoe ze het doen? Het zal wel ook iets mechanisch zijn? Of zou er toch ook iets geestelijks mee gemoeid zijn?
Zelfs als iets onbewust gebeurd zal het wel mechanisch zijn, ook al tast men compleet in het onbegrijpelijke.
Wij en de wereld waarin we ons bevinden zijn een machine waar alles toevallig op elkaar afgestemd is door een evolutie die volledig op toevallige mutaties berust.
Het universum daarentegen is ontstaan uit iets wat we theoretisch geminimaliseerd hebben tot 1 oneindig klein puntje waar dit puntje dan die magische eigenschappen ook vandaan mocht halen.
Hoe meer de wetenschap deze materialistische wetten volgt hoe meer ze op dood spoor komt te zitten en hoe vaster zich men slot rijdt.

De golf/deeltje dualiteit heeft men verbonden met waarneming door een bewustzijn. Daar gaat de quantumtheorie de geestelijke wereld in ware het niet dat men zich liever op vaste bekende materialistische grond houdt. Het is wel een feit dat een golf en een deeltje eigenlijk hetzelfde zijn maar veranderd zijn door de manier waarop we ze waarnemen.
Aangezien men deze dingen niet snapt en het te zweverig wordt, sluiten wetenschappers dit gedeelte af of houden ze dit opzettelijk buiten bespreking.
Nu heeft ook paranormale research aangetoond dat ons bewustzijn wel degelijk invloed uitoefent en zelfs dingen kan veranderen.

Dit is een goed voorbeeld van iets waar wetenschappers liefst zo ver mogelijk weg blijven omdat ze er niet in slagen om een mechanistische verklaring te vinden voor het feit dat bijv. licht ofwel als golf, ofwel als al deeltje wordt waargenomen. Het deeltje bestaat alleen als het gemeten of waargenomen wordt (het zogenaamde meetprobleem in de quantummechanica)
Om alle zweverigheid te vermijden besluit men dan maar dat alles uit deeltjes bestaat. Zo kan men tevens eindeloos zoeken naar deeltjes waaruit het atoom zou samengesteld zijn. Dit is een buitengewoon peperdure kwestie die een goedbetaalde carrière belooft aan zo’n 2-3000 wetenschappers in Cern alleen.
Daar doet men de proeven zonder rekening te houden met beïnvloeding of bewustzijn en daar zondigen de wetenschappers dus aan een der basisregels van de quantumtheorie. Het is zelfs nog zo dat de theorie ontdekt is.
Waar men iets niet kan verklaren zoekt men een nieuw deeltje dat het probleem oplost.
Je mag echter deeltjes blijven verkleinen in onderdelen, op die manier verklaar je materie niet want er blijft volgens die theoretische onderzoeksmethode steeds deeltjes over.
Zo is het ook met de Big Bang. Alles begon met singulariteit, een enorm tijd en ruimteloos puntje supermaterie waar door een of andere reden een explosie zou zijn ontstaan waaruit normale materie zou ontstaan zijn.
Men lost het ene mysterie op met een ander. En dat in plaats van toe te geven dat er ook wel eens iets anders dan materialisme (mechanisch) zou kunnen bestaan.

De geest en zijn chemische storingen

Toch worden we in de waan gehouden dat materie en mechanismes daarvan, het enige zijn wat bestaat.
Zelfs de kwesties van de geest, die men niet kan ontzien, zoals bijv. schizofrenie kan men toeschrijven aan chemische verstoringen in de hersenen waardoor geestdokters ineens specialisten hersenmechanica worden. Er is echter nog nooit aangetoond dat dit ook echt het geval is. Het is zelfs totaal onjuist en hun kennis is puur opgedragen door farmaceutische industrie die toepassingen zoekt voor bepaalde chemische combinaties en daar aandoeningen voor beschrijven die men zou kunnen herkennen. Dit is dan leerstof voor de psychiaters die 100% van hun kennis gewoon van medicijnfolders en de DSM5 halen die ook samengesteld is door dezelfde. Dit is geen grap maar letterlijk waar.
Bovendien is er geen enkel medicijn die ooit iemand geholpen heeft, verre van “genezen” heeft. In tegendeel, de bijwerkingen zijn vaak erger dan de kwaal.
Op die manier werden hoofdverzorgers van de psychiatrie ineens doctors. Ze konden plots medicijnen voorschrijven en houden ons al meer dan 100 jaar voor dat de psychiatrie voor een grote wending staat terwijl we op die 100 jaar nog niets vooruit zijn gegaan.

