De gezusters Fox – Hydesville, Rochester, New York 1948

de ware feiten

Soms worden paranormale feiten op basis van de mogelijkheid van iets soortgelijks te produceren geklasseerd als fraude.

Neem nu de klopgeestverschijnselen bij de familie Fox, die het tijdperk van het spiritisme inluidden. Illusionisten en sceptici gebruiken dit voorbeeld om het hele spiritisme en alle spokerij in diskrediet te brengen en een kruistocht tegen het paranormale te voeren. Maar ze blunderen, want de werkelijkheid, zoals die in hun eigen woordenboek staat, klopt niet. Het besluit is compleet fout.

Door dit voorbeeld te gebruiken, beschamen ze zich dubbel, want deze “specialisten” blijken het hele verhaal niet te kennen.

Toen de familie Fox in 1848 in de woning in Hydesville, New York ging wonen, hoorde men zeer krachtige klopgeluiden die aandacht wilden trekken. Ik maak het verhaal hier kort voor deze pagina van Aura-Oasis, maar het is een hele geschiedenis.

Ze merkten dat de klopgeluiden konden antwoorden op vragen met ja en nee, en uiteindelijk konden ze ook het alfabet afgaan en zo woorden spellen. Zo kwam men tot een conversatie, de eerste spiritistische communicatie tussen mens en geest ooit. De geest beweerde een vermoorde marskramer te zijn die in de kelder was begraven. Opgravingen in de kelder leverden aanvankelijk niets op. Heftige sceptici grepen dit aan en voerden een hevige heksenjacht naar de Fox-familie. De gezusters Fox, die uiteindelijk het medium werden, raakten aan de drank.

Toen de familie Fox in grote financiële problemen zat en ernstig in het nauw werd gedreven, werd door sceptici een groot bedrag aangeboden als ze wilden bekennen dat ze de fenomenen zelf veroorzaakten. Voor het broodnodige geld bekenden ze, als onder dwang. Ze kwamen met een ongelooflijk belachelijke verklaring voor de luide klopgeluiden. Ze zouden deze geluiden veroorzaken door het knikken van botten in knieën en voeten. Vele jaren later wilden ze deze bekentenis weer intrekken, maar dat werd verhinderd. Als “gefolterde heksen” hadden ze bekend.

Voor sceptici stopt het verhaal hier echter op een bevredigende finish.

Maar het was nog niet gedaan. 56 jaar later stortte in de kelder een muur in. Het bleek een dubbele keldermuur te zijn. Achter die ingestorte muur werd het lijk gevonden van een vermoorde marskramer, Charles B. Rosna, samen met zijn doos en koopwaar. Hij bleek inderdaad vermoord te zijn door een overgesneden keel, zoals hij spiritistisch had gezegd. De klopgeluiden waren dus echt geweest.

Deze volledige gebeurtenissen staan onder andere in de originele Gale Encyclopedia of Occultism and Parapsychology. Hierdoor is de authenticiteit van de klopgeestverschijnselen in de woning in Hydesville bevestigd. De bekentenissen van fraude zijn hiermee weerlegd. Deze bron is vrij origineel en zonder weglatingen van het staartje aan de geschiedenis van de feiten. Volgens deze zeer gefundeerde bronnen vond men immers de marskramer. De feiten waren dus juist. Voor meer bronnen zie het fragment uit The Gale Encyclopedia, zoals dat staat op http://www.answers.com/topic/the-fox-sisters

The Gale encyclopedies zijn te downloaden via usenet en is uitgeroepen tot de betrouwbaarste encyclopedie die je online kan vinden.

Of zie History of spiritualism – Arthur Conan Doyle

Hiermee is het ongelijk bewezen van het onvolledige verhaal dat sceptici en sceptische mentalisten zo graag aangrijpen om het paranormale in diskrediet te brengen. Eigenlijk is het een blunder dat ze net dit voorbeeld aanhalen, want ze bewijzen hiermee juist hun ongelijk door het volledige verhaal te negeren of door onvoldoende kennis van de feiten. De waarheid komt uiteindelijk altijd aan het licht.

