Collectief dromen

Dezelfde droom gehad als je partner?

Droomonderzoek

Collectieve dromen

Modern droomonderzoek brengt meer en meer wetenschappelijke feiten aan het licht die men tevens gerust paranormaal mag noemen. Een van deze “rare feiten” is de ontdekking dat indien twee personen mekaar ontmoeten in een droom, ze beiden dezelfde droom delen.

Dezelfde droom gedroomd als je partner?

Jarenlange onderzoekingen in het Stanford Dream Research Center en andere droomlaboratoria en Universitair onderzoek heeft een 10-tal jaar terug een vreemde ontdekking gedaan. Dat dit pas nu algemeen in de bekendheid begint te raken, komt vooral door het feit, dat als de wetenschap iets ontdekt, ze daar eerst jarenlang proeven mee doet op gemeenschappelijk vlak, vooraleer zij zich over iets uitspreekt. Pas als meerdere onderzoekingen hetzelfde bevestigen, en onderzoekingen in andere centra tot dezelfde conclusie komen, spreekt men van een ontdekking.

Een van de vreemde fenomenen was dat men bij het controleren van de droominhouden van een proefpersoon die over een andere proefpersoon gedroomd had, merkte dat die andere dezelfde droom had gehad. Toen ze deze persoon naar de inhoud van zijn droom vroegen, bleek dat ze elkaar inderdaad ontmoet hadden in dezelfde droom en dan verder hetzelfde scenario beleefd hebben. Daarmee komt naast bijv. de Dunne-effecten (Dromen met een voorspellende inhoud) die reeds langer gekend zijn (begin 1900), een nieuw fenomeen erbij, mekaar ontmoeten in dezelfde droom en hetzelfde scenario beleven.

Verwonder je er dus nooit over als je iemand verteld dat je over hem/haar gedroomd hebt, deze beweert hetzelfde gedroomd te hebben en je weet te zeggen wat er verder gebeurde. Dit fenomeen komt in de realiteit werkelijk voor.

Telepathie of een astrale droomsfeer?

Paranormaal gezien kan men dit fenomeen op twee manieren verklaren:

1. Of er is sprake van telepathie tussen twee dromers die mekaar beïnvloeden.
2. Of men droomt in een astrale sfeer die echt bestaat en waar men mekaar ontmoet.

Algemeen is reeds wetenschappelijk aangetoond dat telepathie bestaat; ook al durven velen zich daar niet over uitspreken. Dus is dit de eenvoudigste verklaring. De eenvoudigste verklaring verkrijgt altijd voorkeur boven andere en men heeft geen duidelijke reden waarom men naar de tweede verklaring zou gaan.

Het is immers reeds langer bekend dat telepathie tussen een zender, die naar een film of schilderij kijkt, de emotionele inhoud kan doorgeven aan iemand die droomt, als de zender ondertussen gewoon aan de dromer denkt. Daarvoor zijn al spectaculaire bewijzen geleverd.

Telepathie in dromen is dan ook vele keren betrouwbaarder dan telepathie tijdens het waakbewustzijn, omdat het bewustzijn de indrukken niet vertroebelt.

Het zojuist besproken Dunne-effect is ook al lang aangetoond, door het zorgvuldig bijhouden van droomdagboeken, voornamelijk van liefst lucide dromers. Men werkt daarmee namelijk liever dan met dromers die zich hun droom niet herinneren. Lucide dromers dromen niet alleen bewust, ze hebben ook een zeer duidelijke herinnering aan hun droom. Bovendien zijn ze ideaal voor het droomonderzoek, omdat ze in staat zijn hun droominhoud te veranderen; iets wat wel van pas kan komen als men dromen onderzoekt.

Een ganse collectie “droomfenomenen”

Naast deze feiten is het ook al bekend dat datgene waarover iemand droomt bepaald kan worden op de manier waarop men hem wakker maakt. Nu moet je wel goed weten dat een droom zo ongeveer 10 tot 30 minuten duurt. (Vroeger dacht men: slechts enkele seconden, wat wordt tegengesproken door metingen met de moderne EEG apparatuur en de REM-registratie van de oogbewegingen (de ogen draaien mee met de kijkrichting in de droom).

Dit wil zeggen dat als men een proef doet om iemand op een bepaalde andere manier wakker te maken dan gewoonlijk, men de inhoud van zijn urenlange, mogelijk dagenlange droominhoud (de tijd die men zou nodig hebben om zijn droom in werkelijke tijd te beleven), plots kan veranderen zodanig dat die iets heeft gedroomd wat met de manier waarop hij wakker wordt gemaakt samenvalt. Omdat dit moeilijk is, verduidelijk ik dit met een waar gebeurd voorbeeld:
Men ziet op de Eeg-monitor dat iemand begint te dromen, daarna nemen de oogbewegingen wel wat af, maar ziet men des te duidelijker de hersenactiviteit van de droom. Voordat de persoon terug naar gewone onbewuste slaap overgaat, wekt men deze (dus vooraleer hij 10 tot 15 minuten droomt). Wie tijdens zijn droom gewekt wordt, herinnert zich zijn droom. In dit geval heeft men de persoon gewekt door hem met een fel licht in de ogen te schijnen. Men registreerde de volgende droominhoud:
Ik moest terug in dienst bij de luchtmacht omdat ik werd opgeroepen als piloot om een opdracht te doen in een militair actieve zone. Dus kreeg ik mijn instructies en werden de plannen uitgelegd. Ik moest ‘s nachts boven een gebied een vlucht maken waarbij ik best niet werd opgemerkt door de militaire macht van het doelgebied. Terwijl ik boven het gebied vloog, kwam ik echter plots in een zoeklicht terecht, waardoor ik betrapt werd. (Dat licht bleek de felle lamp te zijn)

Niet alleen deze droominhoud blijkt geschapen te zijn door de manier waarop men iemand wakker maakte, maar ook andere dromen gaven blijk terug te kunnen gaan in het verleden om de droom een zodanige vorm te geven dat deze met het wekkend fenomeen samenvalt. Bijvoorbeeld: men zou iemand kunnen wekken met het geluid van een kind dat om hulp schreeuwt…Of zoals ik persoonlijk beleefde:
Droom: Ik zag dat er een bank werd overvallen door gemaskerde gangsters. Die hadden echter gezien dat ik hun gezicht had gezien. Daarom zaten ze me achterna, omdat ik hen mogelijk zou kunnen herkennen. Ik besefte dit goed en vluchtte. Ze bleven echter achtervolgen, terwijl ik liep zo hard ik kon. Straat in en straat uit, tot ik op een bepaald moment in een steeg terechtkom die eindigt op een hoge muur. Ik kon niet weg. Ik zag toen een van de gangsters zijn wapen op me richten en schieten. Ik werd wakker van het schot. (Het hele verhaal zou zeker 20 minuten vragen om alles in de realiteit te beleven.)

Er was een boek van de kast gevallen dat met een plof op de houten vloer terecht was gekomen, iets wat zeker als een schot klinkt.

1. Of – ik had nu gedroomd naar het schotgeluid (het gevallen boek) waardoor ik wakker schrok, en waardoor mijn droominhoud een verhaal had opgebouwd dat terugkeerde tot in het verleden, met andere woorden de oorzaak: de overval
2. Of – ik schrok zo erg van de nachtmerrie-achtige droom, doordat men mij eigenlijk vermoordde, dat ik een psychokinetisch effect veroorzaakte waardoor het boek was gevallen. Hoe kan dat boek eigenlijk anders zomaar zonder aanwijsbare reden van de kast vallen?

Bekende paranormale droomfenomenen

Nota: sommige komen ook voor bij coma, verdoving, uittreding, hypnose of trance en zijn dus soms ook kunstmatig op te wekken.

• Lucide dromen: zich ervan bewust zijn dat je droomt en de inhoud dus creatief binnen bepaalde beperkingen kunnen wijzigen. Ook “vals ontwaken”, dromen dat men opstaat.
• Etherische projectie: zeer nauw verwant met lucide dromen, behalve dan dat men alleen een toestand waarneemt op een andere plaats (ook soms een andere tijd) die in de realiteit werkelijk zo is gebeurd (een uittreding op fysiek vlak; dus geen astrale sferen wat ook voorkomt, maar zeer moeilijk controleerbaar is).
• Dunne-effecten: de dromen hebben inhouden die de komende dagen, maanden, uitkomen. Soms zijn deze in een symbolische vorm gegoten.
• Telepathie: Iemand denkt aan een andere met een bepaalde emotie, de andere droomt over zaken die zeer sterke gelijkenissen vertonen met datgene wat de andere meemaakt of waarneemt. Meestal is dit ook een emotionele verwante.
• Gemeenschappelijke dromen, zoals zonet uitgelegd
• Spiritistische dromen: een stervende komt afscheid nemen van de dromer. Meestal is het de persoon die de droom heeft, niet bekend dat de persoon net overleden is.
• Psychokinetische effecten (vooral bij diepe trance en hypnose) die samenvallen met de droominhoud. (Zo ontdekte Jung de Synchroniciteit: een persoon vertelde over een Frisbee, een zeldzaam soort kever, en terstond kwam er een binnen gevlogen. Later deden dergelijke synchroniciteiten zich nog voor. (Ook gelijkend op een basistheorie van magie), vandaar dat Jung een verband zag.

      Denis

© 2002 Aura-Oasis – Denis Dhondt