Een spiritistisch teken

van leven na de dood

Op deze site staan nog talrijke ouija-ervaringen en informatie.

Al jaren hadden we interesse voor parapsychologie en spiritisme. We slaagden erin om ook een kennis van ons te overtuigen met spiritisme. Vooral de huisvader was direkt te overtuigen bij het eerste experiment. Daarop volgde zijn oudste zoon, zijn jongste zoon en de moeder. De oudste zoon toonde er veel interesse voor. Samen met mij bereidde hij tweemaal een spreekbeurt voor die hij op school gaf. Op de eerste behaalde hij 30 op 30, wat gezien het gewaagde onderwerp een ongelooflijke score was. Ook de tweede spreekbeurt die over de rol van het bewustzijn in de fysica ging, behaalde een zeer hoge waardering. Hij kwam al eens langs met enkele vrienden die eveneens geïnteresseerd waren. Zo vulden we enkele avonden met ons favoriete gespreksonderwerp. De zoon was overtuigd, alhoewel hij eigenlijk nooit alleen experimenteerde zoals ik. Wij deden veel aan spiritisme, vooral met het Ouijabord en de planchette. Die oudste zoon had dus ook al enkele keren meegedaan.

Op een bepaald moment gebeurde er echter iets tragisch. Hij raakte betrokken in een verkeersongeval en na een week in kritieke toestand in het ziekenhuis verbleven te hebben, gebeurde het bijna onvermijdelijke en overleed hij aan de zware verwondingen. Daar ik bij de ouders nogal veel over de vloer kwam, beleefde ik de hele tragedie mee, en trachtte iedereen zo veel mogelijk steun aan elkaar te geven in deze harde situatie.

Het noodlot

Nu het onvermijdelijke gebeurd was, dacht ik bijna constant aan hem, en wist dat hij nu zou zijn overgegaan, wat voor hem, gezien zijn zware verwondingen de beste oplossing was, een mening die we eigenlijk samen deelden met de ouders.
Op een dag hoorde ik een duidelijk geluid dat van de kast moest komen, alsof er iemand de kastdeur opende en weer dicht deed. Daar ik dit geluid niet kon plaatsen en daar het mogelijk was gezien de toestand, dat hij ons een teken wou geven, antwoordde ik luidop met zijn naam.
Enkele dagen later, toen ik naar de slaapkamer ging, viel een boek vlak voor mijn voeten. Ik raapte het op, mij afvragend hoe dat nu kon. Ik legde dit boek op het nachtkastje waar meerdere boeken in een rek stonden. Toen enkele dagen opnieuw hetzelfde gebeurde, vroeg ik mij af of dit misschien een teken van hem kon zijn. Daarom vertelde ik dit aan mijn vrouw. Zij bleek zich al te hebben afgevraagd hoe haar boek, dat ze vlak voor het slapen leest, op het kastje kon komen. Dit kwam natuurlijk omdat ik het tweemaal had opgeraapt en dacht dat het van daar kwam. Haar boek lag echter volgens haar tweemaal op het vlakke gedeelte van de bedrand achter de hoofdkussens, dus kon het eigenlijk ook niet vanzelf voor mijn voeten op de vloer vallen omdat het dan op het bed zou vallen. Toen ik dit mijn vrouw vertelde, vroeg ze me of ik wel wist welke de titel van het boek was. Ik antwoordde ontkennend. Ze keek me indringend aan toen ze me vertelde dat het boek (van Agatha Christie) “Na de begrafenis” getiteld was. Het drong nu tot mij door dat dit een teken moest zijn van hem. We besloten om contakt met hem te zoeken door middel van het Ouijabord waarvan hij wist dat wij daarmee regelmatig bezig waren. De eerste weken na de begrafenis slaagden we er echter niet in om contakt met hem te krijgen. Wel antwoordde iemand anders spiritistisch dat hij er nog te geschokt voor was.

Contact

Op een dag bracht mijn vrouw bloemen bij zijn moeder om bij hem op het graf te plaatsen. Die avond probeerden we opnieuw Ouija te doen, zonder dit speciaal naar hem te richten. Omdat het al enkele maanden niet lukte om met hem contakt te krijgen, verwachtten we dit niet meer. De eerste zin die de planchette schreef was: “Aandenken graf”. Het bleek inderdaad van hem afkomstig te zijn. Uit ervaring vragen wij echter altijd een bewijs van identiteit omdat we weten dat ook andere geesten zich durven uitgeven voor een welbepaald iemand, dit om aan het woord te kunnen komen. Er werd een vreemd woord vernoemd via de planchette. Toen we vroegen wat het woord betekende antwoordde hij “naam”. Daarop vroegen we wie dit was, want we kenden de naam helemaal niet. Het antwoord dat volgde was “zal wel zien”. We gingen er verder van uit dat hij het inderdaad was en vroegen enkele zinnen voor zijn moeder, vader en broer te dicteren.
Daar zijn ouders wisten waarmee we regelmatig bezig waren, vroeg ik of zij een zekere “de naam” kenden. Het antwoord klonk bevestigend en lichtte toe dat het de naam was van zijn beste vriend waar hij veel mee optrok. Toen we de gegevens van de sessie aan hen vertoonden, bleken ook in de teksten voor moeder, vader, en broer zeer treffende boodschappen te zitten van psychologische problemen waar ze elk afzonderlijk op dat moment mee worstelden. Het geheel was zeer treffend en dit kon dus niet anders dan van hem zijn. Later deden we een nieuwe sessie samen met de moeder en opnieuw bewees hij zijn identiteit en bleek in staat nieuwe treffende zinnen te schrijven over onderwerpen waarvan wij niet op de hoogte waren.

