Een experiment met hypnose

Regressie omwille van psychose

Deze ervaring van een beleving onder hypnose is me verteld en op papier gezet. Zowel reïncarnatie als xenoglossie – het spreken van een haar onbekende taal is erbij voorgekomen. Ze leidt aan psychose en heeft een entiteit. De hypnose was een poging om in contact te komen met de entiteit en deze te kunnen naar het licht brengen. Reïncarnatie, anderstaligheid.

Ann ligt op het bed van mijn moeder. Ik breng haar tot rust en geef haar suggesties om alle spanningen los te maken. Steeds dieper en dieper praat ik op haar in. Ze zakt dieper en dieper weg. Om zeker te zijn dat ze in een diepe hypnose wegzinkt blijf ik dit proces herhalen gedurende een half uur. Wanneer ik zeker van ben dat ze onder hypnose is begin ik met haar te praten. Ik vertel haar dat we alleen dingen doen die zij wilt. Er gebeurt niks tegen haar wil. Ze is er akkoord mee om terug te gaan naar een vorig leven. Ik vraag haar om contact te zoeken met haar onderbewuste. Ik vraag haar de poort van het onderbewuste te openen en terug te gaan naar een vorig leven. Ik zie haar lichaam opspannen en stevig een poort opentrekken. Naderhand vertelt ze me de details van wat ze zag op dat moment. Ze zag een stevige poort met doodshoofd op. Wanneer ze de poort opengetrokken heeft beland ze in de middeleeuwen. Ik schrijf vanaf dit moment enkele details op papier. Ik probeer uit deze notities het verhaal te reconstrueren.

We bevinden ons in het jaar 1559, Frankrijk, Bordeaux. Katrijn (Ann haar naam in die tijd) is de dochter van boer Staf, een arme boer omgeven door rijke mensen. De ouders van Katrijn waren getrouwd in de Ardennen, Katrijns moeder was Vlaams. Beide ouders beheersen zowel de Franse als de Nederlandse taal. Katrijn en haar ouders leefden op pachtgrond dat gelegen was aan een kasteel. Dit kasteel zou de naam “L’épisode du riche” gedragen hebben. Ze leefden hoofdzakelijk van brood en eieren. Wanneer het feest was aten ze pannenkoeken. De ouders van Katrijn voerden een stiekeme handel. Ze deden aan ruilhandel en ruilden zo eieren voor suikerbieten. De ouders wilden aan Katrijn niet vertellen dat ze in Bordeaux geboren was.

Ik breng Katrijn terug naar de leeftijd van 35 jaar. Katrijn heeft een zoon van 9 jaar oud. Katrijn was verkracht geweest in de schuur met Ralf, iemand van het kasteel waar de mensen van hoge adel leefden. Zo werd ze zwanger van Mathias. Ralf werd beschreven als een man met bruine lokken tot over de ogen en 5 cm tot over de ogen. Mathias werd omschreven als een jongen met ros haar en sproetjes. Hij had een gave. Hij kon dieren verstaan en praatte veel met een kat. Die had hij gekocht of gekregen op 8-jarige leeftijd. De kat was een lapjeskat, wit gespikkeld met zwart.

Bij de geboorte van Katrijn had boer Staf een appelboom gekocht en geplant in Bordeaux. Hij vertelde naderhand tegen Katrijn:

“Si tu es grande, les pommes surrondes toi et donne de l’eau. Si tu n’aime pas la nature, tu ne va pas trouvé vous même. Mais quand tu aime la nature, tu as une cœur heureuse… ”
Als je iemand groot bent, zullen de appels je omringen en voorzien van water. Als je de natuur niet respecteert zal je jezelf niet vinden. Als je van de natuur houdt, zal je een schitterend hart hebben …”

