Sceptici

Wat drijft sceptici?

Veel mensen die zich uitgeven voor sceptici zijn in werkelijkheid gewoon debunkers. Ze staan niet open voor het paranormale of spirituele, maar zijn erop gebrand het tot op de grond af te breken, ongeacht of het waar is of niet. Ze mengen zich zelfs in allerlei kringen van het paranormale en spirituele, bijvoorbeeld door zelf parapsychologie te gaan studeren en daarna autoriteit af te dwingen. Uiteraard mengen ze zich ook in fora. Dit is niet alleen om de strijd aan te gaan, maar vooral ook om hun agressie te koelen door zoveel mogelijk verwarring en waardeloosheid te veroorzaken. Ze laten ieder topic ontaarden en maken zo het forum waardeloos, tot iedereen er wegvlucht.

Agressie en onbegrip

Veel heeft te maken met “het niet kunnen geloven” en “welke zieke geest ben jij dat je zo kunt redeneren”. Ze hebben een onnatuurlijke agressie tegen “de believers”. Tegen religieuze gelovigen hebben ze niets; dat is iets anders en moet ongemoeid worden gelaten. Gelovigen in het paranormale moeten echter als onkruid uitgeroeid worden, want het is vrij besmettelijk. Als ze ergens worden gevraagd om ook hun mening te geven, sturen ze aan op discussie terwijl zij met een glimlach op hun gezicht blijven om hun goede indruk te behouden, terwijl de ander rood aanloopt. Hoe meer men immers probeert te bewijzen, hoe meer men zou moeten bewijzen.

Geloof in het leven na de dood

In de praktijk geloven meer mensen wel dan niet in een “leven na de dood”. Alleen geven ze dat niet openlijk toe. Zo stoppen ze met praten tegen de foto van hun overledene zodra iemand in de buurt komt. Je kunt nooit winnen, want ieder heeft zijn eigen waarheid. Je kunt dus ook nooit ongelijk krijgen. Zelf ben ik verschillende keren gevraagd voor tv, maar ik ben er de man niet voor. Ik weiger ook tegenover sceptici te zitten die hun autoriteit opeisen.

Geschiedenis van sceptici

In het verleden hebben ze veel werkelijke zaken tot charlatanerie en fraude benoemd. Vaak veroorzaakten ze die redenen zelf. Ze pakken bijvoorbeeld graag uit met de fraude van de familie Fox. Maar 52 jaar later werd hun gelijk toch bewezen; het was wel degelijk allemaal echt geweest, het kon niet anders. Anders zouden ze na hun dood nog een lijk en marskramergerief moeten begraven hebben tussen een valse wand in de kelder (zie artikel “Fox klopgeesten New York 1848”). Ondanks dat dit allemaal bekend is, blijven ze vasthouden aan de fraudeversie. Hiermee benoemen ze meteen alle opvolgers tot fraudeurs, wat zeker niet waar is.

Weinig vervalsingen

In de praktijk zijn er in die sector heel weinig vervalsingen, omdat dit moeilijk te faken is. Men kan wel goocheltrucs doen om iets te suggereren, maar men kan de verrassende gegevens niet nadoen die op die manier de voortbestaanden overtuigden.

Cruciaal belang van klopgeestfenomenen

Voor sceptici is de kwestie van de klopgeestfenomenen en de communicatiemogelijkheden die daarop zijn ontdekt van cruciaal belang. Als ze immers gewoon de juiste feiten zouden toegeven, dan betekent het onverwijld en onontkoombaar dat het “leven na de dood”, “spiritisme” en daarmee de rest van het paranormale wel MOET waar zijn. Het kan dan immers niet anders. Toch zijn de feiten intussen bewezen, maar dat verzwijgen ze. Dit illustreert hoe ze zijn. Ook voor ons is de Fox-kwestie heel belangrijk, want dat betekent dat het paranormale bestaat en niet kan worden ontkend.

      Denis