Dit komt omdat het plaatje gewoonweg niet klopt. Het past wel in de wetenschappelijke discipline.
Het is de dag van vandaag niet meer bestaande dat iemand die depressief is, dat zou zijn als bijvoorbeeld het gevolg van het feit dat hij in een vechtscheiding zit. Nee, het is een storing in de hersenen, een ziekte.
In geen enkele “wetenschap” wordt er onder de specialisten meer ruzie gemaakt dan onder psychiaters en hun verschillende meningen vernam ik uit een boek die erover handelt en geschreven is door een professional in geestesziektes.

In Amerika is ook psychologie en psychotherapie afgewezen omdat geestelijke problemen ziektes zijn en alleen kunnen behandeld worden met chemische stoffen.

De psychiatrie vocht jarenlang om de status dokter te bekomen. Onze hersenen zijn een machine en onze persoonlijkheid komt gewoon uit onze genen. Er is geen plaats meer voor iets begrijpends, iets luisterend en men weert zelfs meestal de uitleg van de patiënt want die is immers gestoord.

Zelfs zaken zoals bijna doodervaringen en zien van geesten zouden hallucinaties zijn door stoornissen. Je kan echter blijkbaar wel stemmen opnemen van overledenen of je zopas gesneuvelde zoon aan je bed zien staan in de oorlog die komt afscheid nemen. Of je kan zien en horen terwijl je uit je lichaam bent. Dergelijke kwesties zijn immers aangetoond.
Veel problemen worden bijgevolg veroorzaakt door geesten, daar heb ik wel genoeg bewijzen van gezien en ook wel opgenomen. Ik spreek dan uiteraard over psychose, stemmen horen, meerdere persoonlijkheden die switchen, zelfverminking, slaapverlamming… Als je plots stemmen hoort zoek dan niet rond je wie dat zou gezegd hebben maar zoek het ook niet in je hersenen.
In de psychiatrie zijn dergelijke zaken niet aanvaard en is aan die ziektes nergens iets aan te doen en is het allemaal voor levenslang. De enige die een kans hebben om ervan af te komen zijn degene in zelfhulpgroepen voor bepaalde stoornissen. Verder zijn er een massa patiënten die zeggen dat ze genezen zijn om van de psychiatrie los te komen.

Het toppunt is dat “geestelijk” niet bestaat. Alles zijn chemicaliën. Er is geen plaats voor eigen creatieve gedachten. Zoals lust verband houdt met hormonen, en zoals drugs de binding van de geest met het materiële losser maker, zo zou alles IN onze hersenen gestuurd worden door zo’n stoffen. Onze gedachten zijn het resultaat van die stoffen en geen bijverschijnsel. Zo gaan er wel hersensignalen bepaalde lichaamsfuncties uitvoeren zoals lichamelijke veranderingen zoals bij seksuele opwinding.

Is het niet erg dat psychiaters geen ruimte meer laten voor “geest”? Geest is immaterieel en bestaat dus niet.
Zo is alles in onze wetenschappelijke kijk afgebakend met een afsluiting van zodra er geestelijke zaken zouden betrokken worden.
Laat staan dat er een collectieve geest zou kunnen bestaan die alles op elkaar afstemt. Die vicieuze cirkel is ook puur toeval door natuurlijke selectie en geen geestelijke ontwikkeling door aanpassing aan de omgeving.

De hele wereld die we kennen is dus een toevallige constructie zijn als van legoblokken die toevallig op hun plaats vallen en waarvan de toevallige creatie op een mechanische manier bewustzijn verwerft.

Let op, ik zeg nu niet dat je de schepping zoals in de bijbel moet nemen “op de eerste dag schiep…”. Er heeft daar zeker niemand gestaan met een toverstok.

Maar is er voor zo’n complexe systemen niet eerst een werkend plan nodig, waarna men kan starten met de benodigde voorwaarden en einddoel?

Stof om eens over na te denken.