Mathias trok naar de stad. Eerst ging hij bij het postkantoor werken, naderhand ging hij voor dierenarts studeren. Hij slaagde voor 60% en kon eerst samenwerken met een andere dierenarts. Nadien nam hij de praktijk over.
Wanneer ik Katrijn terugbreng naar het moment van haar dood is ze 42 jaar oud. Katrijns ouders waren toen reeds overleden, het kind was het huis uit. Katrijn had, waarschijnlijk omdat haar zoon Mathias een bastaardkind was, hem nooit liefde gegeven en hem nooit geknuffeld. Op een bepaalde dag trok ze terug naar de appelboom en plaatste een ladder tegen de appelboom en klom enkele treden omhoog. Ze is toen van de ladder gevallen en van de kou en pijn gestorven. Niemand heeft haar toen gevonden. Katrijn heeft geleefd van 1539 tot 1581.

Nu breng ik Ann terug naar de periode tussen haar vorige leven en dit leven. Ann had heel die tijd opmerkelijk met een zachtere stem gesproken. Wanneer ik haar vroeg waarom er zoveel tijd was tussen de 2 incarnaties, kreeg ik te horen dat het antwoord op die vraag niet voor mij bestemd was. Dat waren mijn zaken niet. Over het leven na de dood kreeg ik dus geen informatie, over het vorige leven echter wel.

Stemmen in het hoofd

Aangezien Ann al lange tijd last had van negatieve stemmen in haar hoofd, wou ik hierover meer weten. Het vorige was eerder een experiment dan een operatie. Ann had al lang last van stemmen die zeiden:

“Ik ben de duivel, 666, ik ben de duivel, 666, …” Wanneer ze over straat liep en die stemmen hoorde bracht ze dit blijkbaar over op spelende kinderen, want ook die kinderen zeiden hetzelfde, waarna ze gestraft werden door hun ouders voor zulke demonische uitspraken. Ik vroeg Ann dus om contact te maken met die stem. Plots hoorde ik door de mond van Ann een stem die zei: “Moei u niet, moei u niet, …” Ik antwoordde: “Waarom zou ik me niet moeien? Ann is een lief meisje die niemand kwaad doet, dus waarom laat je haar niet gerust.” Toen antwoordde de entiteit: “Ann is onze uitverkorene, we willen haar offeren aan onze satan. We nemen haar mee naar het dom”. Toen werd ik kwaad en eiste van de entiteit om weg te gaan. Deze begon mij echter uit lachen, waarop ik een gebed begon. “Onze vader, die in de hemelen zijt ..” Ik wist niet anders wat te beginnen. De entiteit herhaalde me en zei: “Onze Satan die in het dom vertoefd, …”

Uiteindelijk heb ik Ann uit de hypnose gehaald, wat gelukkig zonder problemen gebeurde. Ik plaatste schaaltjes zout rond het bed en maakte een cirkel van witte kaarsen ter bescherming. Bovenaan de cirkel stonden 3 kaarsen op het hout van het bed. De volgende ochtend bleek de middelste kaars ongeveer een halve centimeter in het hout gebrand te zijn, terwijl er met de andere kaarsen, die eveneens op het hout stonden, niks gebeurd was.

Exorcisme

Uiteindelijk zijn we naar Averbode gegaan naar pater Marc Fierens voor een exorcisme, omdat Ann nog regelmatig last had van stemmen. In Averbode zelf hoorde ook ik stemmen. Een stem zei me: “Laat Ann vallen en kom bij ons”. Ik negeerde de stem, en we woonden eerst een mis bij. Tijdens die mis stroomden er negatieve gedachten over de paters die de mis uitvoerden bij me binnen. Ik voelde me als het ware zelf een beetje bezeten. Na het exorcisme hebben we geen last meer gehad van die demonische stem.

Soms hoort mijn vriendin nog stemmen van entiteiten maar meestal negeren we die gewoon en vragen we hen om naar het licht te gaan, wat blijkbaar niet zo simpel is voor een entiteit.

      K ref 121003

      Denis

© 2005 Aura-Oasis – Denis Dhondt