Het levensoverzicht bij het sterven.

De zin van het leven

Wat kan je me laten zien van je leven?

Eens iemand overleden is en door de tunnel bij het wezen van licht is gekomen, vraagt die aanwezigheid: “Wat kan je me laten zien dat je gedaan hebt met je leven?”. Deze typische woorden die zo veelvuldig voorkomen in diverse BDE’s, starten het overdenken van het leven, waarbij men plots het hele leven gaat overzien; de zogenaamde “levensfilm”.

De terugblik op het leven in de BDE.

Het levensoverzicht van iemand die een bijna-doodervaring (BDE) heeft gehad heeft hen vaak zo diep geraakt, dat ze er wel melding kunnen van maken maar geen details geven. Misschien hebben ze er ook de woorden niet voor. In ieder geval probeer ik hier een onpersoonlijke, globale indruk te geven van hoe het gaat en wat er belangrijk lijkt te zijn in het leven.

Het valt vooral op dat de levensfilm wordt gezien alsof je alles opnieuw beleeft, in een driedimensionale beschouwing, waarbij je zelf toeschouwer bent en naar jezelf terugkijkt. Dit gebeurt blijkbaar niet noodzakelijk in chronologische volgorde. Het enige dat echt verschilt met de gevoelens die je tijdens je leven hebt, is dat je nu ook de gevoelens van de ander voelt. Als je bijvoorbeeld iemand spottend kwetst, probeert de ander dat pijnlijke gevoel misschien te verbergen.

Maar bij de terugblik tijdens de BDE voel je dus wel degelijk de pijn die je de ander hebt aangedaan. Deze gevoelens ervaar je samen met de werkelijke gevoelens die je had en die tot die handeling leidden. Dit blijkt zeer indrukwekkend en pijnlijk te zijn. Niet het wezen dat naast je meekijkt beoordeelt je, maar je beoordeelt jezelf door je diepste gevoel. Het wezen dat als God wordt herkend, vindt je daad alleen maar spijtig, maar begrijpt je en laat je met medelijden voelen dat je er ook van hebt geleerd. Telkens wanneer je iets liefs hebt gedaan, iets dat je deed omdat je dat echt wilde en niet omwille van mogelijke persoonlijke voordelen, lijkt het wezen hier blij mee te zijn. Bij alles straalt God je in ieder geval liefde en mededogen toe, wat je ook hebt misdaan. Ook dit maakt een zeer diepe, emotioneel aangrijpende indruk.

God straalt onvoorwaardelijke liefde naar je uit. Het blijken vooral de daden te zijn die je zelf deed uit werkelijke onvoorwaardelijke liefde (dus niet omdat je je verplicht voelde of omdat je er persoonlijk voordeel van verwachtte) die belangrijk blijken te zijn.

Wat hieruit eveneens duidelijk naar voren komt, is dat je inziet dat je schijnheilige gevoelens niet meer kunt verbergen. Je voelt als een ander je schijnbaar eer heeft betoond, maar je weet dan ook zeker dat die ander bij het overzicht van zijn levensfilm jouw schijnheiligheid ook zal kunnen voelen. Dus niets blijft verborgen. Alles komt hier eerlijk aan het licht en iedereen zal dit weten. Dit laatste is hier misschien wat moeilijker uit te leggen en biedt meer stof voor een artikel op zich. Voor wie de holistische levensvisie kent, zal dit wel een en ander duidelijk maken.

De twee te leren lessen.

De eerste les die je in je leven kunt leren, is liefhebben. Niet alleen het liefhebben van personen, maar ook het liefhebben van wat je doet en de dingen die je met liefde hebt gebouwd, zijn van algemeen belang.

Naast “onvoorwaardelijke liefde” komt de tweede belangrijke les: “Wat heb je geleerd in je leven?”. Dit gaat duidelijk niet over je kennis van vakken zoals Frans en Geschiedenis. Je krijgt ook geen eindexamen. Nee, het gaat om de belangrijke kennis die je hebt opgedaan. Diploma’s tellen hier niet. Ook “onechte” eerbetuigingen, decoraties en graden vallen hier duidelijk weg.

Met kennis wordt bedoeld wat je hebt geleerd over jezelf, de wereld en de aard van de realiteit. Heb je geleerd de diepere zin van het leven te ontdekken? Ben je gaan geloven dat er meer is? Heb je geleerd hoe je bepaalde levensproblemen het hoofd kunt bieden? Heb je geleerd je vijanden te vergeven? Of ben je blijven steken in wrok en haat? Heb je je innerlijke vermogens ontdekt?

