Bestaat de dood?

of is de dood het einde?

Er zijn sterke aanwijzingen voor een leven na de dood. Er zijn immers soms communicaties mogelijk met overleden personen die voldoende bewijskrachtig zijn om er niet meer aan te twijfelen. Ik heb enkele zeer sterke spiritistische communicaties meegemaakt waarbij zaken werden meegedeeld door de overledene die niemand van de deelnemers van de seance kon weten. Dit omvatte onder andere zeer precieze gegevens, zoals een gsm-nummer van een wereldberoemde Belg. Toen dit nummer werd opgebeld om te verifiëren, was de eerste vraag: “Hoe kom je aan mijn gsm-nummer?” Uiteraard zou hij dit nummer niet publiekelijk bekendmaken, omdat hij anders geen rust zou hebben. Bovendien werden er talrijke andere persoonlijke gegevens meegedeeld die bekend waren tussen de overleden beroemde Vlaming en de opgebelde. Het betrof dus twee beroemde Vlamingen die elkaar kenden.

Ik had de seance zelf geleid en niemand wist wie zou doorkomen. Zelf wist ik van deze overledene alleen waarvoor hij beroemd was geworden en verder niets, omdat het onderwerp me nooit had geïnteresseerd. Dat het doorgekomen gsm-nummer klopte tot in detail en zonder foutje, kan onmogelijk toeval zijn. Het ging immers om een privénummer, waardoor het uitgesloten was dat iemand anders dit nummer kende. Zo’n nummer bestaat uit 11 cijfers, waardoor het vrijwel onmogelijk als toeval kan worden verklaard.

Een ander geval betrof een vader die zijn dochter op jonge leeftijd had verloren aan kanker. Toen ze doorkwam, wilde ze graag dat haar vader opnieuw contact opnam met zijn zoon, waarmee hij al zeker tien jaar in onvrede leefde en waarvan hij niet eens meer wist waar hij woonde. Ze vertelde de naam van een dorp dat niemand kende, evenals een vreemde straatnaam die waarschijnlijk uniek was. Ook het huisnummer werd meegedeeld. Niemand van ons had ooit van zo’n dorp of straatnaam gehoord.

De dochter zei ook dat hij grootvader zou worden van een meisje met een naam die ons onbekend was en die onmogelijk leek in België. Het kon een onbekende Oosterse naam zijn of een naam uit een ander land met een ongebruikelijke taal, zoals Japans. We konden het niet geloven en achtten het adres erg onwaarschijnlijk. Er komen immers gemakkelijk spellingfouten voor of entiteiten proberen zich voor te doen als een geaccepteerde persoon in de kring, waarbij ze liegen omdat ze niet weten wat ze zouden moeten weten als ze werkelijk die persoon waren.

Ook de vader en moeder wisten niet waar de zoon verbleef en waar hij momenteel kon wonen, aangezien het erg lang geleden was dat ze iets van hem hadden gehoord. Maar alles bleek juist: het dorp en het adres bestonden. Ook andere gegevens bleken correct, inclusief de geboorte van een dochter met die ongelooflijk complexe naam. De vader reed ernaartoe en ze herstelden het contact.

Er werden dus details onthuld die enkel de persoon in kwestie kon weten. De naam van de kleindochter die geboren zou worden, kon niemand weten, behalve misschien de ouders zelf (zes maanden op voorhand?).

Deze en enkele andere gevallen bleken dus na hun dood overtuigend te zijn gecontacteerd. Bij de beroemde Vlaming kwamen zelfs feiten aan het licht die door ons eerst verkeerd beoordeeld waren door het onderzoek naar de doodsoorzaak in de media. De list die hem het leven had gekost was toen nog niet bekend. Het bleek een bekende oplichtingstruc te zijn die soms fout kan gaan, en op die manier was hij ook overleden.

Ik heb deze paranormale communicaties meegemaakt en zelf geleid, samen met deelnemers aan de seance. Iemand anders kan ik er echter niet mee overtuigen en ik kan dit ook niet in een laboratorium nadoen, want zo’n vloed van correcte gegevens die niemand kon weten en die ook niet te raden zijn, komt zelden voor. Het is onmogelijk om op voorhand te zeggen of zoiets zal slagen of niet. Vaak gaat het alleen nog om eenvoudige gegevens die de vergelijking met bovenstaande gevallen zeker niet kunnen doorstaan. Het moet immers een situatie zijn die niemand kan kennen en die ook nog niet bekend is aan anderen. Zo wist niemand van de deelnemers bijvoorbeeld van de contacten die de twee bekende Vlamingen tijdens hun leven hadden gehad.

Sceptici kan je hiermee niet overtuigen, zoals we zagen in het zesde zintuig en vooral “plaats delict”. Daar kwamen bij sommigen verrassend correcte dingen door, maar geen enkele scepticus aanvaardde dit. Ze veroordeelden het al voordat het op tv kwam. Voor hen kan het immers niet anders dan dat er vals gespeeld moet zijn; het paranormale bestaat immers niet.

En wat dan met de beloofde prijs om aan sceptici iets paranormaals te bewijzen? Zij pronken met het feit dat nog niemand deze prijs heeft gewonnen die zij al lang aanbieden voor iedereen die iets paranormaals kan bewijzen. De proeven die ze doen zijn echter niet correct; het moet immers op hun manier gebeuren en keer op keer foutloos. Men blijft doorgaan totdat er een fout is, want men moet bij elke proef slagen. Eén foutje is voldoende om je als nep te beoordelen. Alleen de geruchten van het falen om het op die manier te bewijzen zullen verspreid worden, maar eigenlijk is slagen op voorhand onmogelijk gemaakt. Dan pronken ze met het feit dat nog niemand geslaagd is te bewijzen wat ze dus ook nooit zullen willen aanvaarden.

Zo’n proef werd bijvoorbeeld gedaan voor een documentaire over het Russische paranormale meisje Natasha Demkina, die perfect ziektes kon duiden bij personen waar dat niet aan te zien was. Je hoeft geen kenner te zijn om te zien hoe ze slechts één foutje maakte en daartoe door de sceptici werd verleid omdat men haar ernstig deed twijfelen, waardoor ze haar antwoord op het laatste moment had veranderd. Die ene fout was voor hen voldoende om een reden te hebben dat het niet geslaagd was, terwijl men zogezegd alleen boven het gemiddelde moet scoren. Dit gemiddelde moet dan wel in elke proef gehaald worden, en dat ligt al ver boven het gemiddelde. Bovendien was hun gemiddelde per proef 80% in plaats van 50%. Ik heb dit op dvd en het is gewoon schandalig hoe de hele proef een doorgestoken kaart blijkt te zijn. Wees gerust, hun geld staat veilig. Geen enkele goede paragnost waagt zich hieraan omdat je op voorhand weet dat ze je gaan afkraken. Een andere mogelijkheid is er volgens mij niet.

En betreft het leven na de dood

Voor mij en voor de deelnemers was dit zeer overtuigend. Er is ongetwijfeld nog een bestaan na dit leven, anders waren deze en andere zaken die ik heb mogen ervaren nooit te verklaren. Je mag natuurlijk altijd proberen om het gsm-nummer van een bekende Vlaming te raden, of de zeer ongewone naam die men een kind gaat geven dat nog moet geboren worden. Wie dit keer op keer op een gewone manier en zonder goocheltrucs of voorkennis kan, mag van mij dan beweren dat dit allemaal toeval is, al zal dit mijn overtuiging omtrent het paranormale niet meer veranderen. Dit kan immers geen toeval zijn.

      Denis

© 2014 Aura-Oasis – Denis Dhondt