Een kritisch aspect van Bijna Doodervaringen

Sceptici beweren dat de levensfilm die bij 1 op 4 Bijna Doodervaringen voorkomt, te wijten is aan een hersendeel waar alle herinneringen in bewaard worden. Ook beweren ze dat de Bijna Doodervaring veroorzaakt wordt door een zuurstoftekort dat optreedt tijdens het stervensproces. Anderen zeggen dat het hallucinaties zijn.

De levensfilm

Wat sceptici hier over het hoofd zien, is niet dat men zijn hele leven overziet, maar wel bijna uitsluitend alle aspecten die met morele kwesties te maken hebben. Aspecten die te maken hebben met goed en kwaad, speciaal die dingen die met gevoelens van liefde en haat te maken hebben. Zoals een getuige het uitdrukt: “Uw plechtige communie, die zul je niet zien, maar dat ge deugnieterij uitstak door bij uw moeder in het geniep aan de suikerpot te zitten, dat wel”.

Wie twijfelt aan deze dingen raad ik aan onze video’s die over dit onderwerp, met vele getuigenissen, eens nader te gaan bekijken. Ook vind je in de bibliotheek onder onze documenten een gans pak Bijna doodervaringen uit de eerste hand, getuigenissen van de betrokkenen zelf. Dus daarover is geen discussie meer mogelijk.

Als de levensfilm maar een reflectie is van herinneringen uit die hersenkwab; dan moeten de heren sceptici maar eens verklaren hoe het komt dat men dan vooral die herinneringen ziet en niet die van de “plechtige communie”. Een huwelijk kan wel, dit kan de mooiste dag zijn uit iemands leven en heeft uiteraard met liefde te maken.

Of zoals een andere getuigenis van een lid van een motorbende: “Je ziet alle gevolgen van je daden, ook degene die erachter komen, ik ben compleet veranderd”

De getuigenissen vermelden dan ook nog het feit, dat men naast de dingen die men goed of slecht deed, of de dingen die men uit liefde en haat deed, men ook nog de gevoelens en de gevolgen overziet van wat die daden bij een andere aanrichten. Waar zou dit in je hersenen verborgen kunnen zitten, het zijn immers je eigen gevoelens niet en bovendien zie je in de levensfilm gevolgen van bepaalde acties, die je nooit zou kunnen weten. Dus dit maak ik even hard.

Het zuurstofgebrek

Bijna Doodervaringen komen niet alleen in bijna doodsituaties voor. Ze worden soms ook bereikt via Yoga, meditatie, ademhalingstechnieken en dergelijke. Behalve bij de ademhalingstechnieken denk ik niet dat door yoga of meditatie een zuurstofgebrek in de hersenen ontstaat. Bovendien zijn er voldoende Bijna doodervaringen waarvan zo goed als zeker is, dat er helemaal geen sprake was van een zuurstofgebrek. Dus dit element is ook weerlegd.

Hallucinatie

Sommigen beweren dat deze Bijna Doodervaringen hallucinaties zijn. Inderdaad doet men proeven door mensen bemande machines die iemand blootstellen aan extreme zwaartekrachtvelden. Dit gebeurt vooral om de G-krachten te testen die de piloot nog net kan verdragen. Bijvoorbeeld een F-16 of een gelijkaardig toestel, kan gemakkelijk bochten maken die menselijke mogelijkheden te boven gaan en tijdens de bochten zwaartekrachtvelden kunnen doen ontstaan die inderdaad het bloed uit de hersenen doen afzakken. Het lijkt mij logisch dat dit tijdens een vlucht een levensgevaarlijke toestand van bewusteloosheid kan opwekken. Dus iedere piloot dient zijn grenzen te kennen. Bij proeven daarmee in een soort rondzwierende machine, ziet men de piloten dan ook bewusteloos vallen, uiteraard door zuurstofgebrek. Sommigen hebben een ervaring die gelijkt op een Bijna Doodervaring.

Toch vallen vele ervaringen nogal uit de toon. “Ik zag botsauto’s” is niet direct een bekende verklaring tegenover de altijd gelijkluidende Bijna Doodervaringen.

Misschien zijn deze ervaringen hallucinaties, of zelfs korte uittredingen. Uiteraard is het ook mogelijk dat iemand door dit zuurstoftekort inderdaad een Bijna Doodervaring krijgt.

Of dit nu hallucinaties zijn of niet, laat ik hier even terzijde omdat het minder belangrijk is. Het belangrijkste verschil met iemand met een Bijna Doodervaring is, dat in zo goed als alle gevallen van bijna doodervaring, dit het leven van de betrokkene voor de rest van zijn leven verandert. Geen enkele psychotherapie, ervaring of wat dan ook, doet een gelijkaardige verandering bij iemand ontstaan.

Ook gelooft de man van de botsauto’s nog steeds niet in een leven na de dood. (Zie de fragmenten op een van de video’s). Bij zo goed als iedereen met een echte Bijna Doodervaring is dit wel het geval. Zij weten dat ze letterlijk “dood” waren en weten zeker dat het niet gedaan is na dit leven.

Recent onderzoek toont nu ook aan dat BDE’s voorkomen tijdens een flatline, dus terwijl er GEEN hersenactiviteit is. In tegenstelling tot dromen, hallucinaties en dergelijke is er net in die gevallen een toegenomen hersenactiviteit.

Het zesde zintuig, waar te zoeken?

De telepathische gedachtenoverdracht bij de BDE

We kennen natuurlijk de vijf zintuigen uit onze ervaring. Tenzij iemand blind of doof is, twijfelt niemand aan het bestaan van 5 soorten waarnemingen die onze hersenen in een bepaald beeld of in een bepaalde conclusie over onze werkelijkheid omzetten. Door zien, horen, voelen, ruiken en smaken nemen we onze werkelijkheid waar.

Maar er is ook nog een ander; meer onbewust gevoel. Misschien ben je vanavond uitgenodigd voor een feestje bij goede vrienden, maar heb je toch niet veel zin om te gaan, alhoewel het bij je beste vrienden is en je wel eigenlijk geen reden hebt om geen zin te hebben. Je komt er aan en zonder dat iemand laat blijken dat er iets aan de hand is, voel je een bedrukte stemming die kunstig verborgen wordt gehouden. Je krijgt een stressgevoel maar je weet niet waar dat zou kunnen vandaan komen. Achteraf blijkt dat er inderdaad een gespannen sfeer hangt rond je gastheer of rond een kennis. Je had echter geen enkele reden om zoiets op voorhand aan te kunnen voelen. Iedereen kent, vermoed ik, wel zulke voorbeelden uit eigen ervaring.

We gaan een stap verder…

In de laboratoriums waar ze Gansfeldexperimenten doen, sluiten ze iemand bijna perfect af van iedere zintuiglijke prikkel. De persoon vertoeft in een geluidsdichte cabine, waar alleen een rood schemerlicht brandt, terwijl men nog halve pingpongballetjes op het oog heeft gevuld met watten en terwijl men een naar een ruis luistert die uit de koptelefoon komt. De laatste proeven worden zelfs soms gedaan in een cabine waar je ook nog in een op lichaamstemperatuur gebracht waterbad ligt zodanig dat je geen kou of warmte voelt. Meer nog, de vloeistof is verzwaard met zout zodanig dat je er gewichtloos in drijft. In deze toestand worden kunstmatig zo goed als alle zintuiglijke prikkels buiten gesloten. Daarna vraagt men een persoon naar zijn waarnemingen.

Omdat er geen zintuiglijke prikkels meer zijn, zouden er ook geen waarnemingen kunnen zijn. Toch worden alle indrukken, beelden en gevoelens van iemand daarna opgetekend en vergeleken met wat een “zender” die naar een video zat te kijken, denkend aan de man in de cabine, heeft waargenomen.

Vooral in deze situaties blijkt het dat het bevorderlijk is zintuiglijke prikkels buiten te sluiten om een nieuwe vorm van waarneming zichtbaar te maken, namelijk een waarneming die we telepathie noemen. Gevoelens, beelden, indrukken; wie heeft ze niet.

Hoewel iedereen gevoelens heeft die niet altijd aan de gekende zintuiglijke waarnemingsmogelijkheden zijn toe te schrijven, twijfelen sommigen nog steeds aan het bestaan ervan. Is het niet duidelijk genoeg waar te nemen dat iedereen die een beetje op zijn eigen gevoelens let, over een zesde zintuig, nl; “onbewuste gevoelens” beschikt?

Iedereen kan zelf de proef doen. Wie dat doet, moet alleen opletten voor het wegredeneren van deze gevoelens, waardoor ze ook vergeten worden.

Wie rekening houdt met wat hij ieder moment voelt en denkt en dat bewust bijhoudt en vergelijkt, zal merken dat zijn gevoelens het meestal bij het rechte eind hadden. Een andere bekende is “Waar het hart en het verstand in strijd ligt, wint het hart” waar het hart uiteraard staat voor “gevoelens”.

      Denis

© 2002 Aura-Oasis – Denis Dhondt