Er zijn zo nog gevallen. Harry Houdini beweerde ooit fraude door een stok uit een lade te halen. Na zijn dood bekende zijn handlanger dat hij de stok daar had moeten verbergen om hen als fraudeurs te kunnen beschuldigen. Wie zijn nu de echte fraudeurs?

Bovendien bleven na de verhuis van de Fox-familie de fenomenen voortduren en waren honderden andere personen getuige, waaronder bijzonder befaamde onderzoekers en wetenschappers.

Ik citeer de gebeurtenissen van Rochester, zoals opgetekend, en voeg er het bewijs bij dat het vinden van de beenderen en de doos van de marskramer aantoont. Dit door bekendmaking in de Boston Journal en New York Times op 23 nov 1904:

Boston Journal
November 22, 1904

ROCHESTER, N.Y., 1904: The skeleton of the man supposed to have caused the rappings first heard by the Fox sisters in 1848 has been found in the walls of the house occupied by the sisters, and clears them from the only shadow of doubt held concerning their sincerity in the discovery of spirit communication.
The discovery was made by school children playing in the cellar of the building in Hydesville known as the “Spook House,” where the Fox sisters heard the wonderful rappings. William H. Hyde, a reputable citizen of Clyde, who owns the house, made an investigation and found an almost entire human skeleton between the earth and crumbling cellar walls, undoubtably that of the wandering pedlar who it was claimed was murdered in the east room of the house, and whose body was hidden in the cellar.
Mr. Hyde has notified relatives of the Fox sisters, and the notice of the discovery will be sent to the National Order of Spiritualists, many of whom remember having made pilgrimage to the “Spook House,” as it is commonly called. The finding of the bones practically corroborates the sworn statement made by Margaret Fox, April 11, 1848.

“There was discovered a pedlars tin box as well as the bones, and this box is now preserved at Lillydale, the central country head-quarters of the American Spiritualists, to which also the old Hydesville house has been transported.”
from The History of Spiritualism by Arthur Conan Doyle

Ik voeg een citaat bij uit de optekeningen:

Hier een tweede bewijs: de marskramersdoos die in de kelder gevonden werd en nu tentoon staat in Lillydale.

John D. Fox then signed the following statement: “I have also heard the above statement of my wife, Margaret Fox, read, and hereby certify that the same is true in all its particulars. I heard the same rappings which she has spoken of, in answer to the questions, as stated by her. There have been a great many questions besides those asked, and answered in the same way. Some have been asked a great many times and they have always received the same answer. There has never been any contradiction whatever.

“I do not know of any way to account for those noises, as being caused by any natural means. We have searched every nook and corner in and about the house at different times to ascertain if possible whether anything or anybody was secreted there that could make the noise and have not been able to find anything which would or could explain the mystery. It has caused a great deal of trouble and anxiety.

“Hundreds have visited the house, so that it is impossible for us to attend to our daily occupations; and I hope that, whether caused by natural or supernatural means, it will be ascertained soon. The digging in the cellar will be resumed as soon as the water settles, and then it can be ascertained whether there are any indications of a body ever having been buried there; and if there are I shall have no doubt but that it is of supernatural origin.”

The digging could not be resumed until summer. Then, at a depth of five feet, they found a plank, along with charcoal and quicklime, and finally hair and some bones, which were pronounced by medical men to belong to a human skeleton. The rest of the skeleton was believed to be found 56 years later. According to a report of the Boston Journal, November 23, 1904, some parts of a rough wall built one yard from the true wall of the cellar fell down. Excavations were made by the owner of “the spook house” and an almost complete human skeleton was found. It was thought that the murderer first buried the body in the middle of the cellar, then became alarmed, dug it up, and buried it in the space between the two walls.

As the murder victim’s spirit continued to communicate with the Foxes in 1848, Mrs. Fox’s hair turned white as a result of the disturbances in the house. The phenomena soon assumed the character of formal haunting. The sound of a death struggle, the gurgling of a throat, and the heavy dragging of a body across the room was heard night after night. Finally the family could not stand it any longer and moved out. But the raps continued in the house even after they left, and one night more than 300 people conversed with the invisible entity.

	 Denis

© 2005 Aura-Oasis – Denis Dhondt