Het was heel ontroerend en treffend dat hij in staat bleek, tenminste voor ons, te bewijzen dat hij voortbestond, alhoewel ik daar nooit aan getwijfeld heb. Ieder leeft nu in de overtuiging dat hij er nog werkelijk is en dat is toch wel een zeer ontroerend feit dat veel wonden heelt.

Het was duidelijk geen onderbewustzijn

Om redenen van privacy kan ik hier noch de letterlijke tekst, noch de namen geven. Geloof het of niet. Ik heb het beleefd en ik geloof dat de doorgekregen informatie van niemand anders, aanwezigen inbegrepen, afkomstig kon zijn. Dit is een van de weinige gevallen met het ouijabord waarin ik absoluut overtuigd geraakte dat noch verborgen herinneringen, noch onderbewustzijn, noch iets anders in het spel kon zijn. Ik was niet de enige, iedereen geraakte overtuigd. Er werd ook een zeer treffende boodschap naar zijn moeder toe gegeven die dan later letterlijk uitkwam.

Andere voorbeelden

Naam en adres onbekende

In een ander geval werd ons een naam en adres doorgegeven, inclusief geboortedatum en overlijdensdatum. Niemand die de persoon kende. We konden de informatie echter exact controleren. Dus gingen we op zoek. De achternaam klopte niet. Het was de naam van zijn vrouw die nu op het adres woonde. Alles was correct.

Te veel om toeval te zijn

Nog een ander geval kregen we een telefoonnummer door plus naam. Ook nog een hele boel andere informatie o.a. een nummerplaat die we toch wel onmogelijk konden kennen. Ook dit klopte precies. Je moet weten dat namen en nummers niet zo gemakkelijk gegeven worden, ze moeilijker doorkomen dan logischere woorden, en dat ze hun identiteit liever verborgen houden. Ondertussen werd ook een bandstem geregistreerd die de naam zegde. Het was een kortgeleden overleden kennis die ik slechts matig kende. Bovendien wist ik niet hoe zo’n jong persoon zou overleden zijn. Na voorzichtige navraag bleek alles te kloppen, inclusief de reden van overlijden. Het telefoonnummer moest ik gaan opzoeken, maar klopte op een cijfer na (kans van 1 op 10.000.000!). De typische stem werd duidelijk herkend als haar stem. Omdat het mogelijk is dat het telefoonnummer dat me niet bekend was mogelijk diep in mijn onderbewustzijn kon gekend zijn, en alle gegevens bekende feiten waren, vond ik dit geval persoonlijk een onvoldoende bewijs. De onderbewustzijnshypothese kon op basis van het ouijabord niet worden uitgesloten. Toch wijzen de bandstemmen er op dat alles correct is, maar dit is niet 100% meer na te gaan. Een kleine twijfel blijft hier dus bestaan.

Opgelet

Ik moet toegeven dat veel ouijasessies gewoon nonsens produceren. Niet dat er geen contact is, of dat er geen verklaring voor is, maar in de meeste gevallen klopt de informatie echter niet, of niet helemaal, of kan ze afkomstig zijn uit eigen onbewuste spiertrekkingen. In sommige gevallen die ik heb mogen ervaren kon dit worden uitgesloten. Uit ervaring weet ik dat het onderbewustzijn inderdaad minimaal storingen kan veroorzaken en zelfs kan doordringen als zijnde een entiteit die is overleden. Ook komt het veel voor dat op vraag naar iemand, zich iemand anders presenteert die dan niets lijkt te weten over de gevraagde persoon ook al is die informatie ons wel goed gekend! Enkele extreem overtuigende gevallen echter, zijn genoeg om te geloven dat overledenen om bepaalde redenen inderdaad kunnen contact maken. Althans voor wie ze heeft meegemaakt.

Velen betwisten dergelijke “hyphotheses”, maar hoe kan je nu bijvoorbeeld spiritisme beoordelen als je zelf de gave niet hebt. Hoe zou je er dan meer kunnen van weten?

Veelal gebeurden kort na de sessies eigenaardige psychokinetische verschijnselen. En geloof me (of als je het niet kunt, dan maar niet, het is mij om het even) ik maakte er enkele bizarre mee. Meer dan eens heb ik een nachtje wakker gelegen en dit was geen inbeelding. Bijvoorbeeld: Ik hoorde voetstappen de kamer binnen komen tot aan mijn kant van het bed. Ik sliep niet en was nog volledig wakker (toen ik dit hoorde zeker!). Plots voelde ik het deken optillen en werden de lakens van het bed afgetrokken naar de zijkant waar ik lag. Die lakens voelde ik zo over mijn lichaam glijden! Dat was een van de nachten dat ik maar besloot om een nachtje te waken en terug tv te gaan kijken. Hoewel ik al veel heb meegemaakt was ik echt zo onder de indruk dat ik er toch niet meer van durfde te gaan slapen…

      Denis

© 2001 Aura-Oasis – Denis Dhondt