Elektronische detectie van geesten
De REMPOD
Een REM-pod is een elektronisch toestel dat reageert als iets heel dichtbij in de buurt van de zenderantenne komt. De antenne zendt een signaal uit en meet tegelijkertijd op een ander ingebouwd systeem de beïnvloeding van het veld en geeft dan licht en geluidsignalen.
De vele videoseries over ghosthunting hebben tenminste apparatuur opgeleverd waarmee men in staat is te communiceren met aanwezigheden.
De REM-pod blijkt buitengewoon bruikbaar door een geest om te antwoorden op vragen. Zo kan met antwoorden met een of meerdere signalen voor ja of nee.
Er zijn nog toestellen gevonden sedert het eerste gebruik van de magnetometer (William Roll). Zo werd de K2 meter erg populair en kon men daar soms mee communiceren.
De REM-pod blijkt ook wel een echte doorbraak te zijn maar de gevoeligheid kan in de toekomst nog verbeterd worden.
Betreft het feit dat de rationele mens heden meer aandacht begint te krijgen voor het onderwerp komt vooral omdat het vroeger vooral de aandacht genoot van de wetenschap en voorname personen. De gewone man had zeker de middelen niet om zich die kennis eigen te maken. Bij het gewone volk bleef het bij de waarzegster op de kermis en bij fictieve vertellingen rond de haard voor het slapen gaan. Er waren geen tv-uitzendingen.
De kennis van alles wat rond leven na de dood draait, in welke vorm dan ook, komt vooral uit de archieven van de SPR en hun publicaties. Daar zijn zeer serieuze studies en ervaringen opgeslagen met besluiten die tot hiertoe nog niet aangepast hoefden te worden. Ik heb er massa’s van en ben ook lid van de SPR.
Betreft apparatuur die men ontwikkelde probeerde Edison al om met de doden te communiceren met zijn grammofoon die bestond uit een rol met waslaag waar de groeven voor opname in gesneden werden en afgelezen werden voor weergave.
Ook Marconi probeerde de doden te bereiken via zijn uitvinding, de radio.
Daarna ging het wel snel naar de bandrecorder. In de jaren 50 ontdekte Jürgenson stemmen op zijn natuuropnames en samen met Raudive werden er onderzoekingen op gedaan. Bandstemmen was een feit en ik herinner me de krantenkop nog die daar later publiek nieuws van maakte.
De eerste metingen van Elektromagnetische activiteit bij geestfenomenen werden gedaan door William Roll die meerdere apparatuur testte. De “magnetometer” (EMF of Gaussmeter) bleek iets te registreren en in die tijd nam men ook nog aan dat het paranormale zich ook moest bedienen van een soort elektromagnetische golven zoals tussen zender en radio.
Daarna is zowel EVP als EMF alleen verbeterd. Er zijn vooral naar variaties in de methodes gezocht. Zo ontstond ook de “ghostbox”. (White noise is ook gebaseerd op het voorkomen van stemmen tussen zenders in)
De REM-pod is echter wel een belangrijke wijziging omdat deze de invloed meet die een aanwezigheid uitoefent op een uitgezonden antennesignaal.
Ik denk dat we ook een FM-radio zouden kunnen gebruiken die afgestemd is op een zender waarvan de ontvangst erg moeilijk is. Je zal dan namelijk merken dat je lichaam invloed uitoefent op de sterkte en kwaliteit van de ontvangst. Misschien ontvang je de zender alleen als je dichtbij de antenne komt. Zo werkt de REM-pod maar wel met eigen geproduceerde zendergolf en met alarm door geluid en lichtjes.
Eigenlijk is alles achteruit gegaan want terwijl men nu enkel een dolende aanwezigheid probeert te detecteren, had men er vroege hele gesprekken mee.
Er zijn nog betere technische systemen zoals een matrix van EMF meters in een ruimte. Die zijn met een computer verbonden die de ruimte in kaart brengt en waar je de EMF dus kan situeren en kan volgen bij verplaatsing.
Helaas vereist dit een hele investering. Het werkt wel heel goed. Bij alles geldt echter dat er natuurlijk een geest dient te zijn.
Denis
© 2014 Aura-Oasis – Denis Dhondt