Elektronische detectie van geesten
De REMPOD
Een REM-pod is een elektronisch toestel dat reageert wanneer iets heel dichtbij in de buurt van de zenderantenne komt. De antenne zendt een signaal uit en meet tegelijkertijd op een ander ingebouwd systeem de beïnvloeding van het veld, waarna het licht- en geluidsignalen geeft.
De vele videoseries over ghosthunting hebben tenminste apparatuur opgeleverd waarmee men in staat is te communiceren met aanwezigheden.
De REM-pod blijkt buitengewoon bruikbaar te zijn voor een geest om te antwoorden op vragen. Zo kan men antwoorden met een of meerdere signalen voor ja of nee. Er zijn nog andere toestellen gevonden sinds het eerste gebruik van de magnetometer (William Roll). De K2 meter werd bijvoorbeeld erg populair en kon soms worden gebruikt om mee te communiceren.
De REM-pod blijkt een echte doorbraak te zijn, maar de gevoeligheid kan in de toekomst nog verbeterd worden.
De reden dat de rationele mens tegenwoordig meer aandacht begint te krijgen voor het onderwerp, is vooral omdat het vroeger de aandacht genoot van de wetenschap en voorname personen. De gewone man had zeker de middelen niet om zich die kennis eigen te maken. Voor het gewone volk bleef het bij de waarzegster op de kermis en fictieve vertellingen rond de haard voor het slapen gaan. Er waren geen tv-uitzendingen.
De kennis van alles wat rond leven na de dood draait, in welke vorm dan ook, komt vooral uit de archieven van de SPR en hun publicaties. Daar zijn zeer serieuze studies en ervaringen opgeslagen met besluiten die tot nu toe nog niet aangepast hoefden te worden. Ik heb er massa’s van en ben ook lid van de SPR.
Betreffende apparatuur die men ontwikkelde: Edison probeerde al om met de doden te communiceren met zijn grammofoon, die bestond uit een rol met waslaag waarin de groeven voor opname werden gesneden en vervolgens werden afgelezen voor weergave. Ook Marconi probeerde de doden te bereiken via zijn uitvinding, de radio. Daarna ging het snel richting de bandrecorder. In de jaren 50 ontdekte Jürgenson stemmen op zijn natuuropnames en samen met Raudive deed hij onderzoek. Bandstemmen was een feit en ik herinner me nog de krantenkop die daar later publiek nieuws van maakte.
De eerste metingen van elektromagnetische activiteit bij geestfenomenen werden gedaan door William Roll, die meerdere apparaten testte. De “magnetometer” (EMF of Gaussmeter) bleek iets te registreren en in die tijd nam men aan dat het paranormale zich moest bedienen van een soort elektromagnetische golven, zoals tussen een zender en radio.
Zowel EVP als EMF zijn sindsdien alleen maar verbeterd. Er zijn vooral variaties in de methodes gezocht. Zo ontstond ook de “ghostbox”. (White noise is ook gebaseerd op het voorkomen van stemmen tussen zenders in.)
De REM-pod is echter een belangrijke ontwikkeling, omdat deze de invloed meet die een aanwezigheid uitoefent op een uitgezonden antennesignaal. Ik denk dat we ook een FM-radio zouden kunnen gebruiken die is afgestemd op een zender waarvan de ontvangst moeilijk is. Je zult dan namelijk merken dat je lichaam invloed uitoefent op de sterkte en kwaliteit van de ontvangst. Misschien ontvang je de zender alleen als je dichtbij de antenne komt. Zo werkt de REM-pod, maar dan met een zelf geproduceerde zendergolf en met alarm door geluid en lichtjes.
Eigenlijk is alles achteruit gegaan; terwijl men nu enkel een dolende aanwezigheid probeert te detecteren, voerde men vroeger hele gesprekken.
Er zijn nog betere technische systemen, zoals een matrix van EMF-meters in een ruimte. Deze zijn verbonden met een computer die de ruimte in kaart brengt, waardoor je de EMF kunt situeren en volgen bij verplaatsing. Helaas vereist dit een hele investering, maar het werkt wel heel goed. Bij alles geldt echter dat er natuurlijk een geest aanwezig moet zijn.
Heden, 2025 gebruik ik echter vooral een recordertje waarmee ik in stilte opneem terwijl ik tegen een mogelijke aanwezige geest praat. Dit levert me een pak stemmen op die duidelijk ingaan op wat ik zeg. Dit vind ik het enige zekerheidsbewijs. Je hoort bovendien zijn stem en soms wie hij is (bv familie, vroegere bewoner, andere) en waarom hij niet naar het Licht wilde gaan.
Denis
© 2014 Aura-Oasis – Denis Dhondt