Heb je geleerd dat liefde je vijand verslaat?

Dit wil ik even apart verduidelijken: Wat je bij de ander niet kan verdragen, zijn die delen van je persoonlijk karakter waar je het zelf moeilijk mee hebt. Zo kan jouw vijand met zijn onvergefelijk vervelend gedrag mijn beste vriend zijn, zonder dat ik van dat gebrek last heb ook al deed je je best om mij te overtuigen van zijn fout. Zo zie je dat het juist die dingen zijn die voor jezelf blijkbaar hinderlijk zijn. Het is niet altijd zo persoonlijk, vele mensen kunnen problemen hebben met dezelfde asociale persoonlijkheid.

De spirituele inzichten

Zijn dat geen ingrijpende ervaringen? Het zijn juist deze ervaringen die degenen die een bijna-doodervaring (BDE) hebben beleefd, zo diepgaand en levenslang veranderen. Zelfs de grootste bandiet wordt een ander mens na een BDE. Dit betekent natuurlijk niet dat men nooit meer iets verkeerd doet, maar men heeft duidelijk indrukwekkend veel geleerd en zal zeker een totaal verbeterd leven leiden.

Dit is een van de meest indrukwekkende wetenschappelijke fenomenen die psychologisch niet te verklaren is. Geen enkele therapie heeft zo’n levensveranderend effect.

Nog een finale indruk

Het laatste wat je geleerd hebt en waarnaar iemand met een bijna-doodervaring (BDE) ook gaat leven, is dat het materialistische, dat men in het leven zo sterk nastreefde, niet het belangrijkste is.

Dit besef komt voort uit de ervaring dat alles plotseling voorbij kan zijn. Iemand die een fortuin heeft verzameld, kan dat niet meenemen. Hij kan zijn hele leven hard hebben gewerkt zonder de tijd te hebben genomen om ervan te genieten. En wat heeft hij dan aan zijn leven gehad? Natuurlijk hoef je je geld niet te gaan verbrassen, want je hebt het nodig om hier te kunnen leven. Maar het draait niet om materiële bezittingen of status; het gaat om de ervaringen, de liefde, en de lessen die je hebt geleerd. Mensen met een hoge status kunnen geen aanspraak maken op voordelen zoals ze hier krijgen maar eenvoudige mensen die alles uit liefde doen krijgen na dit leven wel waardering.

Aan de mensen die zelf een BDE hadden.

Uw persoonlijke ervaring van die levensfilm kan aanzienlijk verschillen van het totaalbeeld dat ik hier geef. Dit is een globale conclusie, geen persoonlijke. Op dit gebied is het misschien beter dat ik dit artikel schrijf zonder de ervaring zelf beleefd te hebben en dat ik dit doe op basis van getuigenissen van anderen. Anders zou mijn persoonlijke ervaring dit algemene beeld zeker een persoonlijk karakter geven. Dit lijkt me logisch als deze ervaring echt zo ingrijpend is. Nochtans is deze globale beschouwing opgebouwd uit vele persoonlijke ervaringen, maar iedereen bleek individueel andere dingen te moeten leren. Daarom kunnen we geen gemeenschappelijk karakter vinden, behalve in de “Onvoorwaardelijke Liefde” en “Levens- en Zelfkennis”.

Gaat men dan over met een hoop schuldgevoelens?

Nee. God heeft je met zijn liefdevol mededogen vergeven. Je gaat over met het gevoel van volmaakte vrede en je zult vol blijdschap weer herenigd worden tot je een nieuwe incarnatie ingaat.

Maar!

Zoals Het Licht je heeft vergeven, zo heeft Hij ook pijn gevoeld bij jouw falen. Je weet dat je in die beproevingen gefaald hebt. Je gaat vol vrede, maar het is spijtig dat je die lessen niet hebt geleerd. Die lessen zul je dan moeten leren in een van je volgende levens. Als je bijvoorbeeld uit wrok iemand hebt gedood, zul je misschien in een volgend leven moeten ervaren hoe iemand uit wrok je zoon doodt. En dit lijkt me eigenlijk geen prettig vooruitzicht. Ook al weet je “daar” dat dat leven maar een schijn is tegenover de werkelijkheid die je nu ervaart. Het leven dat je leidt (lijdt; want het is een beproeving) komt immers zeer reëel over. Daarom is het ook echt, ook al is het minder realistisch dan gezien vanuit een BDE.

      Denis

© 2002 Aura-Oasis – Denis